Amerykańska Piechota Morska (US Marine Corps, USMC) coraz silniej rozważa zastąpienie dotychczas używanych 5,56-mm karabinków – M16A4 i M4/M4A1 przez jedną konstrukcję strzelecką. Miałaby ona pełnić jednocześnie trzy role – podstawowego uzbrojenia żołnierza, lekkiej broni wsparcia oraz samopowtarzalnego modelu wyborowego (Wyborowy M27, 2017-05-07). W tych trzech zastosowaniach doskonale sprawdza się wybrany pod koniec 2009 karabinek M27 IAR (Infantry Assault Rifle), czyli nieznacznie zmodyfikowany niemiecki H&K HK416.

USMC rozważa zastąpienie w pododdziałach bojowych wszystkich karabinków automatycznych M16A4 i M4/M4A1 przez M27 IAR. Konstrukcję tę wybrano jako lekką broń wsparcia, ale marines doszli do wniosku, że sprawdzi się też jako wyborowa i podstawowa / Zdjęcia: USMC

USMC rozważa zastąpienie w pododdziałach bojowych wszystkich karabinków automatycznych M16A4 i M4/M4A1 przez M27 IAR. Konstrukcję tę wybrano jako lekką broń wsparcia, ale marines doszli do wniosku, że sprawdzi się też jako wyborowa i podstawowa / Zdjęcia: USMC

Obecnie trwają testy, jak sprawdzi się 13-osobowa eksperymentalna drużyna marines w całości przezbrojona w M27, dodatkowo wyposażona w 60-nabojowe magazynki bębnowe Magpul PMAG D-60, tłumiki dźwięku, granatniki podwieszane M320, nowe hełmy Ops Core z wbudowanymi aktywnymi ochronnikami uszu, jak też kamizelki Crye Precision Adaptive Vest System (AVS), wydzielona z 1. batalionu 6. Pułku Piechoty Morskiej (Nowe osłony balistyczne dla US Marines, 2017-08-01; M320 dla USMC, 2017-06-20; Gentex ECH dla USMC, 2017-05-22).

Już wcześniej 10 lutego 2017, MARCORSYSCOM (Marine Corps Systems Command) badając rynek, opublikował zapytanie informacyjne dotyczące potencjalnego zakupu 11 tys. karabinków M27 IAR. W praktyce miało ono uzasadnić dalsze zakupy zmodyfikowanych HK416 przez Korpus Piechoty Morskiej bezpośrednio od producenta, czyli niemieckich zakładów Heckler & Koch (formalnie przez amerykańską filię H&K USA).

12 sierpnia USMC zrobiła krok do przodu w swoich planach. Piechota Morska poinformowała, że zamierza przeprowadzić postępowanie na dostawy 50 814 karabinków M27 IAR. W pewnym sensie jest to badanie rynku. MARCORSYSCOM chce dać szansę przedsiębiorstwom innym, niż Heckler & Koch na przedstawienie swoich propozycji na realizację zamówienia na karabinki maszynowe dla piechoty przy mniejszych kosztach.

Na początku lat 1980. USMC zastąpił karabinki automatyczne M16A1 zmodernizowanymi modelami M16A2. Jedną z wprowadzonych zmian było wyeliminowanie możliwości prowadzenia ognia ciągłego i zastąpienie go serią 3-strzałową. Niestety, nie sprawdziło się to w walce, stąd też od końca lat 1990. piechota morska dążyła do przyjęcia lekkiej broni indywidualnej zdolnej strzelać ogniem ciągłym. W 2005 USMC podjęło decyzję o rozpisaniu przetargu na nową broń wsparcia kal. 5,56 mm zasilaną z magazynków w ramach programu Infantry Automatic Rifle (IAR). Docelowo miała na szczeblu drużyny zastąpić 5,56-mm karabinki maszynowe M249 (amerykańska odmiana belgijskiego FN Minimi), zasilane z taśmy nabojowej. Do rywalizacji przystąpił m.in. Colt Defense z modelami IAR6940 i IAR6940H, FN Herstal z IAR/HAMR, GDATP z IAR (pod tą nazwą krył się singapurski Ultimax 100 Mk 5), H&K z HK416D165RS i LWRC z M6A4. 22 grudnia 2008 trzem producentom: Colt Defense, FN Herstal i Heckler & Koch przyznano cztery kontrakty na dostawy po 10 karabinków do testów (Colt dostarczał dwie, zbliżone do siebie konstrukcje). Testy niezawodności przeprowadzono w kwietniu i maju 2009, wystrzeliwując w ciągu 3 tygodni z każdego z dostarczonych karabinków po 20 tys. nabojów.

