W piątek, 9 sierpnia 2024, amerykańska Agencja Współpracy Obronnej DSCA (Defense Security Cooperation Agency) opublikowała zgodę Departamentu Stanu USA na ewentualną sprzedaż do Królestwa Norwegii wieloprowadnicowych wyrzutni rakietowych M142 HIMARS (High Mobility Artillery Rocket System) wraz z amunicją kierowaną i pociskami balistycznymi za maksymalnie 580 mln USD (2,296 mld zł).
Zdjęcie: Lance Cpl. Madisyn Paschal, USMC
Zgodnie z opublikowaną informacją, rząd w Oslo wnioskował o możliwość pozyskania 16 wyrzutni M1140 systemu M142 HIMARS, 15 sześcioprowadnicowych kontenerów startowych z pociskami kierowanymi M30A2 GMLRS (Guided Multiple Launch Rocket System) w wersji AW (Alternative Warhead) z 91-kg głowicą odłamkowo-burzącą z małowrażliwym materiałem wybuchowym, zawierającą 160 tys. prefragmentowanych odłamków wolframowych o zasięgu od 15 do 84 km (łącznie 90 pocisków), 15 kontenerów z pociskami kierowanymi M31A2 GMLRS w wersji Unitary z 91-kg głowicą odłamkowo-burzącą z małowrażliwym materiałem wybuchowym, o zasięgu od 15 do 84 km (łącznie 90 pocisków) oraz 100 balistycznych pocisków rakietowych dalekiego zasięgu MGM-140 ATACMS w wersji eksportowej M57 Unitary z 221-kg głowicą odłamkowo-burzącą WDU-18/B oraz zapalnikami zbliżeniowymi i uderzeniowymi, o zasięgu od 70 do 300 km (Lockheed Martin wyprodukowała 75 tys. pocisków kierowanych GMLRS).
Do tego, wnioskowano o niesprecyzowaną liczbę pocisków szkolno-treningowych M28A2 LCRRPRP (Low Cost Reduced Range Practice Rocket Pods) o zasięgu od 7,5 do 14,3 km, interaktywne elektroniczne podręczniki techniczne, usługi wsparcia integracji, części zamienne, zestawy narzędzi, sprzęt testowy, wsparcie logistyczne dla wykonawcy umowy (Lockheed Martin), szkolenia, sprzęt szkoleniowy, pomoc techniczna, publikacje techniczne, transport oraz inne powiązane elementy logistyki i wsparcia programowego (Lockheed Martin z umowami na HIMARS i modernizację MLRS).
W ostatnich latach na zakup wyrzutni M142 HIMARS wraz z tą amunicją zdecydowały się Rumunia (54 wyrzutnie), Polska (20 + 486 planowanych), Litwa (8), Łotwa (6), Estonia (6), Tajwan (11), Australia (42), Maroko (18) i Włochy (21). Zakup wyrzutni rozważały też Królestwo Niderlandów (ale ostatecznie wybrano izraelski system PULS) oraz Węgry (USA zablokowały sprzedaż). Ukraina otrzymała amerykańskie wyrzutnie w ramach pakietów pomocy wojskowej (ponad 40 wyrzutni M142; dodatkowo 16 M270 z kilku państw, ponadto Niemcy finansują zakup 3 M142).
Obecnie, norweskie wojska lądowe (Hæren) w zakresie artylerii dysponuje jedynie 24 egzemplarzami 155-mm/L52 haubic samobieżnych K9 VIDAR wraz z 6 wozami amunicyjnymi K10, zamówionymi 20 grudnia 2017 za 1,8 mld NOK i dostarczonymi w 2021. 7 listopada 2022 norweska agencja zakupów obronnych (Forsvarsmateriell, FMA) podpisała umowę o wartości ponad 1 mld NOK z południowokoreańską spółką Hanwha Defense na dostawę kolejnych 4 K9 VIDAR i 8 K10. VIDAR, czyli Versatile InDirect ARtillery, to odmiana zmodernizowanej K9A1 Thunder, która otrzymała norweski system kierowania ogniem ODIN w miejsce BTCS i norweską łączność standardu NATO.
W latach 1999-2005 Norwegia dysponowała 12 ciężkimi wieloprowadnicowymi wyrzutniami rakietowymi M270 MLRS zamówionymi w USA za 1,5 mld NOK. Służyły w Norweskim Królewskim Batalionie Artylerii (Artilleribataljonen) z brygady północnej (Brigade Nord) w garnizonie Setermoen w okręgu Troms. W czerwcu 2021 amerykańskie M270 MLRS ćwiczyły w Setermoen. Z kolei w ostatnich latach do Norwegii regularnie przerzucano na ćwiczenia wyrzutnie M142 HIMARS, należące do Korpusu Piechoty Morskiej (US Marine Corps, USMC).
Po wybuchu pełnoskalowej wojny rosyjsko-ukraińskiej, Oslo postanowiło wesprzeć sprzętowo Wielką Brytanię przekazującą Kijowowi swoje M270A2 – 29 czerwca 2022 ogłoszono przekazanie Londynowi 3 wycofanych norweskich wyrzutni, a 13 maja 2023 kolejnych 8 (jedna wyrzutnia pozostała w kraju jako obiekt muzealny).