We wtorek, 12 listopada 2024, służba prasowa Marynarki Wojennej Republiki Korei (Daehan-minguk Haegun) ogłosiła, że na Morzu Japońskim przeprowadziła testy amerykańskiego bojowego bezzałogowego statku latającego Mojave produkcji General Atomics Aeronautical Systems (GA-ASI) z okrętu desantowego ROKS Dokdo (LPH-6111), typu Dokdo.
Zdjęcia: Daehan-minguk Haegun
Mojave, który został zaprezentowany w 2021, jest bezzałogowym statkiem powietrznym wywodzącym się z MQ-1C Gray Eagle, który ma możliwości krótkiego startu i lądowania (Short Take-Off and Landing, STOL) i przenoszenia uzbrojenia. Pierwsze próby Mojave z platformy lotniczej zostały przeprowadzone na pokładzie brytyjskiego lotniskowca HMS Prince of Wales w listopadzie 2023.
Zdemontowany Mojave został rozmieszczony na pokładzie ROKS Dokdo w dniu 4 listopada i przez kolejny tydzień był z powrotem montowany i przygotowywany do testów w locie. Następnie okręt wyszedł w morze, dziesiątki mil od Pohang w prowincji Gyeongsang Północny, gdzie 12 listopada przeprowadzono start Mojave. Pokład lotniczy Dokdo ma 199 m długości i 21 m szerokości, ale został zaprojektowany do operacji śmigłowcowych, więc amerykańskie bezzałogowiec jest pierwszym stałopłatem, który wystartował z jego pokładu.
Mojave wystartował z pokładu koreańskiego okrętu i w odległości 90 m od pasa startowego pokładu lotniczego, skręcił w lewo i wykonał pierwszy bliski przelot, utrzymując prędkość 50-70 węzłów, a następnie wykonał drugi przelot z prędkością 100 węzłów, aby zademonstrować symulację lądowania. Ponieważ Dokdo nie został jeszcze zmodyfikowany, aby umożliwić lądowanie stałopłatów, Daehan-minguk Haegun uzupełniła testy lotem symulującym lądowanie na okręcie. Następnie, Mojave przez godzinę latał nad Morzem Japońskim, a następnie kontrolę nad nim przekazano z okrętu do Dowództwa Lotnictwa Marynarki Wojennej przed lądowaniem bazie lotniczej w Pohang, 60 km dalej.
Przed przeprowadzeniem prób z Mojave, Marynarka Wojenna Republiki Korei informowała o planach pozyskania i eksploatacji bezzałogowych statków powietrznych w oparciu o analizę wyników nadchodzących testów. Ponadto, w październiku szef sztabu adm. Yang Yong-mo powiedział, że ponieważ bezzałogowe statki powietrzne okazały się skuteczne, powinniśmy również rozważyć, jak wykorzystać drony na lekkim lotniskowcu.
Bezzałogowy okręt dowodzenia Ghost Commander / Zdjęcie: Hyunmin Park, MILMAG
Korea Południowa realizowała program lekkiego lotniskowca CVX od 2018 roku, ale z powodu kłótni politycznych, w tym okrętów podwodnych o napędzie jądrowym oraz strategicznych debat na temat kierunków rozwoju południowokoreańskiej marynarki wojennej, badania trwają, ale faktycznie zostały zamrożone w 2023 roku.
Jednak ze względu na problem spadającej dzietności, południowokoreańskie wojsko dąży do wdrażania bezzałogowych systemów uzbrojenia jako najważniejszego celu na przyszłość, więc marynarka wojenna jest zainteresowana okrętami zdolnymi do przyjmowania bezpilotowców. Dlatego też testy Mojave były najważniejszym pierwszym krokiem do opracowania wymagań dotyczących obsługi i projektowania/budowy bezzałogowców dla lekkich lotniskowców lub bezzałogowych okrętach, nawet jeśli nie będzie to ROKS Dokdo.
Opis
Kadłub Mojave jest podobny do MQ-1C, który częściowo wywodzi się z MQ-1 Predator i MQ-9 Reaper, ale zastosowano układ konstrukcyjny sekcji ogonowej, zbliżony do MQ-9.
Do napędu Mojave wykorzystano pojedynczy silnik turbowałowy z rodziny Rolls-Royce M250 (wcześniej znana jako Allison Model 250) o mocy 450 KM, która ma oznaczenie w amerykańskich siłach zbrojnych jako T63 i T703 oraz są stosowane głównie w śmigłowcach Bell 206, MD Helicopters MD 500, MBB Bo 105 czy Sikorsky S-76. Dla porównania lotniczy silnik wysokoprężny Thielert Centurion 1.7, stosowany w MQ-1C, ma moc jedynie 165 KM. Ponadto, podwozie Mojave zostało zaprojektowane tak, aby samolot mógł startować z nieutwardzonych dróg, także dzięki zastosowaniu szerszych opon.
Mojave ma 15,85 m rozpiętości skrzydeł. Z kolei długość kadłuba wynosi 9 m. Maksymalna masa startowa to 3175 kg, w tym zapas paliwa to 1610 kg, a ładowność 1633 kg. Podczas wcześniejszych lotów testowych z lotnisk lądowych, wykazał zdolność do wykonywania startu i lądowania na drodze o długości mniejszej, niż 152 m (celem GA-ASI jest osiągnięcie 91-122 m, w najlżejszej konfiguracji). Będzie to możliwe dzięki wyjątkowo niskiej prędkości przeciągnięcia – testy wykazały, że prędkość minimalna lotu wynosi 83 km/h. Długotrwałość lotu Mojave wynosi co najmniej 25 godzin, co można zwiększyć, ale wymagałoby zabrania większej ilości paliwa, co skutkowałoby większą masą startową, a więc i wydłużeniem drogi do startu.
Jeśli chodzi o ładunek użyteczny, to oprócz standardowej głowicy optoelektronicznej pracującej w podczerwieni EO/IR czy radaru SAR/GMTI/SIGINT, Mojave może przenieść uzbrojenie na sześciu węzłach podskrzydłowych i jednym podkadłubowym – w domyśle dla 16 przeciwpancernych pocisków kierowanych AGM-114 Hellfire, ale samolot może zostać zintegrowany z inną amunicją wskazaną przez klienta. Obejmuje to również różne inne ładunki, takie jak zasobniki do samoobrony SPP (Self-Protection Pod), czujniki ostrzegające przed pociskami rakietowymi, wyrzutniki flar i dipoli i inne.
Sprzęt do obsługi naziemnej Mojave można przetransportować na pokładzie śmigłowca o średniej ładowności np. UH-60 Black Hawk, a zasięg do przebazowania bezzałogowca wynosi 4630 km, dzięki łączu satelitarnemu SATCOM. Natomiast Mojave można przetransportować też w ładowni średniego samolotu transportowego np. C-130 Hercules, a czteroosobowy zespół obsługi naziemnej może przygotować bezzałogowiec do startu w 1,5 godziny od wyładunku. Do sterowania jest wykorzystywany skalowalny system dowodzenia i kontroli SC2 (Scalable Command and Control), opracowany dla US Army, zainstalowany na wytrzymałym laptopie.
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.