Mewa przekazana do Marynarki Wojennej RP

21 grudnia br. na terenie Stoczni Remontowa Shipbuilding dokonano protokolarnego przekazania do Marynarki Wojennej RP niszczyciela min projektu 258 noszącego imię Mewa. Próby morskie okrętu zakończono 8 grudnia (Trzeci niszczyciel min projektu Kormoran II zakończył próby).

Przyszły niszczyciel min Mewa (603) projektu 258 Kormoran II dołączy do OORP Kormoran (601) i Albatros (602) w 13. Dywizjonie Trałowców w Porcie Wojennym Gdynia

Niszczyciel min Mewa to trzeci okręt tego typu, a jednocześnie drugi seryjny tej klasy. Pierwszym i prototypowym okrętem typu Kormoran II (projektu 258) jest ORP Kormoran, numer burtowy 601, który został zbudowany w efekcie realizacji pracy rozwojowej na podstawie umowy z 23 września 2013, zawartej pomiędzy Inspektoratem Uzbrojenia (obecnie Agencja Uzbrojenia), a konsorcjum w składzie: Stocznia Remontowa Shipbuilding (lider), Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Centrum Techniki Morskiej (OBR CTM) i Stocznia Marynarki Wojennej (obecnie PGZ Stocznia Wojenna) (Próby z AM-35 na przyszłym niszczycielu min ORP Mewa, OSU-35K zamontowany na Mewie).

Budowę ORP Kormoran rozpoczęto w kwietniu 2014, a we wrześniu odbyło się uroczyste położenie stępki i cięcie blach. Wodowanie i chrzest okrętu miały miejsce 4 września 2015, a już we wrześniu rozpoczęto próby morskie. W okresie od czerwca do października 2017 okręt przechodził badania kwalifikacyjne. Po ich pozytywnym zakończeniu okręt wszedł do służby 28 listopada 2017. ORP Kormoran służy w 13. Dywizjonie Trałowców 8. Flotylli Obrony Wybrzeża, z miejscem bazowania w Gdyni.

Dwa kolejne (seryjne) okręty projektu 258 stanowią efekt umowy z 27 grudnia 2017, zawartej pomiędzy Inspektoratem Uzbrojenia, a konsorcjum w składzie: Stocznia Remontowa Shipbuilding (lider), Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Centrum Techniki Morskiej i PGZ Stocznia Wojenna. W ramach tej umowy, o wartości ok. 1,2 mld zł brutto, pozyskane zostały również trzy pakiety wsparcia logistycznego.

Program budowy niszczycieli min typu Kormoran II to przykład skutecznie realizowanego programu, skutkującego wzmacnianiem potencjału Sił Morskich naszej Ojczyzny. Należy też podkreślić, że wdrożenie do służby wyżej wymienionych nowoczesnych niszczycieli min rozpoczęło proces generacyjnej wymiany wyposażenia polskiej floty. Jednocześnie polski przemysł stoczniowy potwierdził swoje kompetencje do projektowania i budowy nowoczesnych okrętów wojennych – podsumował Szef Szefostwa Techniki Morskiej kmdr Piotr Skóra.

Cięcie blach pod pierwszy seryjny niszczyciel min Albatros, numer burtowy 602, odbyło się we wrześniu 2018, a w grudniu została położona stępka pod budowę jednostki. Okręt został zwodowany i ochrzczony 10 października 2019, a próby morskie rozpoczęto w czerwcu 2021. Od marca do sierpnia 2022 trwały próby zdawczo-odbiorcze, które zakończyły się wynikiem pozytywnym i w sierpniu jednostka została przekazana do Marynarki Wojennej RP. Ostatecznie ORP Albatros wszedł do służby 28 listopada 2022, kiedy miało miejsce pierwsze podniesienie bandery na okręcie (ORP Albatros wszedł do służby).

Budowę drugiego seryjnego niszczyciela min Mewa, numer burtowy 603, rozpoczęto cięciem blach w czerwcu 2019, a w październiku miała miejsce uroczystość położenia stępki. Uroczystość chrztu i wodowania miała miejsce 17 grudnia 2020, a już rok później rozpoczęły się próby morskie. Po zakończeniu z wynikiem pozytywnym prób stoczniowych, jednostka przeszła w dalszej kolejności „państwowe” próby zdawczo-odbiorcze, które zakończyły się 8 grudnia 2022. Przekazanie Mewy do Marynarki Wojennej RP w dniu 21 grudnia stanowi przedostatni krok na drodze wprowadzenia jednostki do służby. Podniesienie bandery na okręcie powinno nastąpić w I kwartale 2023 (Trzeci niszczyciel min zwodowany).

