24 listopada br. w stoczni tajwańskiej korporacji CSBC (wcześniej znanej jako China Shipbuilding Corporation) w Kaohsiung w południowo-zachodniej części wyspy, z udziałem m.in. prezydent Tsai Ing-wen odbyła się uroczystość inauguracji budowy pierwszego rodzimego okrętu podwodnego nowej generacji (z łącznie ośmiu planowanych) w ramach programu o kryptonimie o kryptonimie Indigenous Defense Submarine (IDS). Program formalnie rozpoczęto 21 marca 2017 (Tajwan buduje korwety i stawiacze min, 2019-05-25).
W uroczystości rozpoczęcia budowy prototypu uczestniczyła m.in. prezydent Republiki Chińskiej Tsai Ing-wen / Zdjęcie: prezydent Republiki Chińskiej
W uroczystości uczestniczyli również dyrektor generalny korporacji CSBC Cheng Wen-lung, sekretarz biura bezpieczeństwa narodowego Tajwanu gen. Gu Li-hsiung i jego zastępca gen. Chen Wen-zheng, min ister obrony narodowej Tajwanu Yim Te-fa, szef sztabu sił zbrojnych gen. Huang Shu-guang oraz dowódca marynarki wojennej adm. Liu Chi-bin.
Co istotne, do Kaohsiung przybył również Brent Christensen, dyrektor American Institute in Taiwan (AIT), który jest de facto Ambasadą USA na Tajwanie (a więc pełni on rolę równoważną ambasadora – przyp. red.). Jego udział wynikał z faktu, iż Stany Zjednoczone dostarczą wiele kluczowych technologii do budowy tajwańskich okrętów, na co zgodę wyraził Departament Stanu USA w maju 2018 (Partia uzbrojenia dla Tajwanu, 2020-10-22).
Według dostępnych informacji, okręty podwodne mają mieć po 70 m długości, 8 m szerokości i 2500-3000 t wyporności / Grafika: ministerstwo obrony Republiki Chińskiej
Dwa dni przed ceremonią, dowództwo marynarki wojennej Republiki Chińskiej (Zhōnghuá Mínguó Hǎijūn) poinformowało o podpisaniu dwóch umów z Amerykanami na dostawy kluczowych elementów. Obie umowy zakwalifikowano do tzw. czerwonej strefy, co oznacza technologie, których nie da się wytworzyć w kraju. W przypadku okrętów podwodnych są to sonar, peryskop, okrętowe silniki wysokoprężne, torpedy, pociski przeciwokrętowe i system zarządzania walką. Pierwszą z nich jest dostawa 18 ciężkich torped Raytheon Mark 48 Mod. 6 AT (Advanced Technology), na zakup których władze w Tajpej otrzymały zgodę 20 maja br., natomiast drugą pociski przeciwokrętowe UGM-84L Harpoon Block II. Poinformowano też, że inne elementy, takie jak systemy bojowe i systemy sonarowe dostarczone zostaną przez spółki Lockheed Martin i Raytheon Technologies (Kolejne ciężkie torpedy dla Tajwanu, 2020-05-22).
Wydaje się, że z uwagi na brak doświadczenia Amerykanów w budowie nowoczesnych konwencjonalnych napędów okrętów podwodnych, prawdopodobny jest także udział w programie IDS europejskich, koreańskich bądź japońskich podmiotów. W sierpniu 2018 W listopadzie 2018 wstępny projekt IDS został wysłany do jednego z europejskich laboratoriów, a w sierpniu br. w mediach południowokoreańskich i tajwańskich pojawiły się informacje o pomocy Koreańczyków w budowie. Ofertę mieli złożyć również Hindusi.
Wiadomo, że prototypowy okręt podwodny zostanie wyposażony w wysokowydajne akumulatory opracowane i wyprodukowane przez krajowych producentów, zamiast w system napędu niezależnego od powietrza atmosferycznego (Air Independent Propulsion, AIP). Prawdopodobnie chodzi o zastosowanie technologii baterii litowo-jonowych.
Koszt zaprojektowania IDS wyceniono na maksymalnie 94,5 mln USD (354,74 mln zł), a budowę zaplecza technicznego i logistycznego na kolejne 330 mln USD (1,24 mld zł). W grudniu 2016 korporacja CSBC otrzymała 90 mln USD (337,85 mln zł) na wstępny projekt, który później został oceniony przez partnerów międzynarodowych. Umowa na budowę prototypu została zawarta w maju 2019.
Według dostępnych informacji, okręty podwodne mają mieć po 70 m długości, 8 m szerokości i 2500-3000 t wyporności. Koszt budowy prototypu wyceniono na 1,72 mld USD (6,46 mld zł). Jego budowa ma zakończyć się w przedostatnim kwartale 2024 (po 78 miesiącach). W kolejnym roku mają odbyć się próby odbiorcze i przekazanie zamawiającemu.
Flota podwodna Zhōnghuá Mínguó Hǎijūn składa się obecnie z czterech okrętów podwodnych. Dwa reprezentują typ Chien Lung: ROCS Hai Hu (SS-794) i Hai Lung (SS-793). Zostały zbudowane w Niderlandach i dostarczone w latach 1987-1988 jako zmodyfikowany typ Zwaardvis, w oparciu o amerykański typ Barbel.
Pozostała para to jednostki szkolne typu Hai Shih (ex-amerykański typ Tench): Hai Shih (SS-791), czyli ex-USS Cutlass (SS-478) i Hai Pao (SS-792), czyli ex-USS Tusk (SS-426; zmodernizowany podtyp Balao). Zostały odkupione od USA w 1973 i pozostają najstarszymi okrętami podwodnymi w aktywnej służbie na świecie (w służbie US Navy były od 1946-1947).
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.