W piątek, 8 grudnia, służba prasowa amerykańskich wojsk lądowych (US Army) poinformowała o odbiorze pierwszej partii wyprodukowanych przez spółkę Lockheed Martin rakietowych pocisków balistycznych o kryptonimie PrSM (Precision Strike Missile) o zasięgu ponad 400 km (a w praktyce do 700 km). Będą następcami pocisków MGM-140A/M39 i MGM-140B/M39A1 ATACMS o zasięgu od 165 do 300 km, wystrzeliwanych z wieloprowadnicowych wyrzutni rakietowych M142 HIMARS (High Mobility Artillery Rocket System) i w dalszej kolejności M270A2 MLRS (Multiple Launch Rocket System).
Odebrana partia o nieujawnionej wielkości, oznaczona jako Precision Strike Missile Increment 1 Early Operational Capability, pochodzi z zamówienia na 1018 pocisków wartego ponad 1 mld USD (Tysiąc pocisków PrSM dla US Army). Obecne plany zakupowe obejmują pozyskanie co najmniej 3986 pocisków w wersji PrSM Increment 1.
Dostawa nastąpiła po ostatnim teście kwalifikacyjnym i certyfikującym produkcję małoseryjną, co miało miejsce 16 listopada br. na poligonie US Army White Sands w stanie Nowy Meksyk (co ciekawe był to test na najkrótszy dotąd dystans, choć komunikat prasowy Lockheed Martin nie precyzuje jego dokładnej wartości). Ćwiczebny pocisk wystrzelono z wyrzutni M1140 systemu M142 HIMARS.
Zgodnie z wnioskiem Departamentu US Army do budżetu obronnego NDAA na rok fiskalny 2024, koszt jednostkowy PrSM Increment 1 wynosi mniej niż 3,5 mln USD (14,1 mln zł). Wyrzutnia M142 ma przenosić jednocześnie dwa pociski PrSM, a M270A2 – cztery pociski.
Precision Strike Missile zapewni dowódcom sił połączonych całodobową zdolność działania w każdych warunkach pogodowych, która przeciwstawi się zdolności wroga do prowadzenia manewrów bojowych i operacji obrony powietrznej – powiedział Doug Bush, zastępca sekretarza US Army ds. zakupów, technologii i logistyki. Szybki rozwój i dostarczanie tej zdolności jest doskonałym przykładem „agresywnego” wykorzystania przez US Army nowego prawodawstwa dotyczącego zakupów od Kongresu, które pozwalają nam działać ze znacznie większą szybkością w celu zapewnienia żołnierzom ulepszonego wyposażenia.
Grafika: US Army
PrSM Increment 1, uzbrojony w 91-kg głowicę bojową (kasetową lub odłamkowo-burzącą), miał pierwotnie mieć zasięg do 499 km, zgodnych z Traktatem INF, a po jego wygaśnięciu 2 sierpnia 2019, z planami zwiększenia do 700 km. Niewykluczone też, iż trafią na uzbrojenie autonomicznych, bezzałogowych wyrzutni AML (Autonomous Multi-Domain Launcher), której prototyp testowano w czerwcu 2021 (AML: Bezzałogowa wyrzutnia HIMARS).
Planowana wersja PrSM Increment 2 będzie wyposażona w nową głowicą samonaprowadzającą pracującą w wielu trybach i będzie w stanie razić cele ruchome. Prace nad tą wersją skupiają się obecnie na jej zastosowaniu jako pocisku przeciwokrętowego, choć potencjalnie można będzie ją wykorzystać przeciwko innym celom. Z kolei PrSM Increment 3 otrzyma nowe, ulepszone głowice bojowe.
W dalszej kolejności wyrzutnie M142 i M270A2 powinny zostać zintegrowane z pociskami PrSM Increment 4, które otrzymają oddzielne oznaczenie LRMF (Long Range Maneuverable Fires) i wcześniej były znane jako PrSM-ER, o zwiększonym zasięgu szacowanym na 1000 km (zgodnie z wymogami operacyjnymi US Army). Prace nad nimi również prowadzi Lockheed Martin.
Uzupełnieniem pocisków PrSM i LRMF w zakresie rażenia celów na dalekich dystansach będą baterie mobilnych wyrzutni rakietowych Typhon z pociskami manewrującymi RGM-109M Tomahawk Block V i RIM-174 SM-6 ERAM, a także mobilnych wyrzutni pocisków hipersonicznych Dark Eagle, opracowanych w ramach programu LRHW (Long Range Hypersonic Weapon).
Zdjęcia: US Army
Poza US Army, pierwszym użytkownikiem eksportowym pocisków PrSM będzie Australia, która dołączyła do programu 12 sierpnia 2021. Pociski będą mogły być wystrzeliwane z łącznie 42 wyrzutni M142 HIMARS, o które wnioskował rząd w Canberze (26 maja 2022 autoryzowano sprzedaż 20 wyrzutni, a 18 sierpnia 2023 kolejnych 22 wyrzutni). Obecnie rekomenduje się przyspieszenie tego programu. Poza tym w Australii zostanie ustanowiona produkcja licencyjna rakietowej amunicji kierowanej rodziny GMLRS (Guided Multiple Launch Rocket System).
Na koniec warto dodać, że rozpoczęcie dostaw PrSM do US Army może teoretycznie przyspieszyć dostawy pocisków ATACMS dla walczącej Ukrainy, która otrzymała już niewielką partię tego uzbrojenia i użyła go w warunkach bojowych. Tak przynajmniej wynikałoby z wcześniejszych deklaracji władz amerykańskich, ale obecnie kwestia dalszego finansowania wsparcia militarnego Ukrainy została zablokowana przez Republikanów w Senacie (Ukraińcy prawdopodobnie użyli po raz pierwszy pocisków ATACMS).
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.