Narzędzia obezwładniania środków A2/AD w zasięgu ręki

Grupa WB zaprezentowała system przełamywania ochrony antydostępowej A2/AD wykorzystujący platformy bezzałogowe, w tym prezentowaną na zdjęciu amunicję krążącą Warmate

Adam Bartosiewicz, wiceprezes Grupy WB podkreśla, że rozwój środków walki elektronicznej spowodował zmianę w prowadzeniu współczesnych konfliktów zbrojnych. Jego zdaniem, o ile w konfliktach zbrojnych w ubiegłym stuleciu do zwycięstwa niezbędne było uzyskanie panowania w powietrzu, w dzisiejszych działaniach wojennych niezbędne jest uzyskanie przewagi w domenie łączności radiowej i w elektronicznych systemów walki Cicha łączność od Grupy WB.

Jak zaznacza Adam Bartosiewicz, w środowisku walki elektronicznej świadomość sytuacyjna ograniczy się do wiedzy co i w jaki sposób jest zakłócane. W jego opinii, przewagę uzyska ta strona konfliktu, która zachowa zdolności komunikacji, skutecznie uniknie rozpoznania i zakłócania oraz wyeliminuje elementy systemu WE przeciwnika.

Grupa WB, w oparciu o opracowane przez nią rozwiązania zaproponowała spójny system do przełamywania stref antydostępowych nazwany W2MPIR.

Jednym ze środków rozpoznawczych wykorzystywanych w systemie W2MPIR jest bezzałogowiec Fyeye

Podstawą działania przeciwko strefie antydostępowej A2/AD (Anti Access/Area Denial) ma być wykrywanie systemów radarowych oraz źródeł zakłócania łączności radiowej oraz sygnału GPS, kinetyczne zwalczanie systemów antenowych lub wskazywanie celów dalekosiężnym środkom rażenia oraz pozorowanie celów o wysokiej wartości.

Najlepszym narzędziem w tego typu działaniach może być tani, precyzyjny środek rażenia o poziomie autonomii pozwalającym na samodzielne niszczenie celów. Takie możliwości daje amunicja krążąca Warmate. Narzędzie to musi być użyte w dużej liczbie aby zapewnić atak saturacyjny, czyli taki, który swoją liczebnością wyczerpuje możliwości środków bojowych systemu A2/AD. Dodatkowo Warmate mogą być wykorzystywane także jako tanie nośniki czujników emisji fal radiowych, dzięki czemu można zwiększyć możliwości wykrywania cennych elementów systemu obrony antydostępowej przeciwnika.

Koncepcja zaprezentowana przez Grupę WB zakłada współdziałanie wielu rodzajów platform bezzałogowych. W jeden system zostają spięte zarówno środki rażenia jak i rozpoznania. Bezzałogowce Flyeye i FT-5 zapewniają nie tylko możliwość rozpoznania, ale także łączność radiową między platformami znajdującymi się w znacznej odległości, a także ich orientację w przestrzeni. Cele dla amunicji krążącej Warmate mogą być podświetlane laserowo.

Do łączności z bezzałogowcami FT-5 i Flyeye można wykorzystać nie tylko standardowy główny kanał łączności, ale także łączność w systemie Silent Network praktycznie niemożliwą do wykrycia przez środki WE przeciwnika.

Rozpoznanie środków walki elektronicznej opiera się także na dwusilnikowym bezzałogowcu FT-5 Łoś, który może startować z wyrzutni montowanej na pojazdach

Najbardziej innowacyjnym pomysłem jest zmiana koncepcji zastosowania amunicji krążącej Warmate. Do tej pory żołnierze uczestniczący w walce przenosili te zestawy na plecach aby wykorzystać je w razie potrzeby w walce. Adam Bartosiewicz zwraca uwagę na efektywniejsze wykorzystanie Warmate’ów poprzez tworzenie tzw. powietrznych magazynów środków wsparcia ogniowego. Pomysł polega na tym, że amunicja krążąca w dużej liczbie jest wysyłana w powietrze i pozostaje w powietrzu oczekując na wykorzystanie. W stosownej chwili operator wysuniętego stanowiska naprowadzania, posługując się systemem U-Gate może „pobrać z magazynu” stosowną liczbę środków rażenia i skierować ja na wskazane przez siebie cele. Dzięki takiemu podejściu żołnierze jednostek toczących bezpośrednią walkę nie muszą nosić ciężkiego wyposażenia, ale nadal mają do niego dostęp.

