8 lipca Departament Obrony Australii opublikował zapytanie o informację w programie (Reuest For Information, RFI) o kryptonimie LAND 4503 Phase 1 ARH Replacement Program. Dotyczy on zakupu 29 nowych wiropłatów, które zastąpią 22 śmigłowce uderzeniowo-rozpoznawcze EC665 Tiger ARH (Armed Reconnaissance Helicopter). Konieczność ich zakupu wykazano w Białej Księdze Obronności 2016, gdy krajowe biuro audytu ANAO (Australian National Audit Office) przedstawiło w swoim raporcie aż 76 problemów technicznych i eksploatacyjnych. Co ciekawe, 16 kwietnia 2016 Tigery, należące do 1. Pułku Lotnictwa Australian Army, osiągnęły pełną gotowość operacyjną.
Australijskie Tigery są uzbrojone w przeciwpancerne pociski kierowane AGM-114 Hellfire i 70-mm niekierowane pociski rakietowe Hydra 70 / Zdjęcie: Departament Obrony Australii
Zgodnie z dokumentem RFI, Australian Army poszukuje sprawdzonych w boju, dojrzałych technologicznie i gotowych do służby operacyjnejśmigłowców uderzeniowo-rozpoznawczych. Z 29 wiropłatów, 5 będzie służyć do szkoleń, a pozostałe trafią na wyposażenie 161. i 162. Eskadry Lotnictwa w Robertson Barracks w pobliżu Darwin w Terytorium Północnym. 1. Pułk Lotnictwa jest jednym z trzech podlegających 16. Brygadzie Lotnictwa, zorganizowanych w ramach Lotnictwa Australian Army (AAAvn).
Pierwsza eskadra nowych wiropłatów musi osiągnąć wstępną gotowość operacyjną w 2026, a pełną w 2028. Rozmiary śmigłowca muszą pozwolić na transport w ładowni ciężkich samolotów transportowych C-17A Globemaster III, które są na wyposażeniu Królewskich Sił Lotniczych Australii (Royal Australian Air Force, RAAF). Śmigłowiec musi operować z pokładów śmigłowcowców desantowych HMAS Canberra (L02) i HMAS Adelaide (L01), typu Canberra. Wymagana jest także możliwość współpracy z bezzałogowymi statkami latającymi: obecnymi Textron RQ-7 Shadow 200 (program LAND 129 Phase 3) i przyszłymi MQ-9 Reaper (program AIR 7003) (MQ-9 dla Australii, 2018-11-19).
Analiza
Opracowane przez konsorcjum Eurocopter (obecnie Airbus Helicopters) EC665 Tiger ARH zostały wybrane przez Departament Obrony Australii w ramach programu AIR 87 Projectw 2001. Dostawy zakończyły się 10 lat później. Pierwotnie planowano, że pełna gotowość operacyjna zostanie osiągnięta w czerwcu 2009, co jednak nastąpiło aż 7 lat później. Pierwsze operacje pokładowe rozpoczęto dopiero w kwietniu 2019.
Do czasu wprowadzenia ich następców, Tigery przejdą jeszcze modyfikację TLS (Through-Life Support). Kontrakt o wartości 790 mln AUD (2,083 mld zł) otrzymała 9 kwietnia 2019 spółka Airbus Australia Pacific. Tymczasem macierzysty koncern otrzymał zlecenie od europejskiej agencji OCCAR (Organisation conjointe de coopération en matière d’armement) na przeprowadzenie prac studialnych modernizacji MLU (Mid-Life Upgrade) wiropłatów francuskich, niemieckich i hiszpańskich. Prace nad prototypem Mk III rozpoczną się w 2023. Modernizacja pozwoli na ich eksploatację po 2040 (Airbus w programie Tiger Mk III, 2018-10-01).
Z obecnie oferowanych wiropłatów na rynku, wymagania Australian Army spełniają tylko Bell AH-1Z Viper i Boeing AH-64E Apache Guardian. Należy zauważyć, że obydwie konstrukcje wykorzystują silniki turbowałowe General Electric T700-GE-401C, te same co MH-60R Seahawk w Royal Australian Navy. Z kolei łącze TCDL (Tactical Common Data Link) do kontroli bezzałogowców przez AH-64E jest prekursorem koncepcji tzw. lojalnych skrzydłowych, oferowanych RAAF przez Boeinga (Manned-Unmanned Teaming, MUM-T). Co ciekawe oba typy śmigłowców, należące do US Army i USMC, zostaną rozmieszczone w Australii w ramach ćwiczeń Talisman Saber 2019 na początku sierpnia (Boeing ujawnia Airpower Teaming System, 2019-02-27).