28 listopada o godz. 12.00 podniesiono banderę na okręcie patrolowym ORP Ślązak (numer 241). W uroczystości przyjęcia jednostki do służby uczestniczył m.in. minister obrony narodowej Mariusz Błaszczak. Okręt będzie służył w 3. Flotylli Okrętów im. Komandora Bolesława Romanowskiego z dowództwem w Gdyni. 

Jednostka, która pierwotnie była budowana jako korweta rakietowa, została przeprojektowana na okręt patrolowy. Co ciekawe, według zmodyfikowanej normy klasyfikacji okrętów NO-07-A091:2019 z 31 lipca 2019 (poprzednia norma: NO-07-A091:2008), wprowadzono klasę: korweta patrolowa, która w zasadzie nie ma odpowiednika na świecie

Jednostka, która pierwotnie była budowana jako korweta rakietowa, została przeprojektowana na okręt patrolowy. Co ciekawe, według zmodyfikowanej normy klasyfikacji okrętów NO-07-A091:2019 z 31 lipca 2019 (poprzednia norma: NO-07-A091:2008), wprowadzono klasę: korweta patrolowa, która w zasadzie nie ma odpowiednika na świecie

Jednostka, po pomyślnym zakończeniu wszystkich testów oraz prób stoczniowych i morskich, została przekazana odbiorcy 8 listopada. Dowódcą okrętu został kmdr ppor. Sebastian Kała (ORP Ślązak przekazany, 2019-11-09). Matką chrzestną patrolowca została Maria Waga, wdowa po dowódcy Marynarki Wojennej w latach 1989-1996, adm. Romualdzie Wadze.

W zamkniętej uroczystości przy nadbrzeżu Basenu Nr IX Portu Wojennego Gdynia na Oksywiu wzięli udział parlamentarzyści, władze regionu, władze wojskowe i przedstawiciele przemysłu stoczniowego.

W ciągu kolejnych miesięcy będą realizowane badania eksploatacyjno-wojskowe, a następnie egzaminy O1 i O2, certyfikujące załogę do gotowości do wyjścia w morze i samodzielnego wykonywania zadań. Wcześniej załoga przeszła 67 różnych szkoleń związanych z obsługą systemów pokładowych oraz program prób zdawczo-odbiorczych (Próby Ślązaka na finiszu, 2019-01-31).

ORP Ślązak ma 95,37 m długości, 13,3 m szerokości, 9,35 m wysokości do pokładu otwartego, 4,2 m zanurzenia, 1800 t wyporności standardowej i 2200 t pełnej. Uzbrojenie okrętu to 76-mm armata automatyczna OTO Melara Super Rapid L/62, dwie 30-mm armaty Marlin-WS, cztery wyrzutnie pocisków przeciwlotniczych krótkiego zasięgu Grom i cztery 12,7-mm wielkokalibrowe karabiny maszynowe ZMT WKM-Bm / Zdjęcia: Ministerstwo Obrony Narodowej

ORP Ślązak ma 95,37 m długości, 13,3 m szerokości, 9,35 m wysokości do pokładu otwartego, 4,2 m zanurzenia, 1800 t wyporności standardowej i 2200 t pełnej. Uzbrojenie okrętu to 76-mm armata automatyczna OTO Melara Super Rapid L/62, dwie 30-mm armaty Marlin-WS, cztery wyrzutnie pocisków przeciwlotniczych krótkiego zasięgu Grom i cztery 12,7-mm wielkokalibrowe karabiny maszynowe ZMT WKM-Bm / Zdjęcia: Ministerstwo Obrony Narodowej

Przeznaczeniem okrętu jest zwalczanie celów nawodnych, powietrznych i zagrożeń asymetrycznych, a także patrolowanie i ochrona torów podejściowych oraz morskich linii komunikacyjnych, eskorta i ochrona jednostek komercyjnych. Jednostka jest także przystosowana do kontroli morskich szlaków jako element sił wielonarodowych, zwalczania piractwa i terroryzmu morskiego, współpracy z siłami specjalnymi w zakresie zabezpieczenia ich działań oraz udziału w akcjach humanitarnych i ekologicznych.

