W poniedziałek, 10 lipca br., indyjski dziennik Hindustan Times poinformował, że podczas dwudniowej wizyty premiera Indii Narendy Modiego we Francji (13-14 lipca) zostaną podpisane umowy na zakup 26 pokładowych samolotów wielozadaniowych Dassault Rafale M oraz 3 kolejnych konwencjonalnych okrętów podwodnych typu Kalvari (opartych na typie Scorpène). Formalnie, zielone światło na zakup ma dać w czwartek Komitet Gabinetowy ds. Bezpieczeństwa (Defence Acquisition Council, DAC).
Zdjęcie: Mass Communication Specialist Seaman Brandon Morris, US Navy
Indyjski premier będzie honorowym gościem z okazji Dnia Bastylii 14 lipca, podczas którego odbędzie się w Paryżu tradycyjna defilada wojskowa.
Zgodnie ze źródłami, Indie i Francja podpiszą mapę drogową dla przemysłów obronnych, aby nakłonić Indie do zwiększenia produkcji uzbrojenia za pomocą opracowanych lokalnie technologii. Premier Modi i francuski prezydent Emmanuel Macron przedstawią również dwustronną mapę drogową dla Indo-Pacyfiku, zawierającą konkretne kroki w celu zapewnienia swobody żeglugi i bezpieczeństwa morskiego na trasach morskich na akwenach do których roszczenia mają Chiny.
Tym samym Indie staną się pierwszym użytkownikiem eksportowym pokładowego wariantu samolotu Rafale (F3R), z których 18 trafi na pokład najnowszego indyjskiego lotniskowca INS Vikrant (R11), będącego w służbie od 2 września ub. r., a pozostałe 8 trafią do bazy lotniczej INS Hansa leżącej w pobliżu wsi Dabolim w stanie Goa na zachodnim wybrzeżu Indii. Tam też trafi symulator samolotu, na którym będą szkoleni indyjscy piloci, po zakończeniu szkoleń podstawowych we Francji.
Z kolei trzy dodatkowe okręty podwodne typu Kalvari dołączą do sześciu wcześniej zamówionych i wybudowanych w Indiach (ostatni, INS Vagsheer, przechodzi próby morskie i wejdzie do służby w 2024).
MRCBF
Indie poszukiwały następcy samolotów pokładowych MiG-29K/KUB w marynarce wojennej (Bhāratīya Nau Senā) w ramach programu Multi-Role Carrier Borne Fighters (MRCBF), prowadzonego od 2017. Głównym kontrkandydatem był amerykański Boeing F/A-18E/F Super Hornet. Opcją był też koncepcyjny, ciężki dwusilnikowy wariant samolotu pokładowego HAL Tejas o kryptonimie TEDBF (Twin Engine Deck Based Fighter), ale jak dotąd przetestowano tylko lekki Tejas LCA (LCA Navy Mk.2).
Aby spełnić wymogi zamawiającego, samoloty, francuski i amerykański, musiały być dostosowane do startu z wykorzystaniem rampy startowej w systemie STOBAR (Short Take Off But Arrested Recovery) i takie też testy zostały zrealizowane w Indiach.
Wybór Rafale wynika zapewne z faktu, że 36 konwencjonalnych Rafale B/C (F3R) zostało zamówionych dla indyjskich wojsk lotniczych (Bhartiya Vāyu Senā) 23 września 2015 za równowartość 7,8 mld EUR. Pozyskanie kolejnych tego typu pozwoli na zredukowanie kosztów eksploatacji, dzięki unifikacji typów samolotów w lotnictwie wojskowym.
Pierwsze doniesienia prasowe o planowanym wyborze Rafale M pojawiły się 30 marca br. na łamach francuskiego portalu branżowego Avions Legendaires.
Kalvari
Kolejne okręty podwodne typu Kalvari miałyby zostać wybudowane na licencji w stoczni spółki Mazagon Dock Shipbuilders Limited (MDL) w Bombaju, gdzie powstawały wcześniejsze jednostki na mocy umowy z francuską DCNS (obecnie Naval Group). W ramach programu o kryptonimie Project 75 (India) poszukiwano dostawcy sześciu okrętów. Zapytania ofertowe w tej sprawie (RFP, Request For Proposals) rozesłano do potencjalnych oferentów 20 lipca 2021.
Kalvari / Zdjęcie: Bhāratīya Nau Senā
Dokumenty wysłano do państwowej spółki przemysłu stoczniowego Mazagon Dock Shipbuilders Limited (MDL) oraz prywatnego konglomeratu obronnego Larsen & Toubro (L&T). Ostatecznie ten drugi odrzucono.
Jeśli chodzi o partnerów zagranicznych, po wyborze Naval Group ze Scorpène, odrzucono Daewoo Shipbuilding and Marine Engineering (Korea Południowa) z KSS-III, ThyssenKrupp Marine Systems (Niemcy) z typem 214, Navantia (Hiszpania) z S-80 Plus oraz OAO RosOboronEksport/Biuro konstrukcyjne Rubin (Rosja) z Amur 1650.
Zgodnie z wymogami operacyjnymi, mają to być konwencjonalne okręty podwodne o napędzie niezależnym od powietrzna (AIP), wyposażone w pociski manewrujące. Pakiet ma obejmować powiązaną infrastrukturę na lądzie, wsparcie techniczne, szkolenia i części zamienne. Napęd ma składać się z silnika wysokoprężnego oraz ogniw paliwowych.
Obecnie, marynarka wojenna Indii (Bhāratīya Nau Senā) dysponuje 18 okrętami podwodnymi, w tym jednym strategicznym o napędzie jądrowym z pociskami balistycznymi typu Arihant (drugi w budowie), czterema konwencjonalnymi typu Shishumar (wariant niemieckiego typu 209), trzema konwencjonalnymi klasy Kalvari/Scorpène oraz ośmioma konwencjonalnymi typu Sindhughosh (wariant rosyjskiego projektu 877EKM Pałtus). Indie chcą też od 2025 wydzierżawić od Rosji kolejny atomowy okręt podwodny, jako Chakra III, na okres 10 lat.