W piątek, 30 maja 2025, biuro programowe SSP (Strategic Systems Programs) amerykańskiej Marynarki Wojennej (US Navy), w imieniu Departamentu Obrony USA, podpisało umowę o wartości 1 002 700 000 USD (3,755 mld zł) ze spółką Lockheed Martin Space z Littleton w Kolorado (część Lockheed Martin) w sprawie kontynuacji programu pocisków hipersonicznych CPS (Conventional Prompt Strike).
Pocisk o średnicy kadłuba 88 cm i masie startowej 7400 kg ma mieć zasięg przekraczający 1550 mil morskich (2870 km) oraz prędkość Ma17 / Zdjęcie: US Navy
Umowa ramowa w formule IDIQ (Indefinite Delivery/Indefinite Quantity; co oznacza wykonanie nieokreślonej liczby usług przy niesprecyzowanych warunkach) wesprze zarządzanie programem, rozwój inżynieryjny, integrację systemów, materiały o długiej produkcji oraz specjalne narzędzia i wyposażenie na potrzeby produkcji pocisków i platform startowych dla CPS.
Prace będą wykonywane w Denver w Kolorado (49%), Huntsville w Alabamie (35%), Sunnyvale w Kalifornii (5%), Titusville na Florydzie (2%) oraz różnych innych lokalizacjach (łącznie 9%) z terminem do 31 sierpnia 2028. Fundusze pochodzą z zaoszczędzonych środków z budżetu obronnego NDAA na rok fiskalny 2024 z części na US Army (badania, rozwój, testy i ocenę) w wysokości 30 000 000 USD (112,34 mln zł) oraz tego samego funduszu na rok fiskalny 2025 w wysokości 110 000 000 USD (445,63 mln zł) i zostały zobowiązane po zawarciu umowy. Z tym że te pierwsze wygasną wraz z końcem bieżącego roku fiskalnego (do 30 września 2025).
Początkowe finansowanie uruchomione wraz z zawarciem umowy pochodzą z funduszy Wojsk Lądowych (US Army), co oznacza że dotyczy nadzorowanego przez biuro RCCTO (Rapid Capabilities and Critical Technologies Office) lądowego systemu Dark Eagle LRHW (Long Range Hypersonic Weapon). Pierwsze dwa pełne testy zrealizowano w czerwcu i grudniu ub. r.
CPS ma współdzieli z nim uniwersalny kadłub hipersonicznego pocisku szybującego o kryptonimie C-HGB (Common-Hypersonic Glide Body), podczas gdy system ten wejdzie na uzbrojenie okrętów podwodnych i nawodnych. Niedawno, bo 2 maja Marynarka Wojenna (US Navy) z powodzeniem przeprowadziła pierwszy test CPS z kosmodromu wojskowego Cape Canaveral Space Force Station na Florydzie.
W przypadku US Navy, docelowo CPS będą przenoszone w pierwszej kolejności przez wielozadaniowe okręty podwodne o napędzie jądrowym typu Virginia Block V i trzy niszczyciele rakietowe typu Zumwalt, a w przyszłości trafią na niszczyciele rakietowe nowej generacji, rozwijane w ramach programu DDG(X), czyli Next-Generation Guided-Missile Destroyer.
Przypomnijmy, że 9 sierpnia 2024 biuro programowe SSP podpisało umowę o wartości 220 mln USD (wówczas 870,82 mln zł) z omawianą Lockheed Martin Space na kontynuację programu CPS. Wcześniej, 26 czerwca 2024 podpisało umowę o wartości 534 mln USD (wówczas 2,133 mld zł), a z uwzględnieniem opcji 570 mln USD (wówczas 2,277 mld zł) z Lockheed Martin na kontynuację prac inżynieryjnych, rozwój i testowanie w ramach programu.