Niemcy na czele VJTF

1 stycznia Bundeshwehra objęła dowodzenie nad kolejną, licząca 8 tys. żołnierzy, zmianą sił natychmiastowego reagowania NATO (Very High Readiness Joint Task Force, VJTF). Rdzeniem VJTF ma być 9. Panzerlehrbrigade, niemiecka formacja powołana do współdziałania w ramach sił międzynarodowych. Kolejnych żołnierzy wystawią Belgia, Czechy, Holandia, Francja Litwa, Luksemburg, Łotwa oraz Norwegia. W ubiegłym roku VJTF dowodzili Włosi natomiast w 2020 państwem wiodącym stanie się Polska (Analiza: NATO pomiędzy Waszyngtonem a Brukselą , 2018-07-19). 

Połączone siły, złożone z jednostek lądowych, wspieranych przez jednostki morskie, lotnicze i specjalne są częścią większych Sił Odpowiedzi NATO (NATO Response Force, NRF), które liczą około 40 tys. żołnierzy. Siły lądowe podlegają w tym roku 1. Korpusowi Niemiecko-Holenderskiemu, natomiast całością NRF dowodzi adm. James G. Foggo III z US Naval Forces Europe. 

Certyfikacja sił pod niemieckim dowództwem nastąpiła podczas jesienneych ćwiczeń Trident Juncture 18, które odbyły się w  Norwegii, na Morzu Północnym i Bałtyckim. W tych największych od prawie 40 lat ćwiczeniach w Norwegii (a także największych manewrach NATO od 2002) wzięło udział około 51 tys. żołnierzy z 31 państw (w tym sześć brygad ogólnowojskowych), 10 tys. pojazdów, 250 statków powietrznych i 65 okrętów. Głównym celem było potwierdzenie zdolności NATO do szybkiego przemieszczania personelu i wyposażenia wojskowego w całej Europie.

Siły natychmiastowego reagowania VJTF zostały powołane na Szczycie NATO w Newport w Walii 4-5 września 2014. Podczas spotkania Rady Północnoatlantyckiej zadecydowano o utworzeniu struktury będącej odpowiedzią na agresywne działania Rosji na Ukrainie, destabilizację w Afryce Północnej i Bliskim Wschodzie (tzw. Arabską Wiosnę), a także na działania Państwa Islamskiegow Iraku i Syrii. VJTF są elementem sił odpowiedzi NRF, które powołano w listopadzie 2002.

Kolejne wydzielone jednostki Bundeswehry zostaną wydzielone na potrzeby VJTF w 2023. Do tego czasu planowane jest zwiększenie liczebności niemieckich sił zbrojnych, w tym jednostek pancernych oraz ich zdolności do przerzutu drogą lądową, a także zapewnienie zdolności mobilnej obrony przeciwlotniczej w ramach zestawów Nah-und Nächstbereichsschutzsystem (Kolejny batalion pancerny Bundeswehry, 2018-12-08).