Zgodnie z informacją opublikowaną w piątek, 9 maja 2025, przez Wojskowy Instytut Techniczny Uzbrojenia (WITU), w dniu 15 kwietnia odbył się udany start jednostopniowej wersji rakiety opracowanej w ramach współpracy konsorcjum Wojskowych Zakładów Lotniczych Nr 1 (WZL-1) jako lidera, WITU i Zakładu Produkcji Specjalnej Gamrat.
Zdjęcia: Grzegorz Chudek, WITU
Prace prowadzone są w ramach projektu Opracowanie trójstopniowego suborbitalnego systemu rakietowego do wynoszenia ładunków badawczych dofinansowanego przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju w ramach umowy nr POIR.01.01.01-00-0834/19 (WZL-1: Próby poligonowe testowej trójstopniowej rakiety suborbitalnej).
Start miał miejsce na Centralnym Poligonie Siły Powietrznych w Ustce, gdzie rakieta pomyślnie osiągnęła zakładane parametry lotu, potwierdzając skuteczność zastosowanych krajowych technologii oraz rosnący potencjał projektowo-produkcyjny zespołu.
Projekt rakiety to owoc ścisłej współpracy partnerów konsorcjum, którzy połączyli swoje doświadczenie, wiedzę i zasoby w celu opracowania zalążka polskiej rakiety nośnej. Rakieta o średnicy ∅300 mm posiadała ekwiwalent 40 kg ładunku użytecznego przy wadze 280 kg brutto. Osiągnęła prędkość ponad 620 m/s. Kluczowe cele misji, w tym weryfikacja działania układów pokładowych nawigacji i sterowania, pracy silnika w warunkach lotu, układu terminacji lotu, systemów telemetrii oraz efektywność aerodynamiki, zostały w pełni zrealizowane.
Start stanowi ważny krok w dalszym rozwoju technologii rakietowych w Polsce i otwiera drogę do kolejnych testów oraz przyszłego rozwoju i implementacji technologii w sektorze kosmicznym i obronnym. Efekty prac będą zalążkiem do rozwoju polskiego systemu nośnego, rakiet przeciwlotniczych i rakiet taktycznych. Obecnie zespół analizuje dane zebrane podczas lotu, które posłużą do dalszej optymalizacji systemu i dłuższych lotów z wykorzystaniem kolejnych stopni rakiety.
Wojskowy Instytut Techniczny Uzbrojenia odpowiada za projekt koncepcyjny, obliczenia, wybór i konsultacje implementacji technologii u partnerów, produkcję napędów, logikę układów, sterowanie i badania. Natomiast konsorcjanci odpowiadają za technologię wykonania elementów strukturalnych, w tym z kompozytów i materiałów ablacyjnych oraz za produkcję paliwa rakietowego na utworzonej w ramach projektu linii do zalewania ładunków do ∅650 mm średnicy (Kolejny udany test polskiego silnika rakietowego o średnicy 610 mm na paliwo stałe).
