Pięciu w programie US Army OMFV

23 lipca amerykańskie wojska lądowe (US Army) poinformowały o wyborze pięciu oferentów w programie następcy bojowych wozów piechoty/rozpoznawczych M2/M3 Bradley o kryptonimie OMFV (Optionally Manned Fighting Vehicle).

Amerykańskie wojska lądowe wybrały pięciu oferentów w programie następcy bojowych wozów piechoty/rozpoznawczych M2/M3 Bradley o kryptonimie OMFV

Termin składania ofert minął 16 kwietnia br. Wybrani oferenci to: BAE Systems, General Dynamics Land Systems (GDLS), American Rheinmetall Vehicles, Oshkosh Defense oraz Point Blank Enterprises. Tym samym zostali oni zobowiązani do dostarczenia zamawiającemu w pierwszym kwartale 2022 roku projektu cyfrowego, który będzie stanowił podstawę do opracowania uproszczonego dokumentu koncepcyjnego (Abbreviated-Concept Development Document, A-CDD). Faza potrwa 15 miesięcy, a łączna wartość umów z wykonawcami to 299,4 mln USD (1,16 mld zł).

Później trzy z nich zostaną wybrane do opracowania szczegółowego projektu wraz z prototypami do testów. Szczegółowe projekty zostaną opracowane w latach 2023-2024, przy czym oczekuje się, że US Army dwukrotnie zmodyfikuje swoje wymagania operacyjne, aby dostosować je do możliwości przemysłu. W drugim kwartale zostaną wybrani trzej oferenci. Budowa prototypów rozpocznie się w 2025, a ich testy rok później. W latach 2022-2026 na program zostanie przeznaczone 4,6 mld USD. Najlepsza oferta spośród trójki zostanie wybrana w czwartym kwartale 2027, a w drugim kwartale 2030 rozpocznie się produkcja seryjna Równolegle US Army wraz ze swoimi ośrodkami badawczymi i ośrodkami akademickimi opracują otwartą architekturę elektroniczną pojazdów – w tym celu w styczniu 2021 powołano odpowiednie konsorcjum (Następca ppk TOW dla US Army).

BAE Systems

Grafika: BAE Systems

BAE Systems poinformowała złożeniu oferty 15 kwietnia, wspólnie z Elbit Systems of America. O ile sama oferta nie została ujawniona, a jedynie zaprezentowano niezbyt wyraźną grafikę, to można przypuszczać, że nie bazuje ono bezpośrednio na gąsienicowym transporterze opancerzonym AMPV (Armored Multi-Purpose Vehicle), wywodzącym się zresztą od Bradleya, który zakupiła US Army.

Wydaje się być rozwinięciem demonstratora technologii Bradley Next Generation, ujawnionego 3 października 2016 podczas waszyngtońskiej wystawy AUSA 2016 (Association of the United States Army). Informowano wówczas, że pojazd otrzymał elementy opancerzenia, właz kierowcy czy zbiorniki paliwa, pochodzące z AMPV oraz instalację elektryczną i elementy układu napędowego ze zmodernizowanej 155-mm armatohaubicy samobieżnej M109A7 Paladin.

Pojazd otrzymałby zapewne również izraelską wieżę UT30MK2, bądź jej wariant rozwojowy, który docelowo powinien zostać wyposażony, zgodnie z wymogami US Army, w 50-mm armatę automatyczną XM913 Bushamaster, wykorzystywaną w programie systemu broni średniokalibrowej ALAS-MC (Advanced Lethality and Accuracy System for Medium Caliber) (BAE i Elbit dla programu OMFV).

General Dynamics Land Systems

Zdjęcie: Sgt. James Harvey/US Army

GDLS zaoferowała demonstrator technologii Griffin III, ujawniony po raz pierwszy w październiku 2018 na wystawie stowarzyszenia AUSA (Association of the United States Army) w Waszyngtonie. Wóz wyposażono wówczas w atrapę uzbrojenia głównego. Zastosowano w nim prawdopodobnie zmodyfikowane podwozie ASCOD 2, opracowane przez General Dynamics European Land Systems (GDELS) pierwotnie na potrzeby Wielkiej Brytanii w ramach programu Ajax – który po latach okazał się problematyczny. Opracowano również na jego potrzeby zawieszenie hydropneumatyczne.

