W poniedziałek, 30 grudnia 2024, amerykańskie dowództwo NAVAIR (Naval Air Systems Command), w imieniu Departamentu Obrony USA udzieliło zamówienia o wartości 41 572 260 USD (172,54 mln zł) spółce General Atomics na kontynuowanie prac projektowych przy katapulcie elektromagnetycznej GA-EMS EMALS (Electromagnetic Aircraft Launch System) na potrzeby przyszłego lotniskowca o napędzie jądrowym o kryptonimie PA NG (Porte-avions de nouvelle génération).
Prace obejmą wstępny przegląd techniczny (Preliminary Design Review, PDR) katapultę elektromagnetyczną EMALS, a także zaawansowany system hamowania AAG (Advanced Arresting Gear). Będą realizowane w San Diego w Kalifornii (91%), Lakehurst w stanie New Jersey (5,6%) i Tupelo w stanie Missisipi (3,5%), a ich zakończenie planowane jest na styczeń 2026. Środki na nie pochodzą z programu sprzedaży zagranicznej FMS (Foreign Military Sales) dla Francji i w pełnej kwocie zostały uruchomione wraz z zawarciem umowy i nie wygasną wraz z końcem bieżącego roku fiskalnego (30 września 2025).
Poprzednia umowa we francuskim programie EMALS została zawarta 19 czerwca 2022 i miała wartość 8 837 078 USD (36,677 mln zł). Obejmowała opracowanie podsystemu z dwoma lub trzema silnikami startowymi, dwóch magazynów energii oraz podsystemu z trzema przewodami i sześcioma absorberami energii do AAG.
Przypomnijmy, że 21 grudnia 2021 Francja otrzymała zgodę Departamentu Stanu USA na zakup jednego zestawu złożonego z dwóch katapult EMALS, systemu AAG oraz trzech liniowych silników indukcyjnych w pakiecie za maksymalnie 1,321 mld USD (wówczas 5,42 mld zł).
W maju 2020 ówczesna minister sił zbrojnych Francji Florence Parly zapowiedziała, że lotniskowiec nowej generacji PA NG powstanie w stoczni Saint-Nazaire at Chantiers de l’Atlantique, a głównym wykonawcą jest spółka Naval Group. Program oficjalnie rozpoczęto 8 grudnia tego samego roku. Pierwsze prace mają rozpocząć się około 2025, właściwe prace konstrukcyjne w 2031, a wejście do służby ma nastąpić w 2038. Wówczas zostanie wycofany ze służby obecny lotniskowiec FS Charles de Gaulle (R-91). Wcześniej udziałem w programie były zainteresowane Niemcy, ale budowę drugiego okrętu anulowano.
Francuski okręt ma mieć około 310 m długości (pokład) i 305 m (na linii wody), 85 m szerokości (pokład) i 390 m (na linii wody), 10,9 m zanurzenia oraz 75 000 t wyporności. Napęd mają stanowić dwa reaktory wodne ciśnieniowe K22 o mocy 220 MW każdy (ekwiwalent 300 000 KM), co zapewni prędkość 27 w. Załogę ma stanowić ok. 2000 oficerów i marynarzy oraz personel lotniczy. Skrzydło lotnicze mają stanowić samoloty Rafale M (w wersji F4), samolot bojowy nowej generacji FCAS (Future Combat Air System), samoloty wczesnego ostrzegania i kontroli E-2D Advanced Hawkeye, morskie śmigłowce wielozadaniowe NH90 Caïman lub ich następcy Airbus H160M Guépard, H225 Caracal oraz bezzałogowe statki latające.
Francja stanie się pierwszym użytkownikiem eksportowym systemu startu i lądowania EMALS/AAG, po amerykańskiej US Navy, która wdraża go na swoich lotniskowcach o napędzie jądrowych typu Gerald R. Ford. 24 października 2017 ówczesna administracja Donalda Trumpa zapowiadała zaoferowanie tego systemu Indiom na potrzeby doposażenia przyszłego lotniskowca INS Vishal w ramach programu IAC-II (Indigenous Aircraft Carrier-II).
Katapulta elektromagnetyczna EMALS/AAG w konfiguracji US Navy ma długość 91 m i pozwala na rozpędzenie samolotu o maksymalnej masie startowej do 45 t do prędkości 240 km/h. Została opracowana w 2009, a rok później rozpoczęto pierwsze testy naziemne. Do 2014 przeprowadzono 450 startów i lądowań różnych typów samolotów będących na wyposażeniu US Navy. Następnie 15 maja 2015 zrealizowano pierwszy start z pokładu lotniskowca USS Gerald R. Ford (CVN-78) w porcie, a w lipcu 2017 na pełnym morzu.
Obecnie system ten jest w pełni operacyjny. 21 lutego 2024 próby EMALS/AAG rozpoczęto na drugim, obecnie wykańczanym lotniskowcu, przyszłym USS John F. Kennedy (CVN-79), który ma zostać przekazany US Navy w tym roku. Warto dodać, że od 2022 w budowie jest trzeci okręt, przyszły USS Enterprise (CVN-80) – wodowanie zaplanowano na listopad br., a czwarty otrzyma nazwę USS Doris Miller (CVN-81) – położenie stępki zaplanowano na styczeń 2026.