W piątek, 17 maja 2024, Dowództwo Zamówień US Army (Army Contracting Command, ACC) z Redstone Arsenal w Alabamie podpisało umowę o wartości 756 807 861 USD (2,966 mld zł) ze spółką Lockheed Martin Space (część Lockheed Martin) na dalsze wsparcie w ramach programu mobilnych wyrzutni pocisków hipersonicznych Dark Eagle o kryptonimie LRHW (Long Range Hypersonic Weapon).
Zdjęcie: Staff Sgt. Casey Hustin, 17th FAB, US Army
Umowa dotyczy wyposażenia wsparcia naziemnego systemu Dark Eagle LHRW. Prace będą realizowane w zakładach Lockheed Martin Space w Huntsville w Alabamie z terminem do 28 lutego 2028. W momencie podpisania umowy uruchomiono pierwszą transzę środków finansowych w wysokości 275 270 424 USD (1,079 mld zł). Pochodzą one z niewykorzystanych środków z budżetu obronnego NDAA na rok fiskalny 2023.
Przypomnijmy, że pierwsza próba kompletnego systemu Dark Eagle LHRW, która otrzymała kryptonim Thunderbolt Strike miała mieć miejsce 5 marca 2023, ale została przełożona z powodu awarii akumulatorów zasilających zespół wyrzutni. W komunikacie prasowym z 30 marca 2023 informowano, że usterkę naprawiono i próba odbędzie się w najbliższym terminie. Jednakże do dnia dzisiejszego nie poinformowano o jej przeprowadzeniu.
System trafił do 1. Wielodomenowej Grupy Zadaniowej (1st Multi-Domain Task Force), wydzielonej z 5. batalionu 3. Pułku 17. Brygady Artylerii Polowej US Army. Elementy systemu, czyli 4 wyrzutnie-transportery (Transporter-Erector Launcher, TEL) i pojazdu dowodzenia szczebla baterii (Battery Operations Center, BOC) trafiły do baterii Bravo 7 października 2021. Pierwotnie zakładano osiągniecie wstępnej gotowości operacyjnej (Initial Operational Capability, IOC) we wrześniu 2023.
Zdjęcia: US Army
Efektor systemu Dark Eagle składa się z przyspieszacza rakietowego pierwszego stopnia z układem napędowym na paliwo stałe SRM (Solid Rocket Motor) oraz drugiego stopnia, zintegrowanego z uniwersalnym kadłubem hipersonicznego pocisku szybującego o kryptonimie C-HGB (Common-Hypersonic Glide Body). Deklarowany zasięg wynosi 2775 km.
Oba elementy systemu zostały już wstępnie przetestowane, odpowiednio, 27 maja 2021 oraz 1 października 2017 i 19 marca 2020. Jednak pierwszy kompletnego efektora z 21 października 2021 zakończył się fiaskiem.
Dark Eagle współdzieli elementy z systemem broni hipersonicznej CPS (Conventional Prompt Strike) amerykańskiej marynarki wojennej (US Navy). Wojsko ściśle współpracuje z rządowymi laboratoriami i przemysłem, aby kontynuować rozwój i produkcję systemów. Marynarka wojenna nadzoruje projektowanie, a armia produkcję. Podwykonawcami w programie są Lockheed Martin, Northrop Grumman, Dynetics Technical Solutions (DTS) i instytut naukowo-badawczy Sandia National Laboratories (SNL).
Jednostka ogniowa Dark Eagle powstała w oparciu o holownik Oshkosh M983A4 HEMTT (Heavy Expanded Mobility Tactical Truck) z platformą startową z dwoma kontenerami transportowo-startowymi wraz z pociskiem-nosicielem szybującego pocisku hipersonicznego (w kadłubie C-HGB) (Pierwszy zestaw niskopodwoziowy M870A4 SLCET w US Army).
Warto dodać, że 1st Multi-Domain Task Force składa się z jednej baterii Dark Eagle, baterii zestawów wieloprowadnicowych wyrzutni rakietowych M142 HIMARS oraz, również najnowszego systemu uzbrojenia, baterii mobilnych wyrzutni rakietowych do strzelania pociskami manewrującymi RGM-109M Tomahawk Block V i przeciwokrętowymi RIM-174 SM-6 ERAM (zmodyfikowanymi), opracowanej w ramach programu MRC (Mid-Range Capability), którą w kwietniu br. rozmieszczono po raz pierwszy za granicą – w ramach ćwiczenia Salaknib 24 na Filipinach.
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.