Izrael: Zatopione F-16 naprawione

12 czerwca  izraelski Korpus Powietrzny (Chejl ha-Awir) poinformował, że zakończono naprawy i remonty generalne uszkodzonych samolotów wielozadaniowych F-16C/D Barak (Block 40) podczas powodzi 9 stycznia w bazie lotniczej Chacor, położonej w Dystrykcie Południowym (Izrael rezygnuje z V-22?, 2020-02-17).
 

Według nieoficjalnych informacji, w czasie powodzi uszkodzonych zostało osiem samolotów, które znajdowały się schronohangarach typu Datak. Z powodu zaniedbania dowództwa bazy wojskowej, nie zostały w porę ewakuowane. Fala powodziowa, która utworzyła się na przepływającej w pobliżu bazy rzece, miała wysokość około 150 cm. Samoloty były przydzielone do 101. Eskadry The First Fighter Squadron i 105. Eskadry The Scorpion Squadron. Oszacowanie strat powierzono jednostce naprawczo-remontowej AMU (Aerial Maintenance Unit) Chejl ha-Awir.

Prace naprawcze były realizowane w bazach lotniczych Chacor i Tel Nof (w Dystrykcie Centralnym), ze względu na różny stopień uszkodzeń poszczególnych samolotów. W tej drugiej wykonuje się najbardziej skomplikowane prace remontowe i konserwacyjne. Ostatni z naprawionych samolotów, F-16C o nr taktycznym 542, został przekazany użytkownikowi w ostatnim czasie. Egzemplarz ten, obok samolotu o nr taktycznym 534, zostały najpoważniej uszkodzone przez wodę. Wynika z tego, pozostała szóstka została naprawiona w ciągu kilku tygodni od feralnej powodzi. Pierwotnie informowano o trzech poważnie uszkodzonych samolotach.

Naprawy zostały podzielone na dwa etapy. Pierwszym i najważniejszym etapem było usprawnienie samolotów, które zostały uszkodzone na niskim lub średnim poziomie. Zostały one naprawione w bazie Chacor. Drugi etap wymagał bardziej skomplikowanych zabiegów, dlatego zostały przetransportowane drogą lądową do Tel Nof. 

Zgodnie z informacją Chejl ha-Awir, przywrócenie sprawności samolotów było pierwszym tak poważnym zadaniem dla techników z AMU od wprowadzenia F-16C/D Barak do służby w 1986. Działanie wody i zanieczyszczeń przez nią przenoszonych ma znaczący wpływ na układy elektryczne i mechaniczne samolotu, w tym powodują korozję. Pierwszym wyzwaniem było oczyszczenie kadłubów samolotów, aby powstrzymać rozwój korozj konstrukcji. Technicy przeprowadzili kontrolę szkód, aby oszacować ich złożoność oraz zaplanowali optymalny proces konserwacji i napraw. Prace miały zatem charakter doświadczalny. Inspekcje techniczne dotyczyły również samych konstrukcji schronohangarów i wszystkich innych instalacji w bazie, które znalazły się pod wodą.