W poniedziałek, 14 października 2024, służba prasowa amerykańskich wojsk lądowych (US Army) poinformowała o przyznaniu pięciu kontraktów w ramach nowego programu samobieżnych haubic SPH-M (Self-Propelled Howitzer Modernization) dla spółek: American Rheinmetall Vehicles, BAE Bofors, Hanwha Defense USA, General Dynamics Land Systems oraz Elbit Systems USA.
Umowy na zasadach Other Transaction Agreement (OTA) mają łączną wartość około 4 mln USD (15,79 mln zł). Finansuje ona demonstracje ogniowe 155-mm haubic samobieżnych, które mogą zostać zaoferowane US Army w programie, który zastąpił inicjatywę związaną z pracami nad haubicą nowej generacji BAE Systems XM1299 ERCA (Extended Range Cannon Artillery), która została wyposażona w działo XM907E2 o długości 58 kalibrów. O przerwaniu prac nad ERCA informowano 11 marca br.
Później, 8 lipca br. biuro RCCTO (Rapid Capabilities and Critical Technologies Office) US Army opublikowało zapytanie o informację (Request For Information, RFI) w sprawie nowego, “wielodomenowego” działa artyleryjskiego MDAC (Multi-Domain Artillery Cannon), zdolnego do strzelania amunicją hipersoniczną (Hypervelocity Projectile, HVP).
W październiku 2023 US Army podjęła decyzję o zamknięciu projektu ERCA Rapid Prototyping, ponieważ ustaliliśmy, że konieczne jest dalsze dojrzewanie i przeprojektowanie armaty kalibru 58, zanim będziemy mogli przejść do ścieżki pozyskiwania — powiedział generał dywizji Glenn Dean, dyrektor wykonawczy programu Ground Combat Systems. W ramach nowej strategii badamy szereg opcji w Stanach Zjednoczonych i na świecie, aby wykorzystać dojrzałe i dostępne rozwiązania branżowe w celu wypełnienia krytycznych luk w zakresie zdolności w Armii.
Demonstracje wydajności rozpoczną się w listopadzie 2024 r. i będą stanowić podstawę wielu kierunków działań SPH-M określonych w Cannon Transformation Strategy.
Demonstracje wydajności będą wspierać przejście Armii od rozwoju do zakupu dojrzałego, dostępnego i nierozwojowego systemu — powiedział gen. Dean.
US Army zamierza zakończyć wszystkie demonstracje wydajności wskazanych dostawców do końca 2024 w celu ustalenia, czy istnieją rozwiązania nadające się do wykorzystania w praktyce, aby przejść do dalszej oceny w ramach postępowania przetargowego, która może doprowadzić do zawarcia przyszłego kontraktu produkcyjnego.
American Rheinmetall Vehicles
Spółka American Rheinmetall Vehicles, będąca częścią niemieckiej grupy Rheinmetall AG, w partnerstwie z KNDS Deutschland i konsorcjum ARTEC, mogą zaoferować system wieżowy RCH 155 AGM (Remote Controlled Howitzer 155 Artillerie-Geschütz-Modul), który może być integrowany z różnymi podwoziami.
Bazowym jest oferowany przez KNDS Deutschland GTK Boxer 8×8, a także ostatnio Piranha Heavy Mission Carrier 10×10, ale w maju 2021 Rheinmetall AG zaprezentowała 155-mm kołową haubicę Radhaubitze w układzie napędowym 10×10 ze zmodyfikowanym modułem RCH 155 AGM na podwoziu ciężarowym RMMV HX3. Zwłaszcza, że podwozie to, oznaczone jako HX3-CTT, we współpracy z GM Defense LLC (część General Motors), zostało wybrane w pierwszej fazie programu bezzałogowych samochodów ciężarowych Common Tactical Truck.
To w pełni zautomatyzowana haubica o długości 52 kalibrów i donośności maksymalnej do 54 km przy zastosowaniu amunicji kierowanej (Leonardo Vulcano 155 GLR czy M982 Excalibur) z przewożonym zapasem amunicji do 30 sztuk (wraz ze 144 modułowymi ładunkami miotającymi). Szybkostrzelność wynosi 9 pocisków na minutę. W zależności od podwozia, maksymalna masa bojowa systemu wynosi mniej niż 39 ton (dla GTK Boxer 8×8). Co istotne, RCH 155 AGM wykorzystuje haubicę opracowaną przez Rheinmetall AG.
Dotychczas na zakup zdecydowały się Niemcy, Wielka Brytania, Katar i Ukraina (ta ostatnia w ramach pomocy niemieckiej), a obecnie jest oferowana Szwajcarii.
BAE Bofors
Archer na podwoziu HX2 / Zdjęcie: BAE Systems/Rheinmetall AG
BAE Systems Bofors AB, część BAE Systems, może zaoferować kołową haubicę Archer albo gąsienicową M109-52. Ta pierwsza jest użytkowana przez siły zbrojne Szwecji, Ukrainy i Wielkiej Brytanii, a obecnie jest oferowana w Szwajcarii. Dotąd została posadowiona na podwoziach Volvo A30D 6×6 (w Szwecji) oraz RMMV HX2 8×8, ale można zauważyć tendencję odchodzenia od tego pierwszego.
