Dwa amerykańskie testy hipersoniczne

13 lipca br. amerykańska Agencja Zaawansowanych Projektów Badawczych w Obszarze Obronności DARPA (Defense Advanced Research Projects Agency) poinformowała o pierwszym udanym hipersonicznego pocisku szybującego Lockheed Martin OpFires (Operational Fires), a tego samego dnia również wojska lotnicze (US Air Force, USAF) poinformowały o drugim udanym teście prototypu, również szybującego, pocisku hipersonicznego Lockheed Martin AGM-183A ARRW (Air-launched Rapid Response Weapon).

W Stanach Zjednoczonych przeprowadzono dwa udane testy przyszłych systemów szybującego uzbrojenia hipersonicznego: agencja DAPRA pocisku OpFires, a USAF po raz drugi pocisku z sukcesem AGM-183A ARRW / Zdjęcie: DARPA

Zgodnie z informacją prasową agencji DARPA, na poligonie amerykańskich wojsk lądowych (US Army) White Sands w stanie Nowy Meksyk, pomyślnie wystrzelono prototyp pocisku opracowanego w programie OpFires. Wyrzutnię z dwoma kontenerami transportowo-startowymi zintegrowano z ciężkim podwoziem kołowym Oshkosh LVSR (Logistic Vehicle System Replacement) w układzie napędowym 10×10, należącym do Korpusu Piechoty Morskiej (US Marine Corps, USMC). Rakietę-nosiciela, która wyniosła hipersoniczny pocisk szybujący, zbudowała spółka Lockheed Martin, a jedynie silnik dostarczyła Northrop Grumman. Wcześniej pod kątem napędu testowano hybrydowy silnik rakietowy Vortex (Sierra Nevada testuje silnik hipersoniczny).

Warto dodać, że pierwotne koncepcje zakładały wykorzystanie innego podwozia produkowanego przez spółkę Oshkosh Defense, a mianowicie HEMTT (Heavy Expanded Mobility Tactical Truck) w wersji Palletized Load System z trzema kontenerami transportowo-startowymi (Postępy w programie pocisku hipersonicznego OpFires).

Program OpFires ma na celu zademonstrowanie możliwości mobilnego, naziemnego systemu rakietowego z szybującymi pociskami hipersonicznymi do skuteczniejszego przenika wielowarstwowych systemów obrony powietrznej przeciwnika oraz precyzyjnego i natychmiastowego rażenia wrażliwych celów naziemnych.

Co ważne, OpFires ma charakteryzować się mniejszym zasięgiem, niż rozwijany na rzecz US Army mobilny system wyrzutni lądowych Dark Eagle dla nowych pocisków hipersonicznych w programie o kryptonimie LRHW (Long Range Hypersonic Weapon), który ma pozwolić na rażenie celów na dystansie ponad 2775 km (Dark Eagle: Pierwsze wyrzutnie pocisków hipersonicznych US Army).

Również 13 lipca br. poinformowano, że dzień wcześniej, w ramach testu oznaczonego jako Air-Launched Rapid Response Weapon Booster Test Flight-3, u wybrzeży południowej Kalifornii bombowiec strategiczny B-52H Stratofortress z sukcesem odpalił prototyp pocisku hipersonicznego AGM-183A ARRW. Była to piąta próba swobodnego lotu nowego uzbrojenia (z dwunastu testów), ale dopiero druga w pełni udana – pierwsza miała miejsce 14 maja br. (USA: Pierwszy udany test pocisku hipersonicznego AGM-183A ARRW).

B-52H Stratofortress przenoszący prototyp pocisku hipersonicznego AGM-183 ARRW / Zdjęcie: USAF

Rozwój i próby systemu realizują i nadzorują centra doświadczalne AFTC (Air Force Test Center), centrum testów uzbrojenia marynarki wojennej NAWCWD (US Naval Air Warfare Center Weapons Division), biuro programowe ARRW w Departamencie Obrony oraz spółka Lockheed Martin Missiles and Fire Control – główny projektant i wykonawca pocisku na podstawie umowy bazowej o wartości 480 mln USD z 13 sierpnia 2018 (Hipersoniczny ARRW).

Ogólnie, z powodu niepowodzeń przy pierwszych próbach (z 5 kwietnia, 9 lipca i 17 grudnia 2021), program ARRW jest opóźniony względem pierwotnego harmonogramu o około 11 miesięcy (USA: Trzeci nieudany test pocisku hipersonicznego ARRW, USA: Druga nieudana próba hipersonicznego ARRW, Nieudana próba hipersonicznego AGM-183A ARRW).

Niemniej, sukcesem zakończyły się próba odłamkowo-burzącej głowicy bojowej z 7 lipca 2021 oraz udana symulacja ataku pociskiem celu, w ramach ćwiczenia pk. Northern Edge, na początku maja 2021 (Test głowicy bojowej pocisku hipersonicznego AGM-183A ARRW, USAF symulowały atak pociskiem hipersonicznym).

AGM-183A ARRW będą przenosić szybujący pocisk hipersoniczny z głowicę konwencjonalną z prędkością od Ma6,5 do Ma8 i na dystansie, szacowanym przez ekspertów, na co najmniej 1000 mil (1609 km) i czasie 10-12 minut. Oprócz B-52H, zostaną z nimi zintegrowane zmodernizowane samoloty B-1B Lancer oraz nowo wdrażane samoloty wielozadaniowe F-15EX Advanced Eagle.