Pod koniec października 2009 dowództwo USMC poinformowało o wyborze niemieckiego HK416D165RS. Choć Korpus Piechoty Morskiej uznał tę konstrukcję za broń wsparcia, to jest to nieznacznie zmodyfikowany karabinek automatyczny z 419-mm lufą i zaczepem do bagnetu, niewiele różniący się od dostarczanego do Norwegii modelu HK416N. Broń jest kompletowana z celownikiem optycznym SU-258/PVQ SDO (Squad Day Optic). Jest to wojskowa desygnata lunety Trijicon ACOG (TA11SDO-CP) 3,5×35 z zamocowanym na korpusie miniaturowym celownikiem kolimatorowym Trijicon RMR. W 2010 rozpoczęto ostatni etap prób wojskowych HK416D165RS. W czerwcu 2010 testowanej konstrukcji nadano desygnatę M27 IAR. Nazwa pochodziła od 2. batalionu 7. pułku USMC, w którym po raz pierwszy w maju 2001 sprawdzano koncepcję zastąpienia broni wsparcia zasilanej z taśmy lżejszą konstrukcją z amunicją w magazynku. Było to powiązane z czasowym, próbnym przyjęciem broni na stan. Warto dodać, że cena nowej konstrukcji była 2-3 razy mniejsza od M249 SAW, który zastępowała.

Zamówiono pierwsze 458 karabinków, które trafiły do 5 batalionów marines: po 84 do czterech piechoty MEF/MFR i 72 do zmechanizowanego, rozpoznawczego LAR, skierowanych pod koniec 2010 do Afganistanu. Pierwotnie zakładano, że nowa broń będzie zasilana z magazynków o dużej pojemności – 50-100-nabojowych, ale ostatecznie pod koniec 2010 zrezygnowano z tego wymagania. Jednostka ognia do M27 to 660 nabojów, co oznacza, że żołnierz używający tej konstrukcji dostaje aż 22 stalowe 30-nabojowe magazynki.

W lipcu 2011 nową broń wsparcia przyjęto do uzbrojenia. 15 września 2011 zawarto z H&K 5-letni kontrakt typu IDIQ na dostawy do 6,5 tys. karabinków maszynowych o wartości do 23,6 mln USD. Już wówczas rozważano zastąpienie przez M27 nie tylko M249 SAW, ale także wprowadzenie tej konstrukcji jako podstawowego uzbrojenia indywidualnego w miejscu M16A4.

Początkowo zakładano zakupy 4500 do 6500 nowych M27 IAR (choć w 2010 pojawiły się też plany pozyskania ich aż 7411), w końcu zdecydowano się na 4476 za 13 mln USD. Jeden M27 miał znaleźć się w każdej czteroosobowej sekcji marines, co oznacza 3 na poziomie drużyny, 28 w kompanii i 84 w batalionie. Na początku 2012 konstrukcja została uznana za w pełni wprowadzoną do służby.

Zamówienie na M27 rozszerzono do około 6500 w połowie 2012, kiedy uznano, że broń ta może być wykorzystywana nie tylko do wsparcia, ale także jako uzbrojenie precyzyjne. Marines zadecydowali, że niemiecki karabinek automatyczny zastąpi też wyborowe Mk 12 Mod 0/1 SPR z 457-mm lufami. We wrześniu 2012 piechota morska miała już 3268 M27 IAR, na początku 2013 liczba ta wzrosła do 5800. Ostatnie 800 karabinków maszynowych dotarło z fabryki w Oberndorfie do magazynów USMC pod koniec marca 2013.