We wtorek, 24 czerwca 2025, amerykańska Agencja Obrony Przeciwrakietowej MDA (Missile Defence Agency) poinformowała o przeprowadzeniu dzień wcześniej pierwszego testu operacyjnego o kryptonimie Flight Test Other-26a (FTX-26a) stacji radiolokacyjnej dalekiego zasięgu AN/TPY-7 LRDR (Long Range Discrimination Radar) zbudowanej przez spółkę Lockheed Martin w bazie kosmicznej Clear na Alasce, przeznaczonej do wczesnego ostrzegania przed atakiem rakietowym w ramach wielowarstwowego systemu obrony antybalistycznej BMD (Ballistic Missile Defense).
Test został zrealizowany we współpracy z Dowództwem Sił Kosmicznych Stanów Zjednoczonych (US Space Force, USSF) i Dowództwem Północnym Stanów Zjednoczonych (US Northern Command, USNORTHCOM). Radar z powodzeniem wykrył, namierzył i przekazał dane o celu imitującym międzykontynentalny rakietowy pocisk balistyczny do systemu dowodzenia i kontroli oraz łączności (Command, Control, Battle Management and Communication, C2BMC). Był to pierwszy test radaru AN/TPY-7 LRDR śledzącego cel klasy ICBM.
Pocisk-cel został wystrzelony w rejonie północnej części Oceanu Spokojnego i przeleciał ponad 2000 km od południowego wybrzeża Alaski, gdzie był śledzony przez AN/TPY-7 LRDR, a także przez radar wczesnego ostrzegania UEWR (Upgraded Early Warning Radar), oba rozmieszczone w bazie Clear w ramach 213. Eskadry Dozoru Przestrzeni Kosmicznej USAF (213th Space Warning Squadron). Dane z czujników zostały przekazane do naziemnego komponentu GMD (Ground-Based Midcourse Defense) obrony antybalistycznej BMD w celu wsparcia symulowanego przechwycenia.
Był to kluczowy test w rozwoju systemu LRDR i jego integracji z siecią C2BMC — powiedział dyrektor MDA, generał Heath Collins. LRDR zapewni USNORTHCOM i United States Space Force możliwość precyzyjnego śledzenia zagrożeń ze strony rakiet balistycznych, a także innych obiektów kosmicznych, co zwiększy naszą zdolność do odstraszania przeciwników i wzmocnienia obrony przeciwrakietowej kraju.
Wstępne wskazania pokazują, że LRDR, C2BMC i system kontroli ognia GMD spełniły wymagania testu. Przedstawiciele programu LRDR będą nadal oceniać wydajność systemu na podstawie danych telemetrycznych i innych danych uzyskanych podczas testu. FTX-26a będzie wspierać ocenę operacyjną systemu LRDR, walidację modelowania LRDR i symulacje.
Odstraszanie zaczyna się od wykrywania, a udana demonstracja podczas testu FTX-26a podkreśliła zdolność LRDR do wykrywania i śledzenia zagrożeń na duże odległości, przy jednoczesnym dokładnym rozróżnianiu celów i obiektów niebędących celami — powiedział Rick Cordaro, wiceprezes ds. systemów radarowych i czujników w Lockheed Martin. Ten postęp techniczny znacznie wzmocni zdolności odstraszania naszego kraju, zapewniając przełomowy atut dla obrony kraju. Dzięki swojej otwartej architekturze LRDR ułatwi bezproblemową integrację powstających technologii i oprogramowania, umożliwiając żołnierzom otrzymywanie szybkich, przydatnych informacji do podejmowania decyzji i napędza szybką reakcję.
Przypomnijmy, że 21 października 2015 Lockheed Martin otrzymała kontrakt od MDA o wartości 784 289 883 USD (wówczas 3,018 mld zł) na budowę radaru AN/TPY-7 LRDR. O rozpoczęciu budowy informowano 6 sierpnia 2019. Pomimo opóźnień spowodowanych pandemią COVID-19, instalacja anten zakończyła się w listopadzie 2020. W grudniu 2021 roku MDA ogłosiła status Initial Fielding Capability radaru, co oznaczało zakończenie budowy i uruchomienie stacji. Testy odbiorcze opóźniły się i radar został oficjalnie przekazany wojsku dopiero w kwietniu 2024.
AN/TPY-7 LRDR jest de facto czteropiętrowym budynkiem z dwoma ścianowymi radarami pracującymi w paśmie S (NATO E/F, 2-4 GHz). Każdy z nich jest złożony z tysięcy bloków radarów półprzewodnikowych SSR (Solid State Radar), opartych na technologii azotku galu (GaN). Bloki zostały zgrupowane w 20 panelach. Pozwala to na skuteczniejsze wykrywanie trajektorii rakietowych pocisków balistycznych w początkowej fazie lotu i rozróżnianie uwolnionych głowic bojowych od wabiów w środkowej fazie.
Technologie SSR zastosowano także w radarze AN/SPY-7(V)1 dla japońskich przyszłych niszczycieli rakietowych ASEV (Aegis System Equipped Vessels), stacjonarnym AN/TPY-6 na Guam, AN/SPY-7(V)2 dla pięciu hiszpańskich fregat rakietowych typu F110, którego pierwszy egzemplarz przechodzi testy i AN/SPY-7(V)3 dla przyszłych piętnastu kanadyjskich niszczycieli rakietowych typu River.







