W poniedziałek, 30 września 2024, w japońskich mediach społecznościowych pojawiła się fotografia domniemanego transportera-wyrzutni odpalanych z ziemi szybujących pocisków hipersonicznych HVGP (Hyper Velocity Gliding Projectile).
Zdjęcie: 1zz_fetaz via X
Zgodnie z opisem, fotografia miała zostać wykonana w rejonie miejscowości Numazu nad Zatoką Suruga w prefekturze Shizuoka w środkowej części wyspy Honsiu. Na zdjęciu widać czteroosiowy nośnik prawdopodobnie Mitsubishi Heavy Industries, która jest głównym integratorem systemu, z dwoma kontenerami transportowo-startowymi, które zostały zakamuflowane.
Co ciekawe, zbiega to się z niedawną informacją Agencji Zamówień, Techniki i Logistyki (ATLA, Acquisition Technology and Logistics Agency) z lipca br. o przeprowadzeniu w amerykańskiej Kalifornii, w marcu i kwietniu, testów pocisków hipersonicznych nieujawnionego typu.
Przypomnijmy, że 25 lutego 2020 japoński dziennik Mainichi Shimbun informował, że agencja ATLA na zlecenie Ministerstwa Obrony Japonii pracuje nad hipersonicznym systemem ofensywnym HVGP, przeznaczonym do zwalczania okrętów nawodnych oraz celów lądowych. Idea budowy takiej broni pojawiła się w oficjalnych dokumentach agencji ATLA w 2019, ale pierwsze prace koncepcyjno-analityczne nieoficjalnie rozpoczęto jeszcze w 2015.
W roku fiskalnym 2020 na prace badawczo-rozwojowe (B+R) przeznaczono równowartość 226 mln USD (wówczas 891 mln zł), tak aby wczesny prototyp szybującego pocisku hipersonicznego HVGP Block 1 wraz z pociskiem rakietowym-nosicielem o łącznej długości 8-9 m ma zostać opracowany do 2026, natomiast wariant bardziej zaawansowany Block 2 o długości ponad 10 m do 2028 lub później. Pociski szybujące mają przenosić dwa typu głowic bojowych. W tegorocznym budżecie na program zaplanowano 12,7 mld JPY (350 mln zł).
Będzie on zdolny do rozwijania większej prędkości i osiągania bardziej złożonych trajektorii lotu. Po oddzieleniu od pocisku rakietowego-nosiciela, szybujący pocisk hipersoniczny HGVP nawigowałby za pomocą sygnału GPS wspomagany innym systemem naprowadzania, wykonując skomplikowane manewry z ogromną prędkością w górnych warstwach atmosfery, co utrudniałoby jego zniszczenie. Byłby wyposażony w nowy rodzaj głowicy bojowej, zdolnej penetrować struktury okrętów takich jak lotniskowce. Miałoby to zwiększyć możliwości zniszczenia lub przynajmniej całkowitego wyłączenia z walki okrętu jednym pociskiem.
Nowy system uzbrojenia ma zostać rozmieszczony na archipelagu Wysp Riukiu, a także głównych wysp Kiusiu i Hokkaido, co ma związek ze wzrostem zagrożenia militarnego ze strony Chińskiej Republiki Ludowej. Obecnie, japońskie lądowe siły samoobrony (Rikujō Jieitai) dysponują pociskami przeciwokrętowymi SSM-1 (typ 88) o zasięgu 180 km i zmodernizowaną wersją, oznaczoną jako typ 12 o zasięgu 200 km, która weszła na uzbrojenie w 2015. Ze względu na obawy związane z konstytucyjnymi ograniczeniami, Ministerstwo Obrony rozważało ograniczenie zasięgu nowych pocisków hipersonicznych HGVP do mniej, niż 500 km (zasięg minimalny 300 km), ale obecnie plany wskazują, że docelowo system w wersji Block 2 ma mieć zasięg nawet 3000 km.
W Japonii są prowadzone równolegle prace nad napędowym, manewrującym pociskiem hipersonicznym HCM (Hypersonic Cruise Missile) oraz nową generacją pocisków przeciwokrętowych bazowania lądowego. Uzupełnieniem wzrostu zdolności rakietowych są także niedawne zakupy w USA: 50 lotniczych pocisków manewrujących AGM-158B/B-2 JASSM-ER oraz 400 okrętowych RGM-109E Tomahawk Block V/IV.
駿河湾沼津サービスエリア下りで、430休憩中〜 なんか、自衛隊の車両がいたぞ〜
カッケェ〜👍 pic.twitter.com/j0QRgwgrAp— Taz3 (@1zz_fetaz) September 30, 2024