We wtorek, 8 sierpnia br., służba prasowa Sił Obronnych Izraela (Cawa ha-Hagana le-Jisra’el) poinformowała, że w amerykańskiej stoczni spółki VT Halter Marine (należącej do Bollinger Shipyards) w Pascagoula w stanie Missisipi odbyła się uroczystość podniesienia bandery na pierwszym z dwóch nowych izraelskich okrętów desantowych, INS Nahshon, klasy LSV (Logistic Support Vessel).
Podniesienie bandery połączono z formalnym przekazaniem okrętu zamawiającemu. Przewodniczył jej dowódca Bazy Marynarki Wojennej w Hajfie, kontradmirał Tal Politis, stojący na czele delegacji z wyższymi urzędnikami Departamentu Wsparcia Obronności (SIBAT), odpowiedzialnymi za zamówienia w Ministerstwie Obrony Izraela.
INS Nahshon ma około 95 m długości, około 20 m szerokości, a wyporność standardowa przekracza 2500 ton. Załoga okrętu desantowego składa się z kilkudziesięciu oficerów i marynarzy, z czego jedna czwarta to kobiety. Dowódca okrętu ma stopień komandora porucznika.
Okręty desantowe będą stanowić centralny filar w dostosowaniu Izraelskiego Korpusu Morskiego (Heil HaYam HaYisraeli) do nowoczesnego i wieloarenowego pola walki. Okręty desantowe będą między innymi służyć jako oś logistyczna do transportu sprzętu oraz żołnierzy na bliższe i dalsze odległości.
Ponadto okręty desantowe umożliwią zacieśnienie wysokiej jakości współpracy między różnymi jednostkami Korpusu Morskiego, Dyrekcją Technologii i Logistyki (J4) oraz innymi oddziałami Sił Obronnych, w celu wzmocnienia wspólnej domeny operacyjnej i wysiłku w działania w sytuacjach rutynowych i kryzysowych. Okręty wejdą na wyposażenie 921 Floty.
Program budowy dwóch okrętów desantowych dla Izraela rozpoczął się około 4 lata temu, ale zamówienie w amerykańskiej stoczni złożono w maju 2022. Zakup jest sfinansowany przez USA w ramach funduszy z programu FMF (Foreign Military Financing), wartego 3 mld USD rocznie. Fundusz jest narzędziem realizowanej od 2008 amerykańskiej polityki obronnej QME (Qualitative Military Edge), gwarantującej wsparcie państwu żydowskiemu w zakresie przewagi technologicznej w regionie Bliskiego Wschodu.
Teraz rozpocznie się ostatnia fazę przygotowań do przebazowania, która obejmuje szkolenie załogi i testy odbiorcze – gdy za kilka miesięcy okręt wyjdzie w morze i dotrze do macierzystego portu w Izraelu. W roku 2024 jednostka osiągnie wstępną gotowość operacyjną.
Projekt izraelskich jednostek postał na bazie okrętów wsparcia amerykańskich wojsk lądowych (US Army) typu General Frank S. Besson klasy LSV. W latach 1987-2006 zbudowano 8 okrętów o długości 83 m, szerokości 18 m, zanurzeniu 12 m i wyporności pełnej 4266 t (przy czym dwa ostatnie są większe i wypierają ok. 5400 t). Napęd stanowią dwa silniki wysokoprężne EMD 16-645E2 o mocy 1950 KM każdy, co zapewnia w konfiguracji lekkiej prędkość do 12,5 w. i zasięg do 8200 mil morskich oraz jako w pełni załadowany prędkość do 11,5 w. i zasięg do 6500 mil morskich. Załogę stanowi 8 oficerów i 23 żołnierzy. Okręt jest zdolny do transportu jednocześnie 15 czołgów M1 Abrams lub 82 standardowych kontenerów ISO. Dwa okręty w wersji z pokładem śmigłowcowym, jako typ Bacolod City, trafiły do Filipin w latach 1993-1994.
Nowe izraelskie okręty wypełnią lukę po trzech zbudowanych w kraju w latach 1966-1967 jednostkach typu Ashdod: INS Ashdod (P-61), INS Ashkelon (P-63) i INS Achziv (P-65). Pierwszy wymieniony został wycofany w 2001, a pozostałe dwa wcześniej, bo w 1999. Wcześniej używano też trzech okrętów typu Kishon, także zbudowanych w Izraelu: INS Etzion Gever (P-51), INS Shikmona (P-53), INS Caesarea (P-55) – wszystkie wycofano w 1991. W swojej historii Izrael dysponował w przeszłości także jednostkami desantowymi typów: LSM-1 (3 okręty), pojedynczym INS Bat-Sheva (P-57), LCI (2 okręty), LCT (1 okręt) oraz pojedynczymi P-31, P-33 i P-25.