Turecka spółka Fundacji Sił Zbrojnych – Aselsan, wprowadziła na rynek system komunikacji wewnętrznej Zambak kierowany dla załóg wozów bojowych takich jak czołgi czy transportery opancerzone. Zestaw składa się z trzech podstawowych elementów: fonicznego, hełmofonu i czerepu balistycznego.
Na zestaw składają się trzy podstawowe elementy, układ foniczny, hełmofon, oraz czerep balistyczny zapewniający ochronę na poziomie NIJ IIIA. Całość pokryta jest pokrowcem w kamuflażu z tkaniny siatkowej umożliwiającej cyrkulację powietrza.
Układ foniczny zbudowany jest w klasyczny sposób i złożony jest z zestawu słuchawek i mikrofonu. Słuchawki wyposażone w układ zapobiegania i tłumienia wstrząsów pozwalają na utrzymanie łączności pomiędzy członkami załogi wozu bojowego oraz dowódcy desantu za pośrednictwem wewnętrznego systemu komunikacyjnego opartego o radiostacje typu ASELSAN IC- 4620 i ASALSAN 6680. Po opuszczeniu wozu załoga oraz desant mogą porozumiewać się za pośrednictwem bezprzewodowych radiostacji serii ASELSAN 4014, 4411, 4600, 4711, 5712, 9600 i 9651.
Zestaw słuchawkowy może pracować w dwóch trybach w oparciu o aktywną redukcję szumów (Active Noise Reduction) lub po przełączeniu w trybie pasywnej redukcji szumów (Passive Noise Reduction), który w zależności od częstotliwości może zredukować hałas o 40 dB. Przełącznik trybów pracy systemu redukcji szumów znajduje pod lewą muszlą słuchawki. Z kolei pod prawą muszlą umocowany jest prętowy mikrofon osadzony na giętkim i elastycznym przewodzie.
Hełmofon wykonany z niepalnej tkaniny oferowany jest w dwóch rozmiarach – dużym i małym. Do muszli słuchawek zamontowane są uchwyty w formie litery Y, które łączy elastyczna taśma nagłowna z klamrą do regulacji taśm nośnych i tym samym dla ustalania rozmiaru zestawu do wielkości głowy. Regulacja i dostosowanie rozmiaru polega na ściąganiu lub luzowaniu dwóch taśm z klamerkami podobnie jak w zestawie słuchawkowym wszytych w szczytowej i potylicznej zewnętrznej powierzchni hełmofonu. Ściągnięcie taśm zmniejsza i zacieśnia wolną przestrzeń pomiędzy czterema podłużnie wszytymi w czapkę wałkami amortyzacyjnymi wypełnionymi pianką. Masa kompletnego zestawu wynosi 1000 g.
Duże wystające muszle słuchawek znajdują się w bocznych otworach hełmofonu. Czoło zestawu uformowane jest przez schodzące się wałki i pokryte dodatkowym płatem tkaniny podbitej pianką. Podobnie jest w części tylnej, nad karkiem. Całość wykończona jest podpinką z rozdwojoną łyżką podbródkową obejmującą brodę z góry i z dołu. Zapięcia na zatrzask znajdują się po lewej i prawej stronie brody. Długość odcinka taśmy podpinki z łyżką podbródkową może być dostosowana za pomocą jej naciągu poprzez regulatory i zaczepieniu na taśmach rzepowych. Budowa hełmofonu wykonana jest w typowym układzie z nieznacznymi zmianami w budowie czapki opartym na radzieckich/rosyjskich osłonach typu TSz-4 i TSz-5.
