8 września należąca do korporacji Northrop Grumman, spółka Scaled Composites ujawniła koncepcję nowego pół-autonomicznego bezzałogowca o nazwie Model 437, który będzie mógł pełnić rolę tzw. lojalnego skrzydłowego (Loyal Wingman). Pierwsza grafika koncepcyjna udostępniona przez twórców, pojawiła się ekskluzywnie na profilu społecznościowym dziennikarza Steve’a Trimble’a z portalu branżowego Aviation Week.
Należąca do korporacji Northrop Grumman, spółka Scaled Composites ujawniła koncepcję nowego bezzałogowca o nazwie Model 437, który będzie mógł pełnić rolę tzw. lojalnego skrzydłowego / Grafika: Steve Trimble via Scaled Composites
Prace nad bezzałogowcem mają trwać w ośrodku Plant 42 w Palmdale w Kalifornii, należącym do USAF, gdzie 7 września odbyło się spotkanie z dziennikarzami branżowymi. Jak poinformował Trimble, Model 437 wywodzi się z opcjonalnie załogowego lekkiego samolotu odrzutowego Model 401 Sierra (wcześniej oznaczonego jako Model 101), który co ciekawe od kwietnia 2019 był testowany przez amerykańską marynarkę wojenną. Scaled Composites zbudowała dwa egzemplarze samolotów o nazwach własnych Phobos i Deimos, nazywanych potocznie Sons of Ares (od księżyców Marsa i mitologicznych synów greckiego boga wojny Aresa – przyp. red.), co nawiązuje do opracowanego w latach 1990. uzbrojonego demonstratora technologii Model 151 ARES (Agile Responsive Effective Support) (USN testuje SC 101).
Dodał, że Model 437 ma być oferowany w dwóch programach: amerykańskich wojsk lotniczych (US Air Force, USAF) o kryptonimie Skyborg Vanguard (autonomicznych, uderzeniowo-rozpoznawczych bezzałogowców) oraz brytyjskich wojsk lotniczych (Royal Air Force, RAF) o kryptonimie LANCA (Lighweight Affordable Novel Combat Aircraft) – przy czym kryptonim samolotu to Mosquito. Northrop Grumman jest uczestnikiem obu programów (Bezzałogowce Spirit AeroSystems dla RAF, Kolejny etap programu Skyborg Vanguard, Lojalny skrzydłowy dla F-35B).
https://twitter.com/TheDEWLine/status/1435681220550008832?s=20
Model 437 ma być większy od Model 401, ale ostateczna konfiguracja ma zależeć od wymogów operacyjnych zamawiającego. Ma być napędzany pojedynczym silnikiem turbowentylatorowym Williams FJ44 – dla porównania Model 401 jest napędzany silnikiem turboodrzutowym Pratt & Whitney Canada JTD-15D-5D o ciągu 1381 kg, który zapewnia prędkość Ma0,6 i pułap praktyczny ponad 9100 m. Rozpiętość skrzydeł Model 401 oraz długość wynoszą po 11,6 m, masa własna 1814 kg, a maksymalna masa startowa 3628 kg. Samolot może przebywać w powietrzu przez 3 godziny, a jego kadłub został zbudowany w większości z materiałów kompozytowych.
Grafika koncepcyjna sugeruje, iż Model 437 i 401 będą współdzielić ze sobą wiele elementów. Według uzyskanych informacji Model 437 ma osiągać prędkość Ma0,8, zasięg około 5500 km (3000 mil morskich), udźwig 1814 kg (4000 funtów). Ma być wyposażony w umieszczoną centralnie komorę uzbrojenia mieszczącą do 454 kg ładunku bojowego (1000 funtów), np. dwa pociski rakietowe średniego zasięgu klasy powietrze-powietrze AIM-120 AMRAAM i dodatkowa stacja radiolokacyjna.
Jeśli chodzi o amerykański i brytyjski program, dla których Model 437 jest oferowany do testów, to w pierwszym kontroferentami są Boeing (z Airpower Teaming System), General Atomics Aeronautical Systems (z Avenger/Predator C) i Kratos Unmanned Aerial Systems (z XQ-58A Valkyrie i UTAP-22 Mako). W przypadku drugiego programu, Northrop Grumman UK partneruje brytyjskiej Spirit AeroSystems, dostarczając już technologie autonomii i kontroli DA/RC (Distributed Autonomy/Responsive Control) (NF-16D VISTA jako X-62A).