Z doświadczeń wynika, że jeden operator jest w stanie skutecznie operować 10 Warmate’ami. Możliwa jest również koordynacja ataku tak, aby wiele Warmate’ów uderzyło w jeden lub wiele celów w zbliżonym czasie, zwiększając element zaskoczenia przeciwnika. Dzięki zasięgowi amunicji krążącej Warmate możliwe jest prowadzenie działań w odległości do 80 km od miejsca startu.

Dzięki autonomii działania Warmate wykonuje lot od startu do strefy oczekiwania (powietrznego magazynu) w ciszy radiowej, jest więc dla przeciwnika praktycznie niewykrywalna.

Schematyczne przedstawienie działania powietrznego magazynu środków wsparcia ogniowego

Oczywiście amunicja krążąca Warmate nie musi być jedynym środkiem bojowym wykorzystywanym do zwalczania środków WE przeciwnika. Dzięki systemowi TOPAZ można wykorzystać również artylerię lufową jak moduły Regina wykorzystujące samobieżne haubicoarmaty Krab, czy też moździerze Rak, a także artyleria rakietową.

Do wyszukiwania i wskazywania celów można wykorzystać m.in. bezzałogowce Flyeye, które zapewniają zarówno rozpoznanie obrazowe jak i spektrum elektromagnetycznego. Jego zasięg działania bez translacji sygnału wynosi 50 km. Dalsze rozpoznanie jest możliwe dzięki bezzałogowcom FT-5, które mogą wykonywać zadania w odległości do 180 km (bez translacji sygnału). Dzięki możliwości latania na wysokościach w zakresie 3000 do 5000 m, mogą one prowadzić rozpoznanie w odległości od 40 do 150 km od swojej aktualnej lokalizacji.

Z doświadczeń zebranych przez użytkowników systemów produkowanych przez Grupę WB w realnych konfliktach zbrojnych wynika, że ze strony naszego potencjalnego przeciwnika możemy spodziewać się zagłuszania sygnału GPS oraz linków radiowych wykorzystywanych przez bsl. Doświadczenia pokazują, że celami ataków kinetycznych nie są bezzałogowce ale naziemne centra kontrolujące ich działanie, które są źródłem emisji elektromagnetycznej.

Adam Bartosiewicz wskazuje, że do walki elektronicznej możemy wykorzystać siłę emisji elektromagnetycznej przeciwnika. Jeżeli chce on realnie zakłócić pracę naszych systemów łączności i nawigacji, sygnał emitowany przez systemy zagłuszania musi być znacznie silniejszy od emisji użytecznej naszych systemów łączności.

Przeciwdziałanie musi obejmować uniezależnienie się od sygnału GPS. Ważną rolę odgrywa także możliwość wykonywania misji w sposób autonomiczny. Aktywne działanie powinno objąć kinetyczne zwalczanie stacji zagłuszających przeciwnika.

Innym rodzajem środków bojowych wykorzystywanych do przełamywania systemów antydostępowych jest amunicja krążąca Warmate 2 o większym zasięgu niż Warmate oraz z głowicą o większej sile rażenia

Warto także przyjrzeć się samej amunicji krążącej Warmate. Jest ona produkowana od 10 lat i – jak zapewnia prezes Grupy WB Piotr Wojciechowski – niebawem ujrzymy jej 1000. egzemplarz. Warmate doczekał się już trzeciej generacji, która została wyposażona w nowy, cichy napęd i udoskonalone oprogramowanie. Platforma lotnicza może utrzymywać się w powietrzu przez 70 min. Zasięg działania w bezpośredniej łączności radiowej ze stanowiskiem kierowania wynosi 30 km, jednak jeśli naprowadzaniem na cel zajmuje się operator na wysuniętym stanowisku, Warmate może razić cele odległe nawet o 80 km od miejsca startu.

