Testy najnowszego bezzałogowca Mojave z nieprzygotowanych lądowisk

W czwartek, 3 sierpnia br., amerykańska spółka General Atomics Aeronautical Systems Inc. (GA-ASI) poinformowała, że dwa dni wcześniej przeprowadziła pierwsze próby nowego bojowego bezzałogowego statku latającego Mojave klasy MALE (Medium Altitude Long Endurance, średniego pułapu o dużej długotrwałości lotu) z nieprzygotowanych lądowisk. Wywodzący się z wcześniejszego MQ-1C Gray Eagle (w tym nowego wariantu Gray Eagle 25M) i ujawniony 9 grudnia 2021, samolot charakteryzuje się krótką drogą do startu i lądowania (Short Take-Off and Landing, STOL) oraz dużym udźwigiem uzbrojenia.

Zdjęcie: GA-ASI

Próby zrealizowano 1 sierpnia br. na improwizowanym lotnisku ziemnym w pobliżu miejscowości El Mirage w Kalifornii. Samolot wykonał kilkanaście startów i lądowań. Przy okazji przetestowano zdolność STOL: odnotowano najlepsze wyniki w postaci 179 m (586 stóp) drogi kołowania podczas startu i 102 m (335 stóp) podczas lądowania. Testy koncentrowały się przede wszystkim na gromadzeniu informacji zwrotnych z terenu za pomocą Mojave, jednak nie osiągając możliwie najkrótszych dystansów drogi kołowania/lądowania.

Zdolność do startu i lądowania z nieutwardzonych pasów startowych świadczy o odejściu przy konstruowaniu bbsl Mojave od zależności tradycyjnych przygotowanych (utwardzonych) pasów startowych. Ta nowa zdolność zapewni platformie większą wszechstronność i pozwoli działać operatorowi samolotu na obszarach wcześniej uznanych za nieodpowiednie do operacji bezzałogowych.

Możliwość wykonywania misji w surowych lokalizacjach bez uzależnienia od (tradycyjnego) pasa startowego otwiera zdolność operacyjną dla dowódców we wszystkich rodzajach sił zbrojnych i lokalizacjach – powiedział David R. Alexander, prezes GA-ASI. Mojave może to zrobić, zachowując znaczące zalety w zakresie wytrzymałości i długotrwałości lotu w stosunku do bezzałogowców pionowego startu i lądowania (VTOL) i samolotów załogowych.

Jedyny prototyp Mojave został oblatany, w tajemnicy przed opinią publiczną, jeszcze latem 2020. Prace nad nim trwały około dwóch lat. Został opracowany ze środków własnych przedsiębiorstwa jako bezzałogowy samolot, który będzie maksymalnie uniezależniony od odpowiednio długich dróg startowych, a jednocześnie nie będzie statkiem powietrznym pionowego startu i lądowania, co ograniczałoby jego osiągi. Sam kadłub Mojave jest podobny do MQ-1C, który częściowo wywodzi się z MQ-1 Predator i MQ-9 Reaper, ale zastosowano układ konstrukcyjny sekcji ogonowej, zbliżony do MQ-9.

Do napędu Mojave wykorzystano pojedynczy silnik turbowałowy z rodziny Rolls-Royce M250 (wcześniej znana jako Allison Model 250) o mocy 450 KM, która ma oznaczenie w amerykańskich siłach zbrojnych jako T63 i T703 oraz są stosowane głównie w śmigłowcach Bell 206, MD Helicopters MD 500, MBB Bo 105 czy Sikorsky S-76. Dla porównania lotniczy silnik wysokoprężny Thielert Centurion 1.7, stosowany w MQ-1C, ma moc jedynie 165 KM. Ponadto, podwozie Mojave zostało zaprojektowane tak, aby samolot mógł startować z nieutwardzonych dróg, także dzięki zastosowaniu szerszych opon.