Czerep balistyczny wykonany z kompozytu podobnie jak ma to miejsce w amerykańskim modelu hełmofonu czołgowego DH-132 nakładany jest na hełmofon i zapinany na nim na trzy krótkie odcinki taśm z zatrzaskami rozmieszczone na wysokości skroni po obu stronach i z tyłu centralnie nad karkiem. /Zdjęcia: Aselsan, BARIŞ
Pod względem odporności balistycznej nakładkę wykonano zgodnie z warunkami amerykańskiej normy NIJ STD 0101.04 – Ballistic Resistance of Personal Body Armor. Poziom ochrony balistycznej czerepu dla pocisku o kalibrze 9 mm Parabellum FMJ wynosi IIIA przy prędkości lotu nie mniejszej niż 436 m/s. Z kolei parametr V50 dla standardowego odłamka o masie 1,1 g (17 gr) mierzony zgodnie z warunkami natowskiej normy STANAG 2920 Fragment Simulating Projectile (FSP) wynosi minimum 650 m/s.
Osłona balistyczna jest produkowana w trzech rozmiarach. Powierzchnia pokryta jest lakierem o niskiej emisji w bliskiej podczerwieni. W trakcie produkcji czerep poddawany jest testom odpornościowym na zrzut z dużej wysokości zgodnym z zasadami badania wg. amerykańskiej normy MIL-STD 810G będącej niepisanym światowym standardem w tego typu próbach. Masa czerepu balistycznego wynosi od 700 do 900 g w zależności od rozmiaru osłony. Całość uzupełnia pokrowiec maskujący wykonany z siatkowej tkaniny w barwach maskujących.
Hełmofon jest kompatybilny z goglami ochronnym wyposażonymi w trzy rodzaje szkieł ochronnych w kolorach żółtym, zielonym i przeźroczystym oraz z trzema rodzajami masek przeciwgazowych typu M25A1, SR10 i SR6M.
Analiza
Aselsan jest spółką tureckiej Fundacji Sił Zbrojnych, utworzoną w 1975 roku w Ankarze w celu zaspokojenia potrzeb komunikacyjnych Sił Zbrojnych Turcji przy pomocy środków krajowych. Obecnie 5,43% udziałów należy do Fundacji, a pozostałe 15,3% znajduje się na giełdzie w İstanbul Borsa. Spółka jest największą turecką firmą zajmującą się sprzętem elektronicznym, której portfolio produktów i możliwości produkcyjnych obejmuje technologie komunikacyjne i informacyjne, radarowe i elektroniczne w obszarze militarnym, elektro-optykę, awionikę, systemy bezzałogowe, systemy lądowe, morskie i zbrojeniowe, systemy obrony powietrznej i rakietowe, dowodzenie i kontrolę, transport, bezpieczeństwo, ruch, automatyzacja i systemy medyczne.
Do zadań spółki należała integracja systemu komunikacyjnego Zambak dla załóg wozów bojowych z urządzeniami fonicznymi umieszczonymi w hełmofonie, a także z czerepem balistycznym, którego producentem i dostawcą jest inny turecki producent wyposażenia i sprzętu wojskowego, przedsiębiorstwo BARIŞ Savunma Endüstrisi A.Ş.
BARIŞ jest obecnie specjalistyczną firmą w zakresie opracowywania i produkcji wysokiej jakości komponentów kompozytowych do produkcji których wykorzystuje się nawijanie włókien, żywice do formowania żywicznego (RTM), formowanie otwarte i zamknięte, formowanie tłoczone na gorąco i zimno, próżniowe wspomaganie przenoszenia żywicy (VaRTM) i montaż elektromechaniczny.
Spółka jest jednym z trzech wiodących tureckich przedsiębiorstw produkujących bojowe hełmy kompozytowe. W swojej ofercie oprócz balistycznej osłony na hełmofon systemu Zambak posiada również oparty o tę konstrukcję hełm dla żołnierzy piechoty oraz kompozytowy hełm dla załóg śmigłowców szturmowych.
Połączenie wysiłków obu stołecznych firm ma doprowadzić do unifikacji systemów wewnętrznej komunikacji w tureckich wozach bojowych na bazie systemu Zambak, a w szczególności wyeliminować różnorodne wyposażenie załóg wozów rodem z USA i Niemiec.