6 sierpnia hiszpańska spółka stoczniowa Navantia ujawniła, że w ramach polskiego programu okrętów obrony wybrzeża o kryptonimie Miecznik złożyła ofertę z fregatami rakietowymi typu F-100. Jest to niemałe zaskoczenie, gdyż specjaliści obstawiali raczej ofertę z dopiero planowanymi fregatami typu F-110 (Miecznik – nowe otwarcie).
Hiszpańska spółka stoczniowa Navantia ujawniła, że w ramach polskiego programu okrętów obrony wybrzeża kr. Miecznik zaoferowała fregaty rakietowe typu F-100 / Zdjęcie: US Navy
Navantia jest jednym z trzech potencjalnych oferentów, których koncepcja zostanie dopiero opracowana do końca listopada br., obok niemieckiej ThyssenKrupp Marine Systems (TKMS), oferującej MEKO A-300 PL (Mehrzweck-Kombination) i brytyjskiej Babcock z Arrowhead 140. Na przełomie 2021 i 2022 zostanie wybrana najlepsza z nich, po czym zostanie opracowany szczegółowy projekt (Miecznik: Niemcy oferują Polsce MEKO A-300 PL, Kolejny krok w programie Miecznik).
Javier Herrador, dyrektor ds. rozwoju komercyjnego i biznesowego w Navantii, powiedział:
Navantia jest gotowa do rzeczywistej obecności w Polsce w celu wsparcia budowy i serwisowania okrętów. Z dumą oferujemy polskiej marynarce wojennej model współpracy, który okazał się obopólną korzyścią i pozwoli Polsce, naszym przyjaciołom i sojusznikom, posiadać zdolność obrony morskiej opartej na nowoczesnej technologii, zaawansowaną i sprawdzoną przez hiszpańską marynarkę wojenną, jak i przez innych eksportowych klientów.
W praktyce oznacza to, że projekt F-100 będzie podstawą do opracowania ewentualnego projektu trzech fregat rakietowych kr. Miecznik dla Marynarki Wojennej RP. Pięć okrętów (z sześciu planowanych) służy w marynarce wojennej Hiszpanii (Armada Española) jako typ Álvaro de Bazán (Álvaro de Bazán, Almirante Juan de Borbón, Blas de Lezo, Méndez Núñez i Cristóbal Colón) i zostały wprowadzone do linii w latach 2002-2012.
Na bazie tego projektu powstały trzy nieco większe australijskie niszczyciele obrony powietrznej (AWD) typu Hobart (Hobart, Brisbane i Sydney), wprowadzone w latach 2017-2020. Projekt został zmodyfikowany i charakteryzuje się z rozszerzonymi zdolnościami amerykańskiego Systemu Walki Aegis w wersji Baseline 7.1 (Drugi Hobart w linii).
F-100 był także wyjściowym projektem dla pięciu nieco mniejszych mniejszych norweskich fregat typu Fridtjof Nansen (Fridtjof Nansen, Roald Amundsen, Otto Sverdrup, Helge Ingstad i Thor Heyerdahl), wprowadzonych w latach 2006-2011. Jedna z nich, Helge Ingstad, została 8 listopada 2018 staranowana przez maltański tankowiec Sola TS, a następnie zatonęła w pobliżu terminalu naftowego Sture w norweskiej gminie Øygarden. Po jej wydobyciu, odholowaniu i ocenie skali szkód zdecydowano o zezłomowaniu (Naprawa Helge Ingstad nieopłacalna).
W wersji bazowej (hiszpańskiej), F-100 charakteryzują się długością 146,7 metra, szerokością 18,6 metra, zanurzeniem 4,75 metra, wypornością standardową 5900 ton i pełną 6594 ton. Napęd stanowią dwie turbiny gazowe General Electric LM2500 o łącznej mocy 46 650 KM (34 790 kW) i dwa silniki wysokoprężne Caterpillar 3600 o łącznej mocy 12 000 KM (8900 kW). Zapewnia to prędkość do 28 w. i zasięg do 4500 mil morskich przy prędkości ekonomicznej 18 w. Załoga składa się z 201 oficerów i marynarzy.
Okręty wyposażono w 48-komorową wyrzutnię pionowego startu systemu Mk 41 VLS dla 32 pocisków przeciwlotniczych SM-2MR Block IIIA lub 64 pocisków RIM-162 ESSM, osiem wyrzutni pocisków przeciwokrętowych RGM-84 Harpoon, 127-mm armatę morską Mk45 Mod 2 i dwie 325-mm wyrzutnie torped Mk 32 Mod 9 dla 12 lekkich torped Mk 46 Mod 5. Na rufie znajduje się miejsce dla jednego śmigłowca wielozadaniowego SH-60B LAMPS III Seahawk.
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.