6 listopada dyrektor generalny tureckiej Prezydencji Przemysłu Obronnego (Savunma Sanayii Başkanlığı, SSB) İsmail Demir poinformował w mediach społecznościowych, że spółka Roketsan przeprowadziła pierwszą próbę pocisku przechwytującego przyszłego systemu obrony powietrznej dalekiego zasięgu o kryptonimie Siper (tur. okop).
Turcja przeprowadziła pierwszą próbę pocisku przechwytującego przyszłego systemu obrony powietrznej dalekiego zasięgu o kryptonimie Siper
Test zrealizowano z poligonu rakietowego w prowincji Synopa, położonym na wybrzeżu Morza Czarnego na północy kraju. System powstaje na zlecenie SSB w ramach konsorcjum spółek złożonych z Roketsan (który odpowiada za pocisk), Aselsan (radary i elektronika) oraz narodowego instytutu badawczego technologii i infrastruktury spółki Tübitak SAGE. Ma wejść do służby operacyjnej w 2023 (Testy odbiorcze KAAN Bora).
Zgodnie z zaprezentowanym nagraniem wideo można wywnioskować, że pocisk przechwytujący jest dwustopniowy z przyspieszaczem rakietowym, który jest odrzucany po starcie. Charakteryzuje się trapezoidalnym poczwórnym usterzeniem, charakterystycznym dla systemów rakietowych tej klasy.
Zgodnie z wcześniejszą grafiką, bateria systemu ma składać się z czterech transporterów-wyrzutni rakiet, dwóch pojazdów transportowo-załadowczych, radaru wczesnego wykrywania, radaru kierowania ogniem, dwóch pojazdów dowodzenia i kontroli, trzech pojazdów łączności i transmisji danych, które będą wspierane przez stacjonarny punkt dowodzenia oraz samoloty wczesnego ostrzegania i kontroli E-7T Peace Eagle za pomocą łącza wymiany danych Link-16.
Schemat baterii systemu obrony powietrznej dalekiego zasięgu Siper / Zdjęcie i grafika: Roketsan
Prace nad systemem Siper zapowiedział prezydent Turcji Recep Tayyip Erdoğan, 31 października 2018. Było to po deklaracji o zamówieniu (jak się później okazało) pierwszej z dwóch dotąd baterii rosyjskiego systemu obrony powietrznej S-400 Triumf oraz przed odrzuceniem propozycji amerykańskiej sprzedaży procedurą FMS (Foreign Military Sales) systemu MIM-104 Patriot z pociskami PAC-2/GEM-T i PAC-3 MSE (Druga umowa na S-400 dla Turcji, Patriot w końcu dla Turcji?).
Siper ma być systemem o podobnych parametrach jak zakupiony rosyjski S-400, który w rzeczywistości pozyskano jako rozwiązanie pomostowe po fiasku programu T-LORAMIDS (Turkish Long-Range Air and Missile Defense System). Z tą różnicą, że będzie on najwyższym elementem tureckiego wielowarstwowego systemu obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej o zasięgu ponad 150 km. Pozostałymi elementami będą 35-mm samobieżne zestawy przeciwlotnicze nowej generacji Korkut, przenośne przeciwlotnicze zestawy rakietowe Sungur (przejściowo z pociskami FIM-92B/C Stinger, docelowo rodzime PorSav), a następnie systemy Hisar-A+ (zasięg 15 km), Hisar-O (25 km) i Hisar-U (ponad 100 km) (IDEF2019: Korkut w tureckiej armii).
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.