Niemcy: Pomostowe H145M w miejsce Tigerów

W czwartek, 14 grudnia, niemiecki Urząd do spraw zakupów obronnych Bundeswehry BAAINBw (Bundesamt für Ausrüstung, Informationstechnik und Nutzung der Bundeswehr) poinformował, że dzień wcześniej Komitet Budżetowy Bundestagu zatwierdził sfinansowanie zakupu maksymalnie 82 lekkich śmigłowców szturmowych LKH (Leichter Kampfhubschrauber) na bazie Airbus H145M jako rozwiązania pomostowego w celu zastąpienia 53 śmigłowców szturmowych Eurocopter EC665 Tiger UHT (Unterstützungshubschrauber).

Zdjęcie: Bundeswehra

Dostawy śmigłowców, które dostarczy spółka Airbus Helicopters Deutschland GmbH (część Airbus Defence and Space) rozpoczną się w 2024 i zakończą pod koniec 2028. Podpisana dziś umowa ramowa przewiduje również dostawę części zamiennych, ośmiu egzemplarzy symulatorów szkoleniowych, szkolenie personelu latającego i technicznego, a także szeroki pakiet usług w zakresie eksploatacji śmigłowców przez okres pierwszych siedmiu lat.

Śmigłowce zostaną wyposażone w elektroniczne systemy samoobrony, ochronę balistyczną lub dodatkowe wyposażenie do użytku w środowisku morskim oraz wyposażenie rozpoznawcze w postaci czujników optoelektronicznych. Umożliwią one załogom latanie w dzień i w nocy.

Śmigłowce trafią do Międzynarodowego Centrum Szkolenia Śmigłowców w Bückeburgu (Internationale Hubschrauberausbildungszentrum), a także jednostek liniowych w Niederstetten, Fritzlar i Faßbergu oraz Laupheim.

Przypomnijmy, że niemiecka Bundeswehra użytkuje 53 śmigłowce Tiger (z 68 pierwotnie zakupionych wobec 80 planowanych), zgrupowane w 36. Pułku Śmigłowców Bojowych Kurhessen (Kampfhubschrauberregiment 36) we Fritzlar w Hesji oraz we francusko-niemieckim centrum szkolenia lotnictwa wojskowego w Le Luc w departamencie Var we Francji. Od kilku lat są notowane problemy z ich gotowością operacyjną oraz bezpieczeństwem lotów. Dlatego wcześniej badano możliwość zakupu m.in. amerykańskich Boeing AH-64E Apache Guardian, a Bell Textron zaoferowała uruchomienie produkcji w Niemczech śmigłowców AH-1Z Viper (Niemcy zainteresowane AH-64E, Media: Bell zaproponował przeniesienie produkcji AH-1Z do Niemiec).

20 marca br. niemiecki portal Business Insider Deutschland informował, powołując się na wewnętrzne dokumenty resortu obrony, że pojawiły się postulaty aby zastąpić Tigery wielozadaniowymi H145M, uzbrojonymi w przeciwpancerne pociski kierowane. Ostatecznie Berlin zdecydował się pójść w tym właśnie kierunku (Media niemieckie: H145M w miejsce Tigerów?).

Jak informowano w marcu, zgodnie z analizami resortu obrony, od 2025 gotowość Tigerów będzie tak niska, że okresowe przerwy w dostępności jakiegokolwiek śmigłowca do realizacji zadań operacyjnych będą nieuniknione. Później, od 2027 będzie trzeba stopniowo wycofywać pierwsze śmigłowce, a w tym samym roku ma skończyć się resurs przeciwpancernych pocisków rakietowych HOT-3 (Haut subsonique Optiquement Téléguidé Tiré d’un Tube), produkcji francusko-niemieckiej – głównego uzbrojenia tych śmigłowców (system HOT-3 pozostaje w służbie z konieczności – po fiasku programu rodzimego ppk PARS 3 LR). I tak, od 2029 flota śmigłowców tego typu będzie całkowicie bezużyteczna dla sojuszniczej obrony kolektywnej NATO. Natomiast od 2032 będzie trzeba wycofywać 5-6 śmigłowców rocznie.

Postulat pozyskania uzbrojonych H145M złożył sekretarz ds. uzbrojenia w resorcie obrony Benedikt Zimmer, wskazując, że wiropłaty tego typu są już wdrażane w niemieckim wojsku.

Od 2015 Bundeswehra jest użytkownikiem 15 zmilitaryzowanych H145M LUH SOF, pełniących rolę lekkich śmigłowców wsparcia sił specjalnych Kommando Spezialkräfte (KSK), dzięki systemowi uzbrojenia HForce. Wiropłaty stacjonują w Laupheim, w kraju związkowym Badenia-Wirtembergia i są przypisane do 64. Eskadry Śmigłowców (Hubschraubergeschwader 64). 13 grudnia 2018 zamówiono 7 śmigłowców w wersji transportowej i poszukiwawczo-ratowniczej H145 LUH SAR (Light Utility Helicopter Search and Rescue), których dostawy rozpoczęły się niemal równo rok później.

26 lutego 2020 informowano o planie pozyskania 64 H145M. Z tej puli 48 miałoby trafić do wojsk lądowych (Heer), w tym 24 do szkoleń w miejsce 13 H135 P2+ i drugie 24 do wsparcia ogniowego w ramach trzech pułków lotniczych jako LUH Streitkrafte (LUH SK) i służyć do bojowych misji poszukiwawczo-ratowniczych (Combat Search and Rescue, CSAR), łącznikowych, transportu lub ewakuacji medycznej. Pozostałymi, tj. 16 śmigłowcami będą miałyby podzielić się ze sobą wojska lotnicze (Luftwaffe) i marynarka wojenna (Marine).

Ostatecznie, śmigłowce LKH miałyby otrzymać system uzbrojenia HForce skonfigurowany pod integrację z przeciwpancernymi pociskami kierowanymi (prawdopodobnie Spike LR2/ER2), a także lotniczymi FIM-92 Stinger do samoobrony.

Co ciekawe, zakup H145M LHK będzie swoistym powrotem do przeszłości, gdyż od lat 1980. do roku 2013 w niemieckich siłach zbrojnych użytkowano lekkie śmigłowce szturmowe Bo 105P PAH-1 (Panzerabwehrhubschrauber 1), uzbrojone w sześć ppk HOT. Powstał też niemiecko-japoński Messerschmitt-Bölkow-Blohm/Kawasaki BK 117M, który przegrał w rywalizacji z przyszłym EC665 Tiger. Ale wyewoluował z niego BK 117C-2 (później oznaczony jako EC145), a następnie BK 117D-3 (czyli cywilny H145).