W czwartek, 21 sierpnia 2025, Ministerstwo Obrony Nowej Zelandii ustami szefowej resortu, Judith Collins, ogłosiło decyzję rządu premiera Christophera Luxona, na mocy której pięć pokładowych śmigłowców morskich Kaman SH-2G(I) Super Seasprite zostanie zastąpionych taką samą liczbą śmigłowców wielozadaniowych Lockheed Martin/Sikorsky MH-60R Seahawk, a dwa samoloty transportowo-pasażerskie Boeing 757-200 przez także dwa Airbus A321XLR (eXtra Long Range).
Zdjęcia: Ministerstwo Obrony Nowej Zelandii
Nowe śmigłowce MH-60R Seahawk pozyskane w programie Maritime Helicopter Replacement będą interoperacyjne z sojuszniczą Australią (23 egzemplarze; jeden utracony + 12 zamówionych) i siłami zbrojnymi partnerów, a także będą mogły uczestniczyć w misjach koalicji wielonarodowych. Śmigłowiec ten jest wykorzystywany przez Stany Zjednoczone i 8 innych krajów.
Rozpoczęto formalne rozmowy w sprawie zakupu śmigłowców w ramach amerykańskiego programu wojskowej sprzedaży zagranicznej FMS (Foreign Military Sales), z myślą o podjęciu ostatecznych decyzji przez rząd w przyszłym roku.
Na zakup zostanie przeznaczone ponad 2 mld NZD (4,26 mld zł), co zwiększy możliwości obronne i ofensywne oraz zasięg obserwacji dwóch nowozelandzkich fregat typu Anzac projektu MEKO 200 ANZ, czyli HMNZS Te Kaha (F77) i Te Mana (F111). Koszty programu zostaną ujawnione po podjęciu ostatecznych decyzji.
Oczekuje się, że program zostanie zrealizowany w trzech fazach. Pierwsza obejmuje wymianę śmigłowców, druga koncentrować się będzie na infrastrukturze i systemach szkoleniowych w bazie lotniczej RNZAF Auckland w Whenuapai na przedmieściach Auckland, a trzecia będzie dotyczyć inwestycji w bezzałogowe systemy pionowego startu i lądowania, które uzupełnią ofertę śmigłowców.
Samoloty Airbus A321XLR w programie Future Air Mobility – Strategic zostaną pozyskane w ramach sześcioletniej umowy leasingu z opcją zakupu, z kosztami kapitałowymi w wysokości 620 mln NZD (1,32 mld zł) i czteroletnimi kosztami operacyjnymi w wysokości 80,86 mln NZD (172,24 mln zł).
Flota będzie stacjonować w bazie RNZAF Aukland w ramach 40. Eskadry królewskich wojsk lotniczych (Royal New Zealand Air Force, RNZAF). Będą one wykorzystywane do realizacji różnorodnych misji, w tym transportu personelu i ładunków w ramach operacji wojskowych, w tym na Antarktydzie. Nowe samoloty będą nadal wspierać krótkoterminowe, szybkie zadania zlecane przez rząd, w sytuacjach, gdy komercyjne linie lotnicze nie mogą lub nie mogą operować. Zadania te mogą obejmować operacje pomocy w sytuacjach kryzysowych w całej Nowej Zelandii i na Pacyfiku oraz ewakuację obywateli.
Nowe Airbusy będą wykorzystywane do misji dyplomatycznych i handlowych w regionie i na całym świecie, w szczególności dla dużych delegacji. Zapewnią one szybką reakcję, umożliwiając loty na wyspy Pacyfiku, a także na inne obszary rzadko obsługiwane przez komercyjne linie lotnicze.
Negocjacje kontraktowe w sprawie dwóch samolotów Airbus A321XLR są bliskie zakończenia. Ponieważ są to produkty komercyjne, zostaną wyposażone i gotowe do użycia wkrótce po dostarczeniu, na początku 2028.
Uzupełnią zdolności zamówionych w 2020 pięciu średnich samolotów transportowych C-130J-30 Super Hercules i dostarczonych w grudniu 2024 (następców C-130H(NZ) Hercules). Obecne samoloty Boeing 757-200 zostały zakupione z drugiej ręki w 2003 i mają obecnie 32 lata.
W ostatnich latach Nowa Zelandia zamówiła także cztery samoloty patrolowe i zwalczania okrętów podwodnych Boeing P-8A Poseidon jako następców P-3K2 Orion, a wcześniej 9 śmigłowców wielozadaniowych NH90 TTH.