Hiszpania: Stępka pierwszej fregaty F110

W środę, 9 sierpnia br., w stoczni hiszpańskiej spółki Navantia w Ferrolu, w prowincji A Coruña we wspólnocie autonomicznej Galicja, położono stępkę pierwszej z pięciu fregat rakietowych typu F110, przyszłej Bonifaz (F111), w ramach programu ALTAMAR dla rodzimej marynarki wojennej (Armada Española). Palenie blach odbyło się 6 kwietnia 2022.

W uroczystości brali udział m.in. szef sztabu Armada Española adm. Antonio Piñeiro, prezes i dyrektor generalny Navantii Ricardo Domínguez i dyrektora spółki Fragatas and Intervention Ships, Eduardo Dobarro. Akt polegał na umieszczeniu bloku nr 311 na kilblokach w suchym doku nr 2 (Tier 2), w którym będzie budowany okręt (Próby nowego hiszpańskiego okrętu podwodnego Isaac Peral (S-81)).

Zgodnie z aktualnym harmonogramem, okręt zostanie zwodowany w 2025 i przekazany zamawiającemu w 2028. Dostawy pozostałych czterech okrętów, Roger de Lauria (F112), Menéndez de Avilés (F113), Luis de Córdova (F114) i Barceló (F115), będą odbywać się w odstępach około 12-miesięcznych, aż do 2032.

Program budowy prototypowej fregaty wyprzedza plan, gdyż 18 z 33 bloków konstrukcyjnych znajduje się na etapie procesu produkcyjnego, z stopniem dojrzałości w ramach szczegółowej weryfikacji projektu technicznego wynoszącym (Critical Design Review, CDR) wynoszącym około 80% i spółka stoczniowa nabyła już 99% wyposażenia dla wszystkich okrętów z serii. Położenie stępki przyszłej Roger de Lauria (F112) ma nastąpić jeszcze w tym roku.

Program ALTAMAR obejmie około 9000 miejsc pracy w okresie 10 lat, biorąc pod uwagę zarówno bezpośrednie, jak i pośrednie zatrudnienie oraz wynikające z działalności gospodarczej. Uczestniczy w nim około 500 spółek z całej Hiszpanii.

Przypomnijmy, że okręty zostały zamówione 23 kwietnia 2019 za równowartość 4,317 mld EUR (ok. 20 mld zł) jako następcy dla sześciu fregat typu F80 (Santa Maria) (licencyjna amerykańska Oliver Hazard Perry).

Projekt F110 jest zmodyfikowaną wersją F100 (Álvaro de Bazán) i podobnie jak on otrzyma rodzimy system zarządzania walką SCOMBA (Sistema de Combate de los Buques de la Armada), będący odmianą amerykańskiego Aegis Combat System (wcześniej nawet planowano, że okręty zostaną wyposażone w Aegis Mk7).

Nowe okręty mają mieć po 145 m długości, 18 m szerokości, 5 m zanurzenia i 6100 t wyporności standardowej. Dzięki cichemu hybrydowemu napędowi w układzie CODELADOG (COmbined Diesel-Electric And Diesel Or Gas), złożonemu z jednej turbiny gazowej GE LM-2500 oraz czterech silników wysokoprężnych MTU 4000 napędzające dwa silniki elektryczne oraz systemowi zasilania złożonemu z czterech generatorów prądotwórczych o mocy 3 MW każdy, okręty osiągną prędkość powyżej 26 w. oraz zasięg w granicach 4100 Mm przy 15 węzłach.

Podstawowe uzbrojenie będzie złożone m.in. ze 127-mm armaty automatycznej OTO Melara 127/64 LW Vulcano, dwóch 30-mm armat, zestawu obrony bezpośredniej Mk 15 Phalanx kal. 20 mm lub Oerlikon Millenium kal. 35 mm), pocisków przeciwokrętowych RGM-84 Harpoon, 16-prowadnicowych uniwersalnych wyrzutni pionowego startu Mk 41 dla rakietowych pocisków przeciwlotniczych krótkiego zasięgu RIM-162 ESSM (Evolved Sea Sparrow Missile) Block 2 i dwóch 8-komorowych wyrzutni Mk 54 dla pocisków przeciwlotniczych Standard Missile SM-2 w wersji Block IIIB, a także wyrzutni lekkich torped MK54 Mod 0.

Załoga ma być złożona ze 150 oficerów i marynarzy, a wyposażenie lotnicze mają stanowić dwa śmigłowce wielozadaniowe NH90 NFH (NATO Frigate Helicopter). Cechą charakterystyczną jednostek ma być maszt zintegrowany z m.in. radarem pracującym w paśmie S, systemami łączności, walki elektronicznej i czujnikami oraz możliwość modułowej zabudowy pozwalającej na dostosowanie okrętów do misji różnego typu bez ingerencji w strukturę kadłuba. Sonar dostarczy spółka SAES (Sociedad Anónima de Electrónica Submarina), a systemy nawigacji i łączności Navantia Sistemas.

Zdjęcia: Navantia

Ostatnie rozwiązanie jest wzorowane na konstrukcji amerykańskich fregat typu Independence i Freedom klasy LCS. Kadłub fregat będzie stalowy, natomiast nadbudowa aluminiowa (jak w LCS) lub kompozytowa. Okręty będą zdolne do przyszłej integracji z systemami bezzałogowymi (nawodnymi, podwodnymi i powietrznymi) oraz wysokoenergetycznej broni skierowanej (np. laserowej). Dlatego oprócz zadań obrony powietrznej, fregaty będą mogły realizować misje zwalczania min morskich, okrętów podwodnych i nawodnych, patrolowe i humanitarne. Wśród dostawców są też podmioty z zagranicy, m.in. niderlandzka Damen Marine Components (DMC), która dostarczy stery i przekładnie do nich.

Zdjęcie: Ministerstwo Obrony Hiszpanii

Odmiana projektu F110 w wariancie F110PL była oferowana Polsce w ramach programu budowy trzech fregat rakietowym kr. Miecznik, ale została odrzucona przez zamawiającego.