6 maja służba prasowa 53. Skrzydła amerykańskich wojsk lotniczych (US Air Force, USAF) poinformowała, że bombowiec strategiczny B-52H Stratofortress z 49. Eskadry Doświadczalnej z bazy lotniczej Barksdale w Luizjanie dzień wcześniej wziął udział w ćwiczeniu pk. Northern Edge 21 na Alasce. Podczas ćwiczenia samolot symulował po raz pierwszy użycie pocisku hipersonicznego AGM-183A ARRW (Air-launched Rapid Response Weapon).
Amerykańskie wojska lotnicze przeprowadziły symulację użycia przez bombowiec strategiczny B-52H Stratofortress pocisku hipersonicznego AGM-183A ARRW / Zdjęcie: USAF
Podczas 13-godzinnej misji szkoleniowej z bazy macierzystej nad Alaskę i z powrotem, załoga samolotu B-52H odbierała dane w ramach All-Domain Operations Capability Experiment (ADOC-E) z odległości ponad 1000 mil (ponad 1852 km) z połączonej bazy Elmendorf-Richardson. Po otrzymaniu danych na temat ćwiczebnego celu oddalonego o 600 mil morskich (1111 km), załoga B-52H wykonała symulowane odpalenie pocisku. Ćwiczenie zakończyło się powodzeniem.
ADOC-E to połączony zespół operacyjny amerykańskich sił zbrojnych, realizujący wspólne ćwiczenia w zakresie realistycznych działań w wielodomenowym polu walki, angażujących różne czujniki i efektory. Jest to stosunkowo nowa struktura w ramach budowy rozproszonego ekosystemu dowodzenia i kontroli oraz fuzji danych. Ćwiczenie Northern Edge 21 jest realizowane pod egidą Dowództwa Indo-Pacyficznego Stanów Zjednoczonych (USINDOPACOM) co dwa lata (USA zwiększą zbrojenia na Pacyfiku kontrując Chiny).
Nie jest do końca jasne, z jakich czujników zostały przesłane załodze bombowca dane do ćwiczebnego ataku hipersonicznego. Na Alasce znajdują się co najmniej trzy obiekty wojsk lądowych (US Army), które mogły brać udział w ćwiczeniu, w tym Allen Army Airfield, która wchodzi w skład Fort Greely, a także jeden w King Salmon i jeden w Cold Bay na Aleutach.
W ramach ćwiczenia Northern Edge 21, połączony zespół operacyjny ADOC-E miał wykorzystywać szyfrowane sieci łączności SIPR (Secret Internet Protocol Router) w jednym z centrów operacji powietrznych Pacyfiku PAOC (Pacific Air Operations Center) oraz system wymiany informacji MNIS (Multi-National Information System). Komunikat prasowy wspomina również o wykorzystaniu innych sieci i powiązanych systemów, takich jak wysunięte połączone dowództwo DJC2 (Deployable Joint Command and Control), nieszyfrowana sieć łączności NIPR (Non-classified Internet Protocol) czy połączony system łączności globalnej JWICS (Joint Worldwide Intelligence Communication System) (JASSM nad Bałtykiem).
Symulowane odpalenie pocisku hipersonicznego AGM-183A ARRW odbyło się niemal równo miesiąc po nieudanej próbie prawdziwego startu jego prototypu nad poligonem morskim Point Mugu u wybrzeży południowej Kalifornii. Wcześniej zrealizowano siedem lotów na uwięzi z (nie w pełni funkcjonalnym) prototypem oraz odpowiednikiem gabarytowo-masowym. Ostatni z nich, udany, zrealizowano 8 sierpnia 2020 (Nieudana próba hipersonicznego AGM-183A ARRW, Próby AGM-183A ARRW wchodzą w decydującą fazę).
Rozwój i próby systemu realizują i nadzorują centra doświadczalne AFTC (Air Force Test Center), centrum testów uzbrojenia marynarki wojennej NAWCWD (US Naval Air Warfare Center Weapons Division), biuro programowe ARRW w Departamencie Obrony oraz spółka Lockheed Martin Missiles and Fire Control – główny projektant i wykonawca pocisku na podstawie umowy bazowej o wartości 480 mln USD z 13 sierpnia 2018 (Hipersoniczny ARRW).
Pociski AGM-183A ARRW będą przenosić głowicę konwencjonalną z prędkością od Ma6,5 do Ma8 i na dystansie, szacowanym przez ekspertów, na co najmniej 1000 mil i czasie 10-12 minut. Oprócz B-52H, zostaną z nimi zintegrowane zmodernizowane samoloty B-1B Lancer oraz nowo zamawiane samoloty wielozadaniowe F-15EX Advanced Eagle (Pierwszy F-15EX w USAF, Broń hipersoniczna dla B-1B Lancer).