Ślązak/Gawron
Historia jednostki rozpoczęła się faktycznie 22 lata temu. W grudniu 1997 Departament Rozwoju i Wdrożeń MON zlecił Stoczni Marynarki Wojennej opracowanie wielozadaniowej korwety projektu 621 w ramach programu Gawron w oparciu o rozwiązania niemieckiego typoszeregu MEKO A-100 (Mehrzweck-Kombination).

Licencja kosztowała 60,8 mln zł brutto. Pierwsza z siedmiu planowanych jednostek, pod której symboliczną stępkę położono 28 listopada 2001 z nr budowy 621 Gawron/1 miała zostać przekazana Marynarce Wojennej do końca czerwca 2005. Koszt budowy oszacowano wówczas na 638,1 mln zł brutto.

Budowa nie miała jednak gwarancji rządowych, jak w przypadku późniejszego zakupu samolotów wielozadaniowych F-16C/D Block 52+, a Stocznia MW odpowiednich technologii. 26 czerwca 2003 zrezygnowano z budowy sześciu kolejnych okrętów oraz zwolniono tempo budowy prototypu z powodu nieoszacowania kosztów. Aneks przewidywał również wydłużenie budowy samego kadłuba do końca 2007. Budowa faktycznie rozpoczęła się w 2005 po wdrożeniu technologii spawania cienkich blach.

W 2006 zbudowano 5 z 10 bloków kadłuba. W tym samym czasie zakupiono dwa silniki wysokoprężne MTU 12V 595 TE90 o mocy 3240 kW każdy i turbinę gazową GE/Avio LM-2500 o mocy 25 000 kW (którą zainstalowano w marcu 2009).

W 2007 zbudowano pozostałe bloki kadłuba i rozpoczęto ich scalanie. Po ograniczeniu środków na kontynuację programu, opóźnił się zakup Zintegrowanego Systemu Walki. 16 września 2009 po raz pierwszy zwodowano scalony kadłub do testów szczelności. W grudniu tego samego roku zbankrutowała Stocznia MW, ale prace były kontynuowane. W 2011 kadłub był ukończony, a nadbudówkę ukończono w 80%.

W lutym 2012 ówczesny premier Donald Tusk na wniosek ministra obrony narodowej Tomasza Siemoniaka przerwał budowę, by już w listopadzie kontynuować ją jako słabiej uzbrojony patrolowiec Ślązak. W 2013 koszty budowy wzrosły do 675,97 mln zł brutto. W grudniu 2013 przeprowadzono kolejne wodowanie techniczne kadłuba. W ramach nowej umowy, okręt miał zostać ukończony do końca marca, a następnie listopada 2016. Trzecie uroczyste wodowanie nastąpiło 2 lipca 2015, a czwarte techniczne w listopadzie tego samego roku.

Od stycznia 2018 opóźnioną budowę kontynuowała nowo utworzona PGZ Stocznia Wojenna, a dwa miesiące później okręt przejął IU MON. 28 czerwca podpisano umowę na dokończenie budowy i program prób zdawczo-odbiorczych o wartości 58,5 mln zł brutto.

Pierwszy raz okręt wyszedł w morze 14 listopada 2018. Do tego czasu koszty budowy przekroczyły 1,171 mld zł, z czego 693,12 mln zł otrzymała Stocznia MW/PGZ Stocznia Wojenna, 347,35 mln zł spółka Thales Nederland i 130,82 mln zł spółka Enamor. Warto zaznaczyć, że w jeszcze 2009 szacowano je na 1,46 mld zł (Dokończenie ORP Ślązak, 2018-06-30; ORP Ślązak rozpoczął próby morskie, 2018-11-15).

Ostatecznie przeprowadzono 218 prób stoczniowych na uwięzi, 121 prób morskich (w tym m.in. 11 prób poligonowych, 7 prób lądowiska rufowego, 9 prób urządzeń dźwigowych, 20 prób Zintegrowanego Systemu Łączności i Nawigacji i 4 prób ogniowych i z użyciem statków powietrznych), 14 prób układu napędowego i 4 próby systemu zarządzania zintegrowaną platformą okrętu. Próby trwały łącznie 260 dni, w tym 66 dni na morzu (1077 h) i 5481 mil morskich.