Mojave ma 15,85 m rozpiętości skrzydeł (dla porównania MQ-1C ma 17 m, a wariant o zwiększonym zasięgu MQ-1C Extended Range – 17,7 m). Z kolei długość kadłuba wynosi 9 m. Maksymalna masa startowa to 3175 kg, w tym zapas paliwa to 1610 kg, a ładowność 1633 kg. Podczas dotychczasowych lotów testowych, nowy bezzałogowiec wykazał zdolność do wykonywania startu i lądowania na drodze o długości mniejszej, niż 152 metry. Celem GA-ASI jest osiągnięcie 91-122 metrów, w najlżejszej konfiguracji. Będzie to możliwe dzięki wyjątkowo niskiej prędkości przeciągnięcia – testy wykazały, że prędkość minimalna lotu wynosi 83 km/h. Długotrwałość lotu Mojave wynosi co najmniej 25 godzin, co można zwiększyć, ale wymagałoby zabrania większej ilości paliwa, co skutkowałoby większą masą startową, a więc i wydłużeniem drogi do startu.

Jeśli chodzi o ładunek użyteczny, to oprócz standardowej głowicy optoelektronicznej pracującej w podczerwieni EO/IR czy radaru SAR/GMTI/SIGINT, Mojave może przenieść uzbrojenie na sześciu węzłach podskrzydłowych i jednym podkadłubowym – w domyśle dla 16 przeciwpancernych pocisków kierowanych AGM-114 Hellfire, ale samolot może zostać zintegrowany z inną amunicją wskazaną przez klienta. Obejmuje to również różne inne ładunki, takie jak zasobniki do samoobrony SPP (Self-Protection Pod), czujniki ostrzegające przed pociskami rakietowymi, wyrzutniki flar i dipoli i inne.

Oprócz możliwości startu i lądowania na drodze nieutwardzonej, sprzęt do obsługi naziemnej Mojave można przetransportować na pokładzie śmigłowca UH-60 Black Hawk (lub podobnej wielkości), a zasięg do przebazowania bezzałogowca wynosi 4630 km, dzięki łączu satelitarnemu SATCOM. Natomiast Mojave można przetransportować też w ładowni samolotu C-130 Hercules (lub podobnej wielkości), a czteroosobowy zespół obsługi naziemnej może przygotować bezzałogowiec do startu w 1,5 godziny od wyładunku. Do sterowania jest wykorzystywany skalowalny system dowodzenia i kontroli SC2 (Scalable Command and Control), opracowany dla amerykańskich wojsk lądowych (US Army), zainstalowany na wytrzymałym laptopie.

Co ciekawe, w przyszłości Mojave będzie mógł dysponować bardziej autonomicznymi funkcjami, dzięki udziałowi GA-ASI w programie amerykańskich wojsk lotniczych (US Air Force, USAF) dotyczącym budowy autonomicznych, uderzeniowo-rozpoznawczych bsl o kryptonimie Skyborg Vanguard.

Ponadto, zdolności do krótkiego startu i lądowania, otwierają możliwość opracowania morskiej wersji, która będzie użytkowana z pokładu lotniskowców, np. dzięki zastosowaniu automatycznego systemu lądowania takiego jak JPALS (Joint Precision Approach and Landing System), spółki Raytheon Technologies. GA-ASI ocenia, że jeśli lotniskowiec poruszałby się z prędkością co najmniej 37 km/h (20 w.), do startu z jego pokładu Mojave nie wymagałby zastosowania katapulty (GA-ASI rozwija linię bsl Mojave z nowym pakietem MQ-9B STOL).

GA-ASI chciała pierwotnie zaoferować Mojave Dowództwu Operacji Specjalnych US SOCOM (US Special Operations Command), ale te nie było wówczas zainteresowane samolotami bezzałogowymi. Zmieniło się to 6 marca br., gdy Dowództwo Operacji Specjalnych Sił Powietrznych (Air Force Special Operations Command, AFSOC) zamówiło trzy egzemplarze bbsl MQ-9B SkyGuardian wraz z wyposażenie naziemnym.