Z ujawnionych dotąd fotografii wynika, że na stanowiskach kierowcy i dowódcy rozmieszczono po przy duże ekrany ciekłokrystaliczne (być może dotykowe), co przywodzi na myśl rozwiązania zaprezentowane w rozwijanej obecnie koncepcji izraelskich gąsienicowych wozów bojowych o kryp. Carmel. Podobne rozwiązania Amerykanie opracowali m.in. W ramach programu Future Combat System (FCS) realizowanego w latach 2003-2009 (Pancerne propozycje GDLS dla US Army).

American Rheinmetall Vehicles

Grafika: Raytheon Technologies

Spółka American Rheinmetall Vehicles stoi na czele partnerstwa przemysłowego Team Lynx, w skład którego wchodzą m.in. Raytheon Technologies, Textron Systems, Allison Transmission i L3Harris Technologies. Zaoferowało ono pojazd bazujący na niemieckim bwp KF41 Lynx.

Będzie to jednak pojazd zbudowany od podstaw dzięki cyfrowemu projektowaniu ze zredukowaną załogą do dwóch żołnierzy z wirtualnym, trzecim członkiem załogi, którym będzie sztuczna inteligencja (pojazd będzie opcjonalnie załogowy).

Oprogramowanie oparte na uczeniu maszynowym, poniekąd pełniące rolę działonowego, pozwoli na automatyczne wykrywanie, identyfikowanie, śledzenie, namierzanie i nadawanie priorytetów dla celów, ale decyzja o ataku będzie pozostawać w gestii ludzi. W przyszłości otrzyma on wyposażenie, takie jak system wspomaganego rozpoznawania celów ATR (Aided Target Recognition) czy tzw. pojedyncze źródło prawdy, czyli zintegrowaną bazę danych o stanie pojazdu i jego załogi oraz sytuacji taktycznej wokół niego. Napęd pojazdu będzie hybrydowy, oparty na elektryczny układzie przeniesienia mocy nowej generacji NGET (Next-Generation Electrified Transmission) (Team Lynx: L3Harris Technologies w programie OMFV).

Oshkosh Defense

Zdjęcie: Hanwha Defense Australia

Spółka Oshkosh Defense zaoferowała, wspólnie z południowokoreańskąHanwha Defense bwp AS21 Redback, opracowany pierwotnie na potrzeby australijskiego programu Mounted Close Combat Capability LAND 400 Phase 3. Konstrukcyjnie bazuje on na doświadczeniach z bwp K21 i 155-mm armatohaubicą K9 Thunder. Koncepcja została ujawniona podczas australijskiej konferencji Land Forces w Adelaide, 4-6 września 2018. Co ciekawe, prototyp będzie też testowany przez południowokoreańskie wojska lądowe w przyszłym roku (Korea przetestuje AS21 Redback).

W wersji australijskiej, opracowanej w kooperacji ze spółkami EOS (Electro Optic Systems), Rafael Advanced Defense Systems i Elbit Systems, pojazd ma masę bojową do 42 t. Jego uzbrojenie składa się z 30-mm armaty automatycznej Mk44S Bushmaster II, 7,62-mm sprzężonego km oraz zdalnie sterowanego modułu uzbrojenia EOS R400S Mk 2 z 12,7-mm km i wyrzutni przeciwpancernych pocisków kierowanych Spike ER2. Umieszczone je na wieży T2000, będącej rozwinięciem izraelskiej Elbit MT30 Mk 2, do której zintegrowano system aktywnej ochrony pojazdów Elbit Iron Fist – Light. Nowością jest także nahełmowy zestaw celowniczy dla dowódców i kierowców Elbit Systems Iron Vision, oparty na technologii rzeczywistości rozszerzonej STA (See Through Armor). Pojazd wyposażono w pancerz modułowy Plasan o poziomie ochrony balistycznej 6 wg STANAG 4569 (AS21 Redback w programie OMFV).

Point Blank Enterprises i oferty odrzucone

Zaskoczeniem jest wybór oferty niewielkiej spółki Point Blank Enterprises z siedzibą w Miami na Florydzie (w kooperacji z Keshik BG), która ujawniła ten fakt dopiero 28 kwietnia. Nie poinformowano jaka oferta została złożona – wiadomo jednak, że będzie opierać się na modułowej konstrukcji, otwartych systemach zasilania (hybrydowy napęd elektryczny), informacji i fizycznej architektury. Konstrukcja miałaby być łatwo modernizowana w przyszłości i dostosowywana przez US Army do zmieniających się wymogów pola walki. Wiadomo też o odrzuconych ofertach: spółki Mettle Ops z Michigan (którą ujawniono 20 kwietnia) oraz Roush Defense, również z Michigan (Oferta Mettle Ops w programie OMFV).