19 października amerykańska marynarka wojenna (US Navy) poinformowała, że niszczyciel rakietowy nowej generacji USS Zumwalt (DDG-1000), typu Zumwalt przeprowadził pierwsze strzelanie rakietowe.
Pierwsze strzelanie rakietowe odbyło się w siedem miesięcy po zakończeniu wdrażania systemu zarządzania walką okrętu
Strzelanie odbyło się 13 października br. na poligonie morskim Point Mugu u wybrzeży południowej Kalifornii i były nadzorowane przez centrum testów uzbrojenia marynarki wojennej NAWCWD (Naval Air Weapons Center Weapons Division), podległe dowództwu NAVAIR (Naval Air Systems Command) oraz dywizjon niszczycieli rakietowych (Surface Development Squadron 1, SURFDEVRON 1) (Eksperymentalny dywizjon Zumwaltów, 2019-05-23).
Przetestowany pocisk wywodzi się od wersji SM-2 Block IIIA, która ma również ograniczone możliwości zwalczania okrętów nawodnych, ale nie jest jasne czy SM-2 Block IIIAZ również
Z uniwersalnej wyrzutni pionowego startu Mark 57 PVLS (Peripheral Vertical Launch System) został wystrzelony rakietowy pocisk przechwytujący Standard Missile-2 (SM-2) – okręt został przystosowany do używania tej broni w nowej wersji SM-2 Block IIIAZ. Mark 57 VLS na Zumwaltcie składa się z dwudziestu modułów po cztery wyrzutnie, co daje łącznie osiemdziesiąt wyrzutni. Są one umieszczone przy burtach, przed nadbudówką i w części rufowej.
Tym samym okręt zademonstrował możliwość wykrywania, śledzenia i rażenia celów aerodynamicznych, w tym przypadku celu symulującego przeciwokrętowy pocisk manewrujący, który został przechwycony i zniszczony. Podczas próby oceniono także wytrzymałość struktury nadbudówki i pokładu okrętu na wstrząsy i wibracje podczas startu pocisku rakietowego.
Start rakietowego pocisku przechwytującego SM-2 Block IIIAZ z pokładu DDG-1000 / Zdjęcia i film: US Navy
Kpt. Matt Schroeder, dyrektor programu DDG-1000, powiedział, że udana próba SM-2 Block IIIAZ przybliża okręt do ogłoszenia statusu wstępnej gotowości operacyjnej (IOC, Initial Operational Capability) w 2021 (dokładny lub przybliżony termin nie został upubliczniony). Przypomnijmy, że okręt wszedł formalnie na wyposażenie US Navy 15 października 2016, ale proces odbioru zakończono w kwietniu br., po tym jak w marcu zakończono wdrażanie systemu zarządzania walką. 20 maja br. po raz pierwszy przetestowano 30-mm armaty Mk 44 Bushmaster II systemu obrony Mk 46 Mod 2 GWS (Gun Weapon Systems).
Przetestowany pocisk rakietowy wywodzi się od wersji SM-2 Block IIIA, która ma również ograniczone możliwości zwalczania okrętów nawodnych, ale nie jest jasne czy SM-2 Block IIIAZ również. Plany wdrożenia tej wersji pocisku na Zumwaltach pojawiły się w 2017. Pozostałe uzbrojenie rakietowe okrętu, które nie zostało jeszcze przetestowane, to przede wszystkim pociski przeciwlotnicze RIM-162 ESSM (Evolved Sea Sparrow Missile), a w dalszej kolejności rozwijane nadal pociski przeciwokrętowe Tactical Tomahawk Block IV i ewentualnie Maritime Strike Tomahawk Block V, przeciwlotnicze RIM-174 SM-6 (ERAM), a potencjalnie także manewrujące AGM-158C LRASM w wersji okrętowej (Maritime Strike Tomahawk przyspiesza, 2019-08-31).
Nadal nie podjęto decyzji o ewentualnym usunięciu z okrętów dwóch 155-mm/L62 armat automatycznych AGS (Advanced Gun System) z powodu braku przeznaczonej dla nich amunicji – istnieje bowiem możliwość zastosowania testowanej obecnie przez US Navy na innych okrętach amunicji hipersonicznej BAE Systems HVP (Hyper Velocity Projectile) (M109A7 Paladin zestrzelił bezzałogowy cel amunicją hipersoniczną , 2020-09-05; US Navy usunie AGS z Zumwaltów?, 2018-12-06).
Obecnie w porcie wojennym w San Diego stacjonują dwa okręty typu Zumwalt – drugi to USS Michael Monsoor (DDG-1001). Natomiast trzeci i ostatni zbudowany, przyszły USS Lyndon B. Johnson (DDG-1002), znajduje się na etapie prac wykończeniowych (Trzeci Zumwalt zwodowany, 2018-12-11; Drugi Zumwalt dla US Navy, 2018-04-26).