18 października indyjski dziennik ThePrint poinformował, że w styczniu 2022 roku francuski rząd i spółka Dassault Aviation dostarczą do Indii egzemplarz pokładowego samolotu wielozadaniowego Rafale M (F3R), który przejdzie testy na rampie startowej (typu ski jump) w systemie STOBAR (Short Take Off But Arrested Recovery). Ma to pozwolić sprostać francuskiej konstrukcji lokalnym wymogom na następcę samolotów pokładowych MiG-29K/KUB w marynarce wojennej Indii (Bhāratīya Nau Senā) w ramach programu Multi-Role Carrier Borne Fighters (MRCBF), prowadzonego od 2017 (Używane Mirage 2000 dla Indii, Indie zamawiają 83 Tejasy).
Indyjskie media poinformowały, że na początku 2022 pokładowy samolot wielozadaniowy Dassault Rafale M przejdzie testy na rampie startowej typu ski jump, aby sprostać indyjskim wymogom / Zdjęcie: ministerstwo sił zbrojnych Francji
Próby zostaną zrealizowane w bazie lotnictwa marynarki wojennej INS Hansa, leżącej w pobliżu wsi Dabolim w stanie Goa na zachodnim wybrzeżu Indii, gdzie znajdują się rampy symulujące pokłady lotnicze (shore-based test facility, SBTF) – podobna infrastruktura służy np. rosyjskim pilotom w pobliżu miejscowości Sarki na Krymie i nosi nazwę NITKA (Naziemnyj Ispytatielnyj Trenirowocznyj Kompleks Awiacjonnyj) (Pokładowy JL-9).
Konkurentem dla Rafale M w Indiach jest przede wszystkim amerykański F/A-18E/F Super Hornet, który jak ujawniono od 13 sierpnia 2020 przeszedł próby zrealizowane przez 23. Eskadrę Doświadczalną US Navy (Air Test and Evaluation Squadron 23, VX-23) z bazy lotniczej marynarki wojennej Patuxent River w stanie Maryland. Ponadto, zrealizowano co najmniej jeden pokaz dla delegacji indyjskiej z ambasady tego państwa w Waszyngtonie. Warto mieć na uwadze fakt, że Super Hornet ma składane skrzydła, a Rafale M nie, a to kluczowa kwestia biorąc pod uwagę fakt, iż indyjskie lotniskowce są mniejsze od zachodnich (Super Hornet na rampie startowej).
Brany pod uwagę jest też, nadal koncepcyjny, ciężki dwusilnikowy wariant samolotu pokładowego HAL Tejas o kryptonimie TEDBF (Twin Engine Deck Based Fighter), ale przy optymistycznym scenariuszu prototyp mógłby zostać oblatany w 2026, a produkcja seryjna mogłaby rozpocząć się w 2030. Jednak biorąc pod uwagę dotychczasowe problemy z rozwojem Tejasa należy brać ten harmonogram z przymrużeniem oka (Indyjski myśliwiec pokładowy).
Indie poszukują dostawcy co najmniej 57 samolotów pokładowych, które będą operować z lotniskowca INS Vikramaditya (R33) oraz przechodzącego od początku sierpnia br. próby morskie INS Vikrant. Warto dodać, że kolejny indyjski lotniskowiec, przyszły INS Vishal, który powstanie w ramach programu IAC II (Indigenous Aircraft Carrier) ma zostać wyposażony w katapultę elektromagnetyczną oraz system wspomagania startu i lądowania. Co ciekawe, wymogiem programu MRCBF jest również działanie w systemie CATOBAR (Catapult Assisted Take-Off But Arrested Recovery), więc możliwe iż może być on konstrukcją nie przejściową, a docelową w indyjskim lotnictwie morskim – chyba, że do produkcji wejdzie Tejas TEDBF (Pierwszy lotniskowiec zbudowany w Indiach wyszedł w morze).
Jak dotąd, dla indyjskich wojsk lotniczych (Bhartiya Vāyu Senā) zamówiono 23 września 2015 trzydzieści sześć egzemplarzy Rafale B/C (F3R) za równowartość 7,8 mld EUR, z których połowę dostarczono do 21 kwietnia br. i sformowano z nich pierwszą eskadrę. Przy ewentualnym zamówieniu w programie MRCBF, kraj stałby się pierwszym użytkownikiem eksportowym wariantu Rafale M na świecie (Pierwsza eskadra indyjskich Rafale skompletowana).
To jednak nie koniec. Rafale B/C został ponownie zaoferowany wojskom lotniczym w postępowaniu na dostawę 114 samolotów wielozadaniowych w ramach programu Multi-Role Fighter Aircraft (MRFA). W przypadku podwójnego sukcesu, liczba Rafale B/C/M w indyjskich siłach zbrojnych wzrośnie docelowo do co najmniej 210 egzemplarzy (F-15EX Advanced Eagle oferowany Indiom).