30 marca br. służba prasowa amerykańskich wojsk lądowych (US Army) poinformowała, że 5 marca miała miejsce próba odpalenia pocisku hipersonicznego z mobilnej wyrzutni Dark Eagle, opracowanych w ramach programu LRHW (Long Range Hypersonic Weapon). Próba została jednak przełożona z powodu awarii akumulatorów zasilających zespół wyrzutni. Dodano, że urządzenia zostały już naprawione, a test przełożono na najbliższy termin, być może jeszcze w kwietniu br.
Podejście do pierwszego test kompletnego systemu w konfiguracji operacyjnej poprzedziło przerzucenie w lutym br. mobilnej wyrzutni prototypu z połączonej bazy Lewis-McChord w stanie Waszyngton na stanowisko startowe na Przylądku Canaveral na Florydzie za pomocą samolotów transportowych C-17A Globemaster III – był to dystans ponad 4800 km (3100 mil).
Próba otrzymała kryptonim Thunderbolt Strike i zakładała pełny test systemu uzbrojenia. Za całość odpowiadała 1. Wielodomenowa Grupa Zadaniowa (1st Multi-Domain Task Force), wydzielona z 5. batalionu 3. Pułku 17. Brygady Artylerii Polowej US Army. Pierwsza prototypowa bateria Dark Eagle, złożone z 4 wyrzutni-transporterów (Transporter-Erector Launcher, TEL) i pojazdu dowodzenia szczebla baterii (Battery Operations Center, BOC) trafiły do tej jednostki 7 października 2021, a na 2023 zaplanowano osiągnięcie wstępnej gotowości operacyjnej (Initial Operational Capability, IOC). Deklarowany zasięg wynosi 2775 km.
Efektor systemu Dark Eagle składa się z przyspieszacza rakietowego pierwszego stopnia z układem napędowym na paliwo stałe SRM (Solid Rocket Motor) oraz drugiego stopnia, zintegrowanego z uniwersalnym kadłubem hipersonicznego pocisku szybującego o kryptonimie C-HGB (Common-Hypersonic Glide Body). Oba elementy systemu zostały już wstępnie przetestowane, odpowiednio, 27 maja 2021 oraz 1 października 2017 i 19 marca 2020. Jednak pierwszy kompletnego efektora z 21 października 2021 zakończył się fiaskiem.
Dark Eagle współdzieli elementy z systemem broni hipersonicznej CPS (Conventional Prompt Strike) amerykańskiej marynarki wojennej (US Navy). Wojsko ściśle współpracuje z rządowymi laboratoriami i przemysłem, aby kontynuować rozwój i produkcję systemów. Marynarka wojenna nadzoruje projektowanie, a armia produkcję. Podwykonawcami w programie są Lockheed Martin, Northrop Grumman, Dynetics Technical Solutions (DTS) i instytut naukowo-badawczy Sandia National Laboratories (SNL).
Jednostka ogniowa Dark Eagle powstała w oparciu o holownik Oshkosh M983A4 HEMTT (Heavy Expanded Mobility Tactical Truck) z platformą startową z dwoma kontenerami transportowo-startowymi wraz z pociskiem-nosicielem szybującego pocisku hipersonicznego (w kadłubie C-HGB).
Warto dodać, że 1st Multi-Domain Task Force składa się z jednej baterii Dark Eagle, baterii zestawów wieloprowadnicowych wyrzutni rakietowych M142 HIMARS oraz, również najnowszego systemu uzbrojenia, baterii mobilnych wyrzutni rakietowych Typhon do strzelania pociskami manewrującymi RGM-109M Tomahawk Block V i przeciwokrętowymi RIM-174 SM-6 ERAM (zmodyfikowanymi), opracowanej w ramach programu MRC (Mid-Range Capability), którą 19 stycznia br. dostarczyła spółka Lockheed Martin.
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.