4 grudnia 2020 roku jednocześnie pojawiły się dwa dokumenty standaryzacyjne liczące po 6 stron każdy: STANAG 4509 dotyczący belgijskiego naboju 5,7 mm x 28 i STANAG 4820 obejmujący niemiecką amunicję 4,6 mm x 30. Zostały wpisane w dokument AEP-97 Multi-Caliber Manual Of Proof and Inspection (M-CMOPI) for NATO Small Arms Ammunition. Poinformowano o tym jednak dopiero na początku marca 2021 roku.
Po wielu latach NATO podjęło decyzję o opublikowaniu porozumień standaryzacyjnych amunicji pistoletowej: niemieckiej 4,6 mm x 30 (STANAG 4820) i belgijskiej 5,7 mm x 28 (STANAG 4509). Warto zwrócić uwagę, na sposób zapisu nazw amunicji, odległy od wszelkiego rodzaju lokalnych wymysłów. Wszystkie zapisane są jednoznacznie jako [kaliber] mm x [długość łuski]. Jednoznacznie pokazuje to, że w NATO jest to nazwa, a nie splot wymiarów (wiele osób całkowicie błędnie zapisuje określenia nabojów jako [kaliber] x [długość łuski] mm). / Rysunek: NATO
Oznacza to, że po 34 latach w przypadku amunicji belgijskiej (lub 28 latach, licząc od powstania nowszego naboju SS 192) i 21 latach dla amunicji niemieckiej, udało się przekonać Sojusz Północnoatlantycki do przyjęcia jej jako standardowej.
Warto zwrócić uwagę, na sposób zapisu nazw amunicji, odległy od wszelkiego rodzaju lokalnych wymysłów. Wszystkie zapisane są jednoznacznie jako [kaliber] mm x [długość łuski]. Jednoznacznie pokazuje to, że w NATO jest to nazwa, a nie splot wymiarów (wiele osób całkowicie błędnie zapisuje określenia nabojów jako [kaliber] x [długość łuski] mm).
Nabój 5,7 mm x 28 stosowany jest w pistoletach samopowtarzalnych FN Five-seveN i pistoletach maszynowych FN P90, trafił też na rynek cywilny i do kilku komercyjnych konstrukcji strzeleckich (KelTec ujawnia P50, 2021-01-05; CMMG Mk57 Banshee kalibru 5,7 mm, 2018-07-26). Amunicja 4,6 mm x 30 zasila tylko pistolety maszynowe H&K MP7Ax (nie licząc modeli eksperymentalnych; Brytyjska umowa z H&K, 2017-07-15).
To głównie producenci broni, czyli belgijska spółka FN Herstal i niemiecki Heckler & Koch parli do standaryzacji amunicji. Przy czym H&K nabojów nie wytwarza, gdy przedsiębiorstwo z Belgii ma szerszy profil produkcji.
Analiza
Obowiązujące w Sojuszu Północnoatlantyckim porozumienia standaryzacyjne STANAG (Standardization Agreement) standaryzują wymiary, kształty, sposób oznakowania amunicji strzeleckiej, niezbędne osiągi balistyczne oraz kształt komory nabojowej.
Na tej podstawie producenci z państw NATO opracowują rodzime dokumentacje do wytwarzania określonych nabojów. Jeżeli używana amunicja mieści się w zakresach przedstawionych w danym dokumencie STANAG, to może zostać uznana za zamienną z inną spełniającą wymogi porozumienia.
Obecnie w NATO podobne dokumenty dotyczą amunicji pistoletowej 9 mm x 19 (STANAG 4090 z 1962 roku), pośredniej 5,56 mm x 45 (STANAG 4172 z 1981 roku), karabinowej 7,62 mm x 51 (STANAG 2310 z 1957 roku) i wielkokalibrowej 12,7 mm x 99 (STANAG 4385 z 1997 roku).