We wtorek, 3 września 2024, niderlandzki serwis informacyjny NRC poinformował, że Ministerstwo Obrony tego państwa ma w czwartek, 5 września, ogłosić plan zakupu około 50 czołgów Leopard 2A8 dla jednego batalionu pancernego, w ramach tzw. Defense Memorandum.
Zdjęcie: Paweł Ściobiorek, MILMAG
Koszt pozyskania niemieckich wozów bojowych w najnowszej konfiguracji jest szacowany na 260-315 mln EUR (1,113-1,348 mld zł). Według źródeł, stosowna umowa może zostać podpisana w ciągu najbliższych miesięcy.
Defense Memorandum zostanie przedstawione przez ministra obrony Rubena Brekelmansa i sekretarza stanu w resorcie obrony Gijsa Tuinmana. Na mocy umowy koalicyjnej rząd niderlandzki zobowiązał się do spełnienia wymogu NATO w zakresie wydatków na obronę, ustalonego na poziomie 2% PKB. Aby to osiągnąć, budżet obronny, obecnie wynoszący 21,4 miliarda EUR (1,95% PKB), zostanie strukturalnie zwiększony o 2,4 mld EUR. To dodatkowe finansowanie zapewni kilka kluczowych alokacji, w tym sformowanie nowego batalionu czołgów, który wcześniej został rozwiązany z powodu ograniczeń budżetowych.
Przypomnijmy, że 17 maja 2023 niderlandzki dziennik De Telegraaf informował, że w obliczu wojny w Ukrainie, tamtejsi politycy z różnych opcji zgodnie domagają się odbudowy sił pancernych, aby nie polegać tylko na 18 Leopardach 2A6MA2, dzierżawionych w Niemczech.
Odzwierciedla to dążenia dowództwa królewskich wojsk lądowych (Koninklijke Landmacht), postulującego takie kroki od czasu najpierw likwidacji sił pancernych w kwietniu 2011, a potem od czasu tylko częściowej ich odbudowy: w 2015 przywrócono do służby 18 Leopardów 2A6NL, przekazując je do 4. kompanii 414. niemiecko-niderlandzkiego batalionu pancernego 43. Brygady Zmechanizowanej (niderlandzkiej). Potem zostały zmodernizowane i weszły do służby w 2018 pod oznaczeniem Leopard 2A6MA2. Zdaniem wojskowych to za mało, aby skutecznie obronić kraj.
Pierwotnie, Królestwo Niderlandów było pierwszym użytkownikiem eksportowym czołgów Leopard 2: w dniu 2 marca 1979 zakupiono w Niemczech aż 445 Leopardów 2A4 (z 2. i 3. niemieckiej partii produkcyjnej; dostawy zakończono w lipcu 1986), z których 330 zostało zmodernizowanych do standardu 2A5 począwszy od 1993 roku, a 188 do standardu 2A6NL. Jednak po zakończeniu zimnej wojny wiele wozów odsprzedawano z powrotem do Niemiec. Po decyzji z 2011, gdy rozwiązano ostatnią dywizję pancerną, bezskutecznie próbowano odsprzedać czołgi do Indonezji, a następnie Peru. W 2014 sprzedano 100 Leopardów 2A6NL do Finlandii (dostawy zakończono 25 października 2019).
Za decyzją o rozwiązaniu sił pancernych leżały ekonomiczne skutki kryzysu strefy euro z 2010 i zaproponowane wówczas cięcia budżetowe, które objęły również stany osobowe sił zbrojnych: z 69 tys. do 57 tys. żołnierzy. Od 2016, gdy sytuacja geopolityczna zaczęła zmieniać się (dwa lata po aneksji Krymu przez Rosję i wywołaniu wojny w Donbasie), NATO było zaniepokojone osłabianiem się zdolności obronnych Królestwa Niderlandów. Tendencje dotyczące znaczącego zwiększenia zdolności obronnych w samych Niderlandach skokowo wzrosły w 2022, po rozpoczęciu przez Rosję pełnoskalowej wojny z Ukrainą.
Leopard 2A8
Po ogłoszeniu jutrzejszej decyzji, Królestwo Niderlandów dołączy do rosnącej liczby państw europejskich, które zdecydowały się na zakup czołgów Leopard 2A8. Należy tu wymienić Niemcy (128 egzemplarzy), Norwegię (54 egz.), Czechy (56 egz.) i Litwę (prawdopodobnie 54 egz.). Jednakże z zakupu 132 egz. zrezygnowały Włochy. Prototyp Leoparda 2A8 zaprezentowano na tegorocznych targach Eurosatory 2024 w Paryżu.
Zmodernizowane czołgi Leopard 2A8 będą bazować na budowanych obecnie węgierskich Leopardach 2A7HU i niemieckich Leopardach 2A7A1. Wozy będą produkowane od podstaw jak Leopardy 2A7HU i bazować na rozwiązaniach wspomnianego 2A7A1, czyli zmodernizowanych 2A6A3 z izraelskim systemem ochrony aktywnej pojazdów (ASOP) hard-kill typu Trophy HV. Masa bojowa ma wynosić ok. 69 t.
Wóz w wersji 2A8 ma otrzymać ulepszone systemy świadomości sytuacyjnej i łączności, a także nowy system kierowania ogniem. Ma otrzymać również wzmocnione opancerzenie stropu wieży, co ma służyć jako dodatkowa ochrona przez podpociskami kumulacyjnymi amunicji kasetowej. Do tego pancerz główny zostanie wymieniony na wielowarstwowy pancerz kompozytowy trzeciej generacji, wykonany ze stali o wysokiej twardości, wolframu, wypełniacza z tworzywa sztucznego i elementów ceramicznych.
Nowością ma być również napęd o mocy 1600 KM (w miejsce 1500 KM), który zastąpi obecny, ale od tego samego dostawcy, czyli spółki MTU, z hydropneumatycznym układem przeniesienia mocy od Renk. Uzbrojeniem głównym pozostanie 120-mm armata gładkolufowa Rh-120/L55A1 o zwiększonym ciśnieniu maksymalnym w przewodzie z 670 do 700 MPa (w porównaniu ze starszą L44, krótszą o 130 cm), dostosowana do miotania amunicji programowalnej DM11 i podkalibrowej DM63/DM63A1 z 4,6-kg rdzeniem o średnicy 26 mm i długości 685 mm. Żywotność pozostała taka sama (1,5 tysiąca strzałów). Czołg ma otrzymać także pomocniczą jednostkę napędową (APU) o mocy 20 kW (w miejsce 17 kW).