Naprowadzanie na cel może odbywać się przy pomocy wskaźnika laserowego. Przy okazji warto wspomnieć, że Warmate’y mogą być wykorzystane również jako kierunkowe czujniki zakłóceń, które umożliwiają lokalizację źródeł zakłócania wykorzystywanych przez systemy WE przeciwnika.

W oparciu o Warmate’a Grupa WB opracowała także dwa nowe rodzaje amunicji krążącej. Pierwszym z nich jest Warmate 2, który wykorzystuje te same systemy awioniki i kierowania, jest jednak większy od Warmate’a – jego masa wynosi 30 kg i przenosi głowice bojową o masie 5 kg, gdy Warmate dysponuje głowicą o masie 1,4 kg. Większa głowica bojowa pozwala niszczyć cele takie jak stanowiska dowodzenia, punkty umocnione, cele opancerzone, czy systemy logistyczne. Warmate 2 może być bowiem wyposażony w jedną z trzech głowic bojowych: odłamkowo-burzącą, termobaryczną lub przeciwpancerną. Również długotrwałość lotu Warmate’a 2 jest większa i wynosi ok. 2 h. Zasięg radiowy wynosi 180 km, a zasięg operacyjny z wykorzystaniem operatora z wysuniętego stanowiska wynosi od 30 do 240 km.

Warmate 2 startuje z wyrzutni, która można zainstalować na pojeździe. System jest zintegrowany z pojazdem, a więc wszystkie komponenty, zostały zaprojektowane tak, aby funkcjonować w wersji mobilnej. Dzięki temu kompletny system może być z łatwością transportowany, a wystrzelenie i komunikacja odbywają się z poziomu pojazdu.

Kolejnym członkiem rodziny jest amunicja krążąca Warmate TL. To rozwiązanie zbliżone do zwykłego Warmate’a, jednak dzięki składanemu skrzydłu i usterzeniu jest przenoszone i startuje ze specjalnej kasety. Warmate TL ma możliwość startu z wyrzutni ręcznej, zamontowanej na pojeździe lub na platformie lotniczej. W tej ostatniej konfiguracji kaseta może być podwieszana np. pod śmigłowcem, ale także pod bezzałogowcem FT-5, który może przenieść kilka takich kaset z amunicją krążącą Warmate TL. W ten sposób pojęcie powietrznego magazynu nabiera jeszcze szerszego znaczenia.

Kolejnym rodzajem amunicji krążącej wykorzystywanym przez system W2MPIR jest Warmate TL startujący z kasety transportowej, która można przewozić pojazdem lub podwiesić pod statek powietrzny jak np. śmigłowiec lub nawet bsl FT-5 / Zdjęcia i rysunki: Grupa WB

Jak zauważa Adam Bartosiewicz, dzięki możliwości łatwego zbliżenia małych bsl-i do systemów walki elektronicznej można „grać siłą przeciwnika”, czyli wykorzystać silne emisje stacji zakłócających do naprowadzania tanich efektorów. Nawet w przypadku wykorzystania przez przeciwnika imitatorów mających odwrócić uwagę od właściwych urządzeń, niewielka cena efektora jakim jest Warmate pozwala atakować wszystkie odnalezione cele.

Zdaniem Adama Bartosiewicza większość wyzwań jakie stawia dziś walka elektroniczna można pokonać dzięki bezzałogowcom klasy mini i taktycznej. Pozwalają one zwiększyć zasięg łączności środków radiowych o ograniczonym poziomie emisji elektromagnetycznej utrudniając wykrycie komunikacji wojsk własnych. Zapewniają rozpoznanie obrazowe oraz w zakresie emisji elektromagnetycznej, co pozwala na identyfikację i lokalizację środków WE przeciwnika. Umożliwiają kierowanie ogniem artylerii lufowej i rakietowej w odniesieniu do celów aktywnych w zakresie walki elektronicznej. Dają możliwość pozorowania celów lotniczych o dużej wartości odwracając uwagę systemów obrony powietrznej przeciwnika. Pozwalają wreszcie na kinetyczne ataki na źródła emisji elektromagnetycznej oraz ataki saturacyjne na cele silnie chronione, głównie przeciwko sensorom wykorzystywanym przez systemy A2/AD.