27 listopada w zakładach Woroneskiego Zjednoczenia Przemysłu Lotniczego (WASO) miała miejsce prezentacja pierwszego prototypu lekkiego samolotu transportowego Ił-112W, który powstał na zlecenie Ministerstwa Obrony Federacji Rosyjskiej. Podwykonawcą zamówienia jest spółka ZOA Awiastar-SP z Uljanowska.
Łączne zapotrzebowanie rosyjskich wojsk lotniczych na nowe samoloty transportowe, które zastąpią modele An-24 i An-26 wynosi 62 egzemplarze. /Zdjęcie: OAK
Zgodnie z deklaracją przedstawicieli Zjednoczonej Korporacji Lotniczej OAK, oblot samolotu nastąpi pod koniec grudnia 2018. Później planowane jest rozpoczęcie testów państwowych i certyfikacyjnych, po zakończeniu których rozpocznie się produkcja seryjna. Zapotrzebowanie Ministerstwa Obrony FR na następcę samolotów typu An-24 i An-26 wynosi 62 egzemplarze. Planowana jest także wersja cywilna, oznaczona jako Ił-112T (Oblot prototypu Mi-38T, 2018-11-26).
Podczas targów KADEX-2018 w Astanie 23-26 maja, korporacja OAK zaprezentowała model Ił-112W wyposażony w nowy pokładowy system samoobrony, opracowywany przez instytut NII Ekran z Samary, na bazie doświadczeń ze śmigłowcowym systemem L370-5 Witebsk (Prezydent-S) podczas operacji w Syrii. System składa się z podkadłubowych bloków optoelektronicznych umieszczonych pomiędzy goleniami podwozia głównego, anteny radiolokacyjnej stacji ostrzegawczej na końcu kadłuba i pięciu 14-lufowych wyrzutni 50-mm nabojów zakłócających po obu jego stronach.
Prezentacja pierwszego prototypu lekkiego samolotu transportowego Ił-112W nastąpiła z opóźnieniem, gdyż trzy lata temu zakładano, że dostawy dla Sił Powietrzno-Kosmicznych FR rozpoczną się w 2018. /Film: Время Воронежа
Ił-112W ma 23,14 m długości, 25,74 m rozpiętości skrzydeł i 8,87 m wysokości. Użyteczna masa ładunku ma wynieść 5-6 t, a maksymalna masa startowa około 20 t. Napęd stanowią dwa silniki turbośmigłowe Klimow TW7-117ST o mocy 2 800 KM każdy. Przy prędkości maksymalnej 550-580 km/h, samolot ma osiągać pułap praktyczny 9 000 m i zasięg maksymalny 5 000 km przy ładunku o masie 2 t. Przy maksymalnym obciążeniu zasięg ma być skrócony do około 1 000 km (Su-34 do roli WRE i ISR, 2018-11-08).
Opis
Prace nad następcą samolotów transportowych z rodziny Antonowa rozpoczęto jeszcze w 2003, gdy przedsiębiorstwo Iljuszyn wygrało przetarg na lekki, dwusilnikowy samolot transportowy o napędzie turbośmigłowym. Początkowo zakładano, że oblot prototypu nastąpi w 2006, a na wyposażenie Sił Powietrznych FR trafi dwa lata później (Armia-2018: Zmodernizowany Mi-28NE, 2018-08-23).
Jednakże program notował ciągłe opóźnienia przede wszystkim z powodu priorytetowej modernizacji floty ciężkich samolotów transportowych Ił-76 i problemów z opracowaniem odpowiednich jednostek napędowych. W międzyczasie Rosjanie nalegali na udział Indii w programie, ale te ostatecznie zdecydowały się na zakup samolotów CASA C-295W. W maju 2010 Ministerstwo Obrony FR wstrzymało dalsze finansowanie programu, a rok później ostatecznie przerwano prace nad projektem. Jednak już w sierpniu 2013 główny konstruktor Iljuszyna, Wiktor Liwanow ujawnił informację o ponownym zainteresowaniu projektem i dla wznowieniem prac badawczo-rozwojowych, które rozpoczęto oficjalnie w sierpniu 2015 (Prototyp Tu-22M3M ujawniony, 2018-08-19; Produkcja Su-57 odroczona, 2018-07-16).