Archer może otworzyć ogień w ciągu 30 sek. od otrzymania rozkazu. Następnie może opuścić swoją pozycję strzelecką w ciągu następnych 30 sek., minimalizując zdolność wroga do skutecznej odpowiedzi ogniem. Jego magazyn mieści 21 pocisków, które można wystrzelić w czasie krótszym niż trzy minuty. Działo Fälthaubits 77 B (FH 77B) o długości 52 kalibrów może strzelać amunicją przeciwpancerną BONUS na odległość do 35 km, amunicją konwencjonalną na odległość do 40 km, a obecnie stosowaną amunicją precyzyjną, taką jak Excalibur, na odległość ponad 50 km. Etatowa załoga składa się z trzech żołnierzy, ale dzięki wysokiemu poziomowi automatyzacji prowadzenia ognia, może ona zostać zredukowana do jednego żołnierza.
M109-52 / Zdjęcie: BAE Systems
Drugim systemem jest M109-52, czyli nowa wersja 155-mm gąsienicowej haubicy M109, wyposażonej w niemiecką armatę Rheinmetall o długości 52 kalibrów (L52). W październiku ub. r. pomyślnie przeprowadzono jej próby wykorzystując podwozie M109A7 PIM (Paladin Integrated Management). Warto nadmienić, że oryginalna M109 jest uzbrojona w armatę M185 lub M284 o długości 39 kalibrów.
Hanwha Defense USA
Oferta Hanwha Defense USA (część południowokoreańskiej spółki Hanwha Aerospace) została zaprezentowana na wystawie AUSA 2024. Są to:
- 155-mm gąsienicowa haubica K9A2 Thunder z pełnym automatem ładowania, zautomatyzowaną wieżą i zwiększoną szybkostrzelność wynoszącą 10 pocisków na minutę, w porównaniu do szybkostrzelności od 6 do 8 pocisków na minutę w K9A1.
- Kołowa haubica mobilna (MH) wykorzystująca technologię wieży z K9A2, pierścień adaptera/montażu ze stabilizatorami i ciężką platformę ciężarową w układzie napędowym 8×8. MH jest w fazie prototypu i będzie korzystać z uzbrojenia kalibru 52, wspólnego z K9A1/2, będzie miał w pełny automat ładowania i będzie sparowana z kołowym pojazdem amunicyjnym i wsparcia, wykorzystującym tę samą technologię załadunku amunicji, co K10 (Hanwha rozwija haubicę K9 na podwoziu kołowym?).
General Dynamics Land Systems
General Dynamics Land Systems nie jest producentem systemów artyleryjskich, ale może zaoferować podwozia np. kołowego transportera opancerzonego ICV Stryker (makieta haubicy na tym podwoziu była już prezentowana w przeszłości) jako Stryker 155 Howitzer (wraz z wozem transportowo-załadowczym Stryker Ammo Suppy Vehicle) lub wspomnianej Piranha Heavy Mission Carrier 10×10, którą opracował europejski oddział należący do grupy General Dynamics, czyli General Dynamics European Land Systems-MOWAG.
Aktualizacja:
NEWS: We are very excited to bring the proven capabilities of the Piranha to the U.S. Army's Self-Propelled Howitzer Performance Demonstration, in concert with General Dynamics European Land Systems. We look forward to exhibiting its decisive artillery lethality!
More details… pic.twitter.com/D7Eb6hhJqh
— General Dynamics Land Systems (@GD_LandSystems) October 15, 2024
Elbit Systems USA
Elbit Systems USA, część izraelskiej spółki Elbit Systems, może zaoferować autonomiczną haubicę kołową SIGMA, która jako Roem na podwoziu Oshkosh, w czerwcu br. weszła do służby w Siłach Obronnych Izraela. Ale znów, oferent nie jest jednak producentem samego uzbrojenia, gdyż jest to działo Rheinmetall o długości 52 kalibrów z 23-litrową komorą nabojową, hamulcem wylotowym i systemem odprowadzania gazów.
Spełnia ona NATO-wskie normy Joint Ballistic Memorandum of Understanding (JBMoU). Autonomiczna wieża ma być w pełni zdalnie sterowana z kabiny, co oznacza zastosowanie automatu ładowania. Niemniej będzie istnieć możliwość sterowania ręcznego w trybie awaryjnym. Automat ładowania ma za zadanie ustawienia zapalnika, załadunek pocisku oraz modułowego ładunku miotającego UMACS (Uni-Modular Artillery Charge System) ze zmechanizowanych magazynów amunicji do komory nabojowej. Szybkostrzelność wynosi 8 strz./min., a zasięg rażenia przy zastosowaniu standardowej amunicji wynosi od 4 do 40 km, także w trybie MRSI (Multiple Rounds Simultaneous Impact), gdy kilka wystrzelonych jeden po drugim pocisków uderza w ten sam cel jednocześnie, dzięki różnym kątom prowadzenia ognia.
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.