We wtorek, 5 marca, Dowództwo Zamówień US Army (Army Contracting Command, ACC) z Redstone Arsenal w Alabamie podpisało umowę o wartości 219 705 220 USD (865,69 mln zł) z Lockheed Martin na wyprodukowanie kolejnej partii rakietowych pocisków balistycznych o kryptonimie PrSM (Precision Strike Missile) o zasięgu ponad 400 km (a w praktyce do 700 km).
Jest to czwarta partia w wersji Precision Strike Missile Increment 1 Early Operational Capability (EOC) i pochodzi z zamówienia ramowego na 1018 pocisków wartego ponad 1 mld USD (Tysiąc pocisków PrSM dla US Army). Obecne plany zakupowe obejmują pozyskanie co najmniej 3986 pocisków w wersji PrSM Increment 1.
Prace będą wykonywane w Grand Prairie w Teksasie z terminem do 31 marca 2016. Fundusze pochodzą z budżetu US Army na lata fiskalne 2023 i 2024. Zgodnie z wnioskiem Departamentu US Army do budżetu obronnego NDAA na rok fiskalny 2024, koszt jednostkowy PrSM Increment 1 wynosi mniej niż 3,5 mln USD (14,1 mln zł).
Jesteśmy dumni, że możemy dostarczyć naszemu klientowi wojskowemu te zdolności odstraszania dalekiego zasięgu i kontynuować prace nad rozwojem programu i produkcji zgodnie z przyspieszonym harmonogramem – powiedział Jay Price, wiceprezes działu Precision Fires w Lockheed Martin w komunikacie prasowym spółki.
Pierwsza partia pocisków tego typu trafiła do użytkownika na początku grudnia 2023, po tym jak zamawiający zatwierdził odbiór po ostatnim teście kwalifikacyjnym i certyfikującym produkcję małoseryjną, co miało miejsce 16 listopada 2023 na poligonie US Army White Sands w stanie Nowy Meksyk. W tym roku planowane są również dodatkowe próby w locie, które obejmą test użytkownika pod nadzorem US Army.
Pociski trafiają na uzbrojenie wieloprowadnicowych wyrzutni rakietowych M142 HIMARS (High Mobility Artillery Rocket System; jednocześnie dwa pociski), a następnie zmodernizowanych M270A2 MLRS (Multiple Launch Rocket System; cztery pociski) jako następcy MGM-140A/M39 i MGM-140B/M39A1 ATACMS (Army Tactical Missile System) o zasięgu od 165 do 300 km.
PrSM Increment 1, uzbrojony w 91-kg głowicę bojową (kasetową lub odłamkowo-burzącą), miał pierwotnie mieć zasięg do 499 km, zgodnych z Traktatem INF, a po jego wygaśnięciu 2 sierpnia 2019, z planami zwiększenia do 700 km. Niewykluczone też, iż trafią na uzbrojenie autonomicznych, bezzałogowych wyrzutni AML (Autonomous Multi-Domain Launcher), której prototyp testowano w czerwcu 2021 (AML: Bezzałogowa wyrzutnia HIMARS).
Planowana wersja PrSM Increment 2 będzie wyposażona w nową głowicą samonaprowadzającą pracującą w wielu trybach i będzie w stanie razić cele ruchome. Prace nad tą wersją skupiają się obecnie na jej zastosowaniu jako pocisku przeciwokrętowego LBASM (Land-Based Anti-Ship Missile), choć potencjalnie można będzie ją wykorzystać przeciwko innym celom. Z kolei PrSM Increment 3 otrzyma nowe, ulepszone głowice bojowe.
W dalszej kolejności wyrzutnie M142 i M270A2 powinny zostać zintegrowane z pociskami PrSM Increment 4, które otrzymają oddzielne oznaczenie LRMF (Long Range Maneuverable Fires) i wcześniej były znane jako PrSM-ER, o zwiększonym zasięgu szacowanym na 1000 km (zgodnie z wymogami operacyjnymi US Army). Prace nad nimi również prowadzi Lockheed Martin.
Uzupełnieniem pocisków PrSM i LRMF w zakresie rażenia celów na dalekich dystansach będą baterie mobilnych wyrzutni rakietowych Typhon z pociskami manewrującymi RGM-109M Tomahawk Block V i RIM-174 SM-6 ERAM, a także mobilnych wyrzutni pocisków hipersonicznych Dark Eagle, opracowanych w ramach programu LRHW (Long Range Hypersonic Weapon).
Poza US Army, pierwszym użytkownikiem eksportowym pocisków PrSM będzie Australia, która dołączyła do programu 12 sierpnia 2021.
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.