Siły Marynarki Wojennej otrzymują nowoczesne jednostki przeciwminowe zdolne do realizacji szerokiego spektrum zadań związanych ze zwalczaniem wszelkiego zagrożenia minowego występującego na morzu. Nie są to klasyczne niszczyciele min, ale okręty posiadające funkcjonalności z obszaru walki minowej i możliwości monitorowania podwodnych elementów morskiej infrastruktury krytycznej – powiedział Szef Oddziału Morskich Systemów Walki w Inspektoracie Marynarki Wojennej Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych kmdr Piotr Sikora.

Uzupełnienie realizacji programu stanowi umowa z 26 czerwca br., zawarta pomiędzy Agencją Uzbrojenia a konsorcjum w składzie: Stocznia Remontowa Shipbuilding (lider), Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Centrum Techniki Morskiej i PGZ Stocznia Wojenna, której przedmiotem jest dostawa w latach 2026-2027 trzech kolejnych niszczycieli min projektu 258 wraz z pakietami wsparcia logistycznego. Wartość kontraktu wynosi ok. 2,5 mld złotych brutto, a okręty trafią do 12. Dywizjonu Trałowców ze Świnoujścia, wchodzącego w skład 8. Flotylli Obrony Wybrzeża (Kolejne trzy niszczyciele min Kormoran II dla Marynarki Wojennej).

Członkowie Konsorcjum wykonawczego już zakontraktowali za granicą i w kraju część wyposażenia przyszłych okrętów: 1 grudnia Zintegrowane Mostki Nawigacyjne i Nawigacji Taktycznej INTS, 25 listopada autonomiczne pojazdy podwodne do wykrywania min Gavia, 19 października pojazdy podwodne Double Eagle Sarov, 11 października autonomiczne pojazdy podwodne Hugin, a 19 września Okrętowe Systemy Uzbrojenia OSU-35K (Wyposażenie dla trzech przyszłych niszczycieli min Kormoran II, Norweskie pojazdy podwodne Hugin na kolejne Kormorany, Umowa na OSU-35K dla Kormoranów).

Niszczyciele min projektu 258 Kormoran II są przeznaczone do poszukiwania, klasyfikacji i identyfikacji min morskich, ich oznakowania lub niszczenia wykrytych, przeprowadzania różnych klas okrętów przez rejony zagrożenia minowego oraz zapewniać innym jednostkom obronę przeciwminową. Dodatkowo mogą także prowadzić szybkie rozpoznania torów wodnych, zdalnie sterować samobieżnymi nawodnym platformami przeciwminowymi, stawiać i trałować miny morskie, poszukiwać oraz zwalczać siły i środki dywersji podwodnej, jak i brać udział w akcjach ratowniczych.

Niszczyciel min proj. 258 to jednostka o wyporności ok. 850 ton, długości maksymalnej 58,5 m (długość między pionami 55,58 m), szerokości 10,3 m oraz zanurzeniu konstrukcyjnym 2,7 m. Napęd okrętu stanowią dwa ośmiocylindrowe silniki wysokoprężne MTU 8V 396 TE74L o mocy nominalnej 1000 kW (1360 KM) każdy, napędzających dwa pędniki cykloidalne Voith 21R5/160, powalające na osiągnięcie prędkości projektowej 15 węzłów. Zasięg wynosi ok. 2500 Mm, a autonomiczność 10 dni. Załoga Kormoran II liczy 45 osób, w tym 7 oficerów.

Docelowo, uzbrojenie artyleryjskie ma stanowić armata AM-35 kal. 35 mm stanowiąca podstawowy element okrętowego systemu uzbrojenia OSU-35K. Armatę uzupełnią 3 wielkokalibrowe karabiny maszynowe WKM-Bm kal. 12,7 mm. Obronę przeciwlotniczą zapewnić mają przenośne wyrzutnie rakiet przeciwlotniczych Grom (na prototypowym Kormoranie zamontowano dziobową dwulufową armatę ZU-23-2MR Wróbel II kal. 23 mm).

Na podstawie informacji prasowej

Niszczyciel min projektu 258 #MEWA protokolarnie przekazany do 🇵🇱Marynarki Wojennej. Po świętach jednostka przemieści się do Portu Wojennego Gdynia, gdzie będzie oczekiwała na podniesienie bandery.https://t.co/XYnxTcwWzo pic.twitter.com/MjVHpiciI4

— Krzysztof Płatek (@krzysztof_atek) December 22, 2022