W poniedziałek, 18 listopada 2024, francuska Generalna Dyrekcja ds. Uzbrojenia (Direction générale de l’Armement, DGA) Ministerstwa ds. Sił Zbrojnych i Weteranów poinformowała w mediach społecznościowych, że rodzima spółka Naval Group przekazała trzeci wielozadaniowy okręt podwodny nowej generacji o napędzie jądrowym typu Suffren, przyszły FS Tourville (S637), zbudowanego w ramach programu Barracuda.
Zdjęcie: DGA via X
Zgodnie z opublikowaną informacją protokół zdawczo-odbiorczy podpisano 16 listopada br. po pozytywnym ukończeniu 4-miesięcznych prób morskich prowadzonych przez Marynarkę Wojenną (Marine Nationale) pod nadzorem DGA oraz Komisji Energii Jądrowej i Energii Alternatywnych CEA (Commissariat à l’énergie atomique et aux énergies alternatives).
Budowa okrętu rozpoczęła się położeniem stępki 28 czerwca 2011 w stoczni ówczesnej spółki DCNS (obecnie Naval Group) w Cherbourgu. Następnie, 20 lipca 2023, opuścił halę montażową i został zwodowany, a rok później, w lipcu br., wyszedł po raz pierwszy w morze na testy. 11 września podczas ceremonii w Fort Saint-Louis oficjalnie sformowano czerwoną załogę (podstawową), a dwa tygodnie później powrócił do Cherbourga w celu przeprowadzenia niewielkich napraw. Po ich zakończeniu został oficjalnie przekazany zamawiającemu.
Okręt otrzymał nazwę po admirale i marszałku, Anne Hilarion de Contentin (albo de Costentin), hrabiego de Tourville (1642-1701), który był najwybitniejszym obok Abrahama Duquesne francuskim admirałem w okresie panowania Ludwika XIV.
Okręt dołączy do wprowadzonego do służby, 6 listopada 2020, prototypowego FS Suffren (S635) i FS Duguay-Trouin (S636), który 4 kwietnia br. osiągnął gotowość operacyjną. W budowie pozostają trzy kolejne okręty. W latach 2014 i 2019 położono stępki pod De Grasse i Rubis, które miałyby wejść do służby w latach 2026-2028. Ostatnim, szóstym okrętem typu będzie Casabianca, pod którą stępkę położona w 2020 i ma zostać przekazania w 2029 lub 2030. Co ciekawe, otrzymają one zmodyfikowane wyposażenie elektroniczne, w tym sonar, łączność i oprogramowanie systemu zarządzania walką. Okręty pozostaną w służbie, co najmniej do lat 2060.
Okręty typu Suffren powstają jako następcy sześciu myśliwskich okrętów podwodnych o napędzie jądrowym pierwszej generacji typu Rubis. Pierwszego z nich, FS Saphir (S602), wycofano ze służby w lipcu 2019. Kolejny, Rubis (S 601) został skreślony ze stanu w grudniu 2022. Najnowszy zbudowany okręt serii, Perle (S606), został uszkodzony 12 czerwca 2020 w wyniku pożaru podczas prac remontowych. Zdecydowano, że zniszczona część dziobowa zostanie zastąpiona identyczną z wycofanego Saphira, a potrzeba naprawy wynika z konieczności podtrzymania zdolności bojowych w zakresie walki podwodnej, zanim do służby trafią wszystkie Suffreny.
Uzupełnieniem będą strategiczne okręty podwodne o napędzie jądrowym 3. generacji, uzbrojone w pociski balistyczne. Jednostki, w ramach programu o kryptonimie SNLE 3G (Sous-Marin Nucléaire Lanceur d’Engins de 3rd Génération), mają wejść do służby w latach 2035-2050 zastępując cztery okręty podwodne typu Le Triomphant w odstępach co pięć lat. Program budowy ogłoszono 19 lutego 2019, a palenie blach pierwszej jednostki miało miejsce 20 marca br.
Opis
Typ Suffren ma 99,5 m długości, 8,8 m szerokości, 7,3 m zanurzenia, 4765 t wyporności nawodnej i 5300 t wyporności podwodnej. Napęd stanowi reaktor wodno-ciśnieniowy K15 o mocy 150 MW, dwa turboreduktory o mocy 10 MW, dwa awaryjne silniki elektryczne oraz pędnik wodnoodrzutowy. Układ ten zapewni prędkość maksymalną 25 w. Załogę będzie stanowić 12 oficerów i 48 marynarzy. Na okrętach będzie także miejsce dla maksymalnie 15 żołnierzy wojsk specjalnych z wyposażeniem.
Okręty zostały wyposażone w radar nawigacyjny Sagem/Kelvin Hughes Series 10 CSR, dwa maszty optoelektroniczne Sagem Series 30 SOM/AOM, system walki radioelektronicznej, sonar kadłubowy UMS 3000 i dwa sonary boczne z oprogramowaniem Thales S-CUBE, systemem omijania przeszkód SEACLEAR, namierzania VELOX-M8 i echolokacji NUSS-2F Mk2. Jednostki będą także wyposażone w wabie CANTO-S, systemy łączności klasy Link 11 i 16, łączności satelitarnej DIVESAT, łączności podwodnej TUUM-5 Mk2 i system zarządzania łącznością PARTNER.
Uzbrojenie dla czterech 533-mm wyrzutni torped będzie stanowić zapas łącznie 24 pocisków manewrujących dalekiego zasięgu MdCN (Missile de Croisière Naval), pocisków przeciwokrętowych Exocet SM39 Block 2 i ciężkich torped F21 Artemis w dowolnej kombinacji. Okręty mają możliwość użycia min morskich FG29 oraz pocisków przeciwlotniczych typu MBDA MICA, również wystrzeliwanych z wyrzutni torpedowych. Za zarządzanie użyciem uzbrojenia odpowiada system kierowania walką SYCOBS (Système de Combat Commun Barracuda/SNLE).
https://twitter.com/DGA/status/1858535596869685744
https://twitter.com/DGA/status/1858535603488330044