1 listopada br. Departament Obrony Australii poinformował, że podjął decyzję, iż w ramach programu Project AIR 7404 Phase 1 flota 12 średnich samolotów transportowych Lockheed Martin C-130J-30 Super Hercules zostanie zastąpiona i powiększona przez nowe samoloty tego typu (Zgoda na UH-60M Black Hawk dla Australii).
Flota 12 australijskich średnich samolotów transportowych C-130J-30 Super Hercules zostanie zastąpiona i powiększona / Zdjęcie: Airman 1st Class Kristine M. Gruwell, USAF
Zgodnie z opublikowanym komunikatem prasowym, obecnie wykorzystywany w 37. Eskadrze RAAF wariant C-130J-30 Super Hercules Hercules to niezawodny i sprawdzony w walce samolot użytkowany przez australijskie królewskie wojska lotnicze (Royal Australian Air Force) od 1999 roku (Australia zrezygnowała z zakupu MQ-9B SkyGuardian).
Departament Obrony Australii zwrócił się do wielu producentów branży lotniczej i otrzymał informacje o wszystkich dostępnych opcjach średnich samolotów transportowych. Względne zalety każdego typu statku powietrznego zostały ocenione pod kątem wymagań Australii dotyczących zdolności operacyjnych. Wymogiem zamawiającego jest niskie ryzyko dotyczące wdrożenia do eksploatacji, certyfikacja do wszystkich zadań transportowych, sprawdzone, dojrzałe technologicznie i niedrogie samoloty, które spełniają potrzeby Australii w zakresie mobilności powietrznej (Australia przyspiesza zakup pocisków manewrujących).
Założenia programu Project AIR 7404 Phase 1 obejmowały wnioski wyciągnięte z poprzednich dużych zamówień obronnych, a także doświadczenie w eksploatacji obecnej floty Super Herculesów. Departament Obrony stwierdził, że nowy fabrycznie samolot C-130J stanowi jedyną opcję, która spełnia wszystkie wymagania Australii dotyczące wymogów operacyjnych i zapewni RAAF zdolności do w zakresie transportu powietrznego średniego zasięgu bez wprowadzania znacznego ryzyka kosztów czy harmonogramu dostaw. W rezultacie nowe samoloty C-130J będą jedyną opcją, które zostaną przedstawione rządowi federalnemu w ramach Project AIR 7404 Phase 1 do zatwierdzenia w 2023 (Boeing ATS jako MQ-28A Ghost Bat).
37. Eskadra (No. 37 Squadron RAAF) stacjonuje w bazie lotniczej RAAF Base Richmond w Nowej Południowej Walii. Od 1999 użytkuje 12 C-130J-30 Super Hercules. W przeszłości RAAF użytkowały wcześniejsze modele tej rodziny: C-130A (1958-1978), C-130E (1966-1999) i przejściowo C-130H (2006-2012). Obecnie, uzupełnieniem Super Herculesów jest 8 ciężkich C-17A Globemaster III i 10 lżejszych C-27J Spartan (Nowa Zelandia potwierdza zakup Super Herculesów).
Samoloty C-130J Super Hercules, jak i ich cztery podstawowe wyspecjalizowane warianty, zostały zakupione przez 18 państw w liczbie ponad 400 egzemplarzy i wylatały dotąd ponad 2 miliony godzin. Transportowy C-130J-30 z wydłużonym kadłubem jest najpopularniejszą konfiguracją samolotu C-130J. Prototyp C-130J został oblatany 5 kwietnia 1996. W służbie w amerykańskich siłach zbrojnych od 1999. Został opracowany po fiasku programu Advanced Medium STOL Transport, który miał na celu budowę następcy C-130 Hercules. W porównaniu z nim, zmodernizowany model otrzymał m.in. nowe silniki turbośmigłowe Rolls-Royce AE 2100D3 o mocy 4637 KM każdy w miejsce Allison T56-A-15 o mocy 4590 KM, nową kabinę, a niektóre wersje także winglety redukujące zużycie paliwa. Omawiany wariant C-130J-30 charakteryzuje się wydłużonym kadłubem z 29,79 do 34,37 m (Niemcy odebrały pierwszego Super Herculesa, Super Herculesy i radary dla Egiptu, Filipiny chcą C-130J Super Hercules).
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.