21 lutego agencja prasowa Interfax poinformowała, że Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej zerwało negocjacje z holdingiem Wiertalioty Rossi w sprawie zaplanowanego wcześniej zakupu zmodernizowanych śmigłowców uderzeniowych Mi-28NM. Głównym powodem miała być zbyt wysoka cena i brak ustępstw ze strony producenta. Śmigłowiec był rozwijany jako odpowiednik AH-64E Apache Guardian.
Testy pierwszego prototypu zmodernizowanego Mi-28NM rozpoczęto w lipcu 2016 w Centrum Prób w Locie zakładów im. Michaiła Mila w Lubiercach k. Moskwy. Śmigłowiec oblatano w październiku tego samego roku / Zdjęcie: Wiertalioty Rossi
Agencja, powołując się na kilka źródeł w kręgach wojskowych, dowiedziała się, że pomimo wielokrotnych prób obniżenia ceny, holding odmówił przyjęcia warunków umowy Ministerstwa Obrony FR. Do zerwania rozmów miało dojść w ostatniej chwili przed planowanym podpisaniem umowy.
Informacja jest o tyle zaskakująca, że jeszcze 11 lutego 2019 dyrektor generalny holdingu, Andriej Boginski, poinformował o zaplanowanej na kwiecień tego samego roku pierwszej dostawie śmigłowców do sił zbrojnych. Cztery dni później dodał, że śmigłowce pierwszej partii przechodzą testy odbiorcze. Wcześniej planowano rozpoczęcie dostaw jeszcze w 2018.
Z kolei inne źródło w Siłach Powietrzno-Kosmicznych (WKS) twierdzi, że anulowany zakup nie wpłynie na zdolności bojowe lotnictwa w tym zakresie. Alternatywą jest modernizacja już dostarczonych Mi-28N lub zwiększenie planów zakupu śmigłowców uderzeniowych Ka-52.
Analiza
Prace nad zmodernizowanym Mi-28NM rozpoczęły się jeszcze w 2009, w trzy lata po rozpoczęciu produkcji seryjnej modelu Mi-28N. W 2015 poinformowano, że wiropłaty zostaną wyposażone w stacje radiolokacyjne N025 w sferycznej obudowie nad wirnikiem głównym. W grudniu 2017 zamówiono dwa prototypy do testów.
Prototyp, zaprezentowany w 2016 otrzymał nową awionikę, ciekłokrystaliczne wielofunkcyjne wyświetlacze w kabinie, a dzięki zmodernizowanym systemom łączności i wymiany danych umożliwia komunikację z bezzałogowymi statkami powietrznymi. Wyposażono go w zdwojony układ sterowania, nowy system kierowania ogniem i samoobrony. Zostały one opracowane przez spółki Ramienskoje PKB i Technołogie Radioelektroniczne (KRET).
Nowością są również silniki turbowałowe Klimow WK-2500P-01/PS, które zastąpiły WK-2500 (przed 2016 stosowano produkowane na Ukrainie TW3-117WMA-SB3). Charakteryzują się większą o 100 KM mocą i zwiększonym resursem technicznym (2 do 3 tys. h pomiędzy remontami i z 9 do 12 tys. h całego cyklu). Nowe silniki są też sterowane cyfrowo. Ich moc jest przenoszona na kompozytowe łopaty wirnika głównego, które są odporne na ostrzał 20- i 30-mm amunicją, a także lepiej sobie radzą w terenach górskich i pustynnych.
Podstawowym uzbrojeniem przeciwpancernym są kierowane pociski rakietowe (ppk) 9M113M Chrizantiema-M z dwukanałowym systemem naprowadzania o zasięgu 10 km. Mi-28NM został wyposażony w zmodernizowaną głowicę optoelektroniczną OPS-28M. Może także być uzbrojony w starsze ppk 9M120-1 Ataka-WM, naprowadzane na cel komendami radiowymi. Za pomocą wskaźników nahełmowych odbywa się sterowanie zmodernizowaną 30-mm armatą automatyczną Szipunow 2A42.
Ponadto, śmigłowiec może przenieść do czterech zasobników podskrzydłowych B-8W20-A lub nowszych, modułowych Zasłon 9A5013 z niekierowanymi pociskami rakietowymi S-8, a także bomby swobodnie opadające FAB-500 i FAB-100. Wiele powyższych rozwiązań zastosowano w eksportowej, zmodernizowanej wersji Mi-28NE (Armia-2018: Zmodernizowany Mi-28NE, 2018-08-23).