16 stycznia wietnamskie media poinformowały o rozpoczęciu w kraju licencyjnej produkcji samopowtarzalnych 12,7-mm wielkokalibrowych karabinów snajperskich. Informacja pojawiła się przy okazji wizyty wiceprezydent Wietnamu Dang Thi Ngoc Thinh w zakładach produkcji specjalnej Z111 zlokalizowanych w 406-tysięcznym mieście Thanh Hóa na północy państwa.
Wizyta wiceprezydent Wietnamu Dang Thi Ngoc Thinh w zakładach produkcji specjalnej Z111, podczas której zaprezentowano jej lokalnie produkowany 12,7-mm wielkokalibrowy karabin wyborowy, będący odmianą rosyjskiego OSW-96 / Zdjęcie: Ministerstwo obrony Wietnamu
Choć w materiale nie podano nazwy wytwarzanej konstrukcji, to jednak pokazano broń będącą kopią rosyjskiego modelu OSW-96 Wzłomszczik (ros. włamywacz) opracowanego przez zakłady KBP (Konstruktorskoje Biuro Priborostrojenija) w Tule.
Wietnam jest kolejnym użytkownikiem OSW-96. Wcześniej karabin przyjęto do uzbrojenia sił zbrojnych i innych formacji mundurowych w Azerbejdżanie, Białorusi, Indiach, Kazachstanie, Kirgistanie i Rosji. Od 2006 Iran produkuje kopię tej konstrukcji pod nazwą Nasr. Trafiła do uzbrojenia Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej.
Wcześniej w zakładach Z111 produkowane były 7,62-mm karabinki automatyczne AKM-1 i maszynowe TUL-1. Obecnie zastąpił je 7,62-mm karabinek STL-A1 (wzorowany na AK-103) i 9-mm pistolet maszynowy STL (odmiana rosyjskiego PP-19 Bizon).
W 2014 zakład rozpoczął także montaż z dostarczanych z Izraela części karabinków Israel Weapon Industries Galil ACE31 z 216-mm lufą i ACE32 z 409-mm lufą do amunicji 7,62 mm x 39. Prawdopodobnie Wietnamczycy uzyskali już zgodę na stopniową lokalizację produkcji tej broni w kraju. Planowano, aby karabinki Galil ACE zastąpiły w wietnamskich siłach zbrojnych starsze odmiany AK/AKM.
Analiza
Wielkokalibrowy samopowtarzalny karabin snajperski do amunicji 12,7 mm x 108 został opracowany na początku lat 1990. przez zespół Arkadija G. Szipunowa z KBP w Tule. Broń działa w oparciu o zasadę wykorzystania energii gazów wylotowych, odprowadzanych przed boczny otwór w lufie. Niezwykłą cechą tulskiego karabinu jest możliwość złożenia go do transportu, zespół lufy połączony jest z bowiem z zespołem komory zamkowej zawiasowo. W postaci złożonej długość konstrukcji nie przekracza 1154 mm.
Detale konstrukcji 12,7-mm wielkokalibrowego karabinu snajperskiego OSW-96, w tym wygląd broni po złożeniu do położenia transportowego / Rysunek: KBP Tuła
Początkowo broń występowała pod nazwą W-94 Wołga i kompletowaną ją z celownikiem optycznym PSO-1 4×24. Karabin przyjęto do uzbrojenia rosyjskiego ministerstwa spraw wewnętrznych 28 grudnia 1994. Była na niewielką skalę wykorzystywana w walki na Kaukazie.
Konstrukcję dopracowywano w latach 1996-2000, biorąc pod uwagę wnioski z doświadczeń z konfliktów zbrojnych, w jakie zaangażowana była Rosja. Zmodyfikowany model wyposażono w ulepszony hamulec wylotowy, dwójnóg o regulowanych podporach, poprawioną kolbę z tworzywa sztucznego i zmieniony chwyt transportowy. Karabin dostosowano także do montażu celowników optycznych POS 12×56 i POS 13×60 oraz przystawek noktowizyjnych. Po wprowadzeniu zmian przyjęto ją w marcu 2000 do uzbrojenia MSW, Federalnej Służby Bezpieczeństwa i innych służb mundurowych pod nazwą OSW-96 Wzłomszczik.
Karabin zasilany z 5-nabojowego magazynka pudełkowego służy do niszczenia lekko opancerzonych i nieopancerzonych celów na dystansie do 1800 m, a także do rażenia siły żywej przeciwnika wyposażonej w indywidualne osłony balistyczne w odległości do 1000 m. Rozrzut serii 4-5 strzałowych na dystansie 100 m wynosi 150 mm. Długość całkowita karabinu OSW-96 z 1000-mm lufą wynosi 1746 mm. Masa broni bez magazynka 11,7 kg, bez optyki 12,9 kg. Masa celownika optycznego POS 13×60 do strzelań długodystansowych to 3,5 kg.
OSW-96 zasilany jest amunicją 12,7 mm x 108, do broni wykorzystywane są m.in. naboje snajperski SPC-12,7 oraz przeciwpancerno-zapalające B-32, BZT i BS. Szybkostrzelność teoretyczna wynosi 15-20 strz./min. Prędkość początkowa pocisku to 900 m/s. Zasięg przy użyciu celownika optycznego w dzień to 1800 m, przy wykorzystaniu noktowizji zmniejsza się do 600 m.