W 2011 Ministerstwo Spraw Wewnętrznych Federacji Rosyjskiej (MSW FR) ogłosiło konkurs na rozwój nowego karabinka maszynowego do amunicji 5,45 mm x 39, zasilanego zarówno z taśmy nabojowej, jak i magazynka. Zgodnie z ujawnionym wstępnymi założeniami taktyczno-technicznymi nowa konstrukcja nazywana jest ręcznym szturmowym karabinem maszynowym (strzelającym) ze zmienną szybkostrzelnością.
Długość całkowita 5,45-mm karabinka maszynowego Kord-5,45 ze złożoną kolbą i bez zamocowanego urządzenia wylotowego nie może przekroczyć 900 mm z długą lufą i 750 mm z krótką. Zgodnie z założeniami, masa własna broni bez amunicji nie może być większa od 7 kg / Zdjęcia: ArmyTex
W praktyce jest to zasilany z taśmy i magazynka karabinek maszynowy wyposażony – podobnie, jak izraelski IWI Negev – w kilkupołożeniowy regulator gazowy. To rozwiązanie pozwala na zmianę szybkostrzelności broni w zależności od zanieczyszczenia czy warunków strzelania. Przyszła broń wsparcia do naboju 5,45 mm x 39 ma być uzbrojeniem pododdziałów specjalnych podległych MSW FR, uzupełniając dotychczas wykorzystywane karabiny maszynowe PKM i ręczne karabiny maszynowe Pieczenieg do naboju 7,62 mm x 54R.
Do rywalizacji zgłosił się do niego tylko jeden chętny, biuro konstrukcyjne Zawodu im. W.A. Diegtariowa (ZID) z Kowrowa, który 30 czerwca 2011 otrzymał na wstępne prace 15 mln rubli (1,3 mln zł). Prace miały być wykonane w latach 2012-2013.
Zgodnie z wymaganiami, broń została wyposażona w dwie szybkowymienne lufy o różnych długościach i składaną kolbę o regulowanym położeniu stopki. Masa karabinka maszynowego pustego bez zasobnika amunicyjnego nie przekracza 6,5 kg. Długość całkowita broni ze złożoną kolbą i długą lufą bez tłumika płomienia ma być nie większa od 900 mm, a z krótką nie przekraczać 700 mm.
Broń jest wyposażona w celownik mechaniczny o nastawach od 100 do 800 m. Rosjanie z konieczności przyjęli NATO-wski standard mocowania dodatkowego wyposażenia. Stąd też w wymaganiach znalazł się zapis, że karabinek maszynowy dla jednostek MSW FR musi być wyposażony w znajdującą się na grzbiecie komory zamkowej (w praktyce na pokrywie) szynę montażową MIL-STD 1913, jak też odcinki takich szyn na łożu.
Kolba jest wyposażona w siedmiopołożeniową stopkę, regulowaną na dystansie 60 mm, z zmianami położeń co 10 mm. Lufa broni ma wytrzymywać 15 tys. strzałów. Rozrzut w strzelaniu krótkimi 5-7 nabojowymi seriami na dystansie 100 m z długiej lub krótkiej lufy nie może być większy, niż 200 mm.
Broń musi być łatwa w użytkowaniu oraz rozkładana do czyszczenia i konserwacji bez użycia narzędzi. Rosjanie zwracają uwagę na możliwość bezproblemowej obsługi karabinka maszynowego zarówno w warunkach zimowych, jak też klimacie gorącymi. Elementy broni, z którymi styka się ciało strzelca – chwyt, kolba i łoże – muszą być wykonane z takich materiałów, aby nie powodowały oparzeń przy strzelaniu w temperaturze 50 °C.
W maju 2016 Rosjanie poinformowali, że karabinek maszynowy rozwijany jest w ramach projektu pod kryptonimem Tokar’-2 (Tokarz-2). Koszt prac nad nową konstrukcją oszacowano na poziomie 25 mln RUB (1,65 mln zł). W 2016 informowano, że prototypy miały powstać pod koniec 2016, a badania nowego karabinka maszynowego powinny się rozpocząć w 2017.
Nowa broń otrzymała desygnatę Kord-5,45 i ma charakteryzować się szybkowymiennymi lufami różnej długości, podwójnym rodzajem zasilania, niewielką masą własną i wymiarami. Szybkostrzelność karabinka maszynowego ma wynosić 800-900 strz./min. Broń ma być zasilana z taśmy nabojowej, standardowych magazynków 30-nabojowych od AK-74 i 45-nabojowych od RPK-74, a także nowo opracowanych magazynków 60-nabojowych. Te ostatnie będą też wykorzystywane w karabinkach automatycznych.