28 czerwca dziennik Irish Examiner poinformował, że Irlandzka Wojskowa Służba Morska (an tSeirbhís Chabhlaigh) zostanie zredukowana z 9 do 7 okrętów z powodu kryzysu personalnego Sił Obronnych. Wycofany zostanie okręt flagowy, czyli patrolowiec oceaniczny LÉ Eithne (P31) typu Eithne oraz korweta LÉ Ciara (P42) typu Peacock. Z trzech rodzajów sił zbrojny, to właśnie marynarka wojenna cierpi na największą liczbę odejść ze służby do lepiej płatnego sektora prywatnego.

Choć patrolowiec oceaniczny LÉ Eithne (P31) nie jest najnowszą i największą jednostką pływającą Irlandzkiej Wojskowej Służby Morskiej, jest jej okrętem flagowym. Jako jedyny jest wyposażony w pokład lotniczy dla 5-tonowego śmigłowca wielozadaniowego / Zdjęcie: Departament Obrony Irlandii

Choć patrolowiec oceaniczny LÉ Eithne (P31) nie jest najnowszą i największą jednostką pływającą Irlandzkiej Wojskowej Służby Morskiej, jest jej okrętem flagowym. Jako jedyny jest wyposażony w pokład lotniczy dla 5-tonowego śmigłowca wielozadaniowego / Zdjęcie: Departament Obrony Irlandii

Załogi najnowszych patrolowców oceanicznych typu Samuel Beckett (LÉ Samuel Beckett (P61), LÉ James Joyce (P62), LÉ William Butler Yeats (P63) i LÉ George Bernard Shaw (P64)), wprowadzonych do służby w latach 2014-2019, powinny liczyć po 50 oficerów i marynarzy. Tymczasem obsada wynosi średnio od 34 do 45 ludzi. Okręty mają po 90 m długości, 14 m szerokości, 3,8 m zanurzenia i 2256 t wyporności pełnej.

Z kolei LÉ Eithne i LÉ Ciara miały zostać zmodernizowane, ale według źródeł dziennika Departament Obrony Irlandii zdecydował się jedynie na częściową konserwację, która pozwoli na ewentualne przywrócenie ich do aktywnej służby na wypadek sytuacji kryzysowej. Zgodnie z informacją, głównodowodzący an tSeirbhís Chabhlaigh, komandor Michael Malone miał zarządzić konsolidację zasobów sił morskich ze względu na ciągłe wyzwania kadrowe. Oficer dodał, że dowództwo ciągle bada wszystkie zalecenia i opcje w celu maksymalizacji skuteczności operacji obrony morskiej i bezpieczeństwa.

Z kolei główny sekretarz generalny stowarzyszenia żołnierzy PDFORRA (Permanent Defence Force Other Ranks Representative Association), Gerard Guinan ocenił, że Wojskowa Służba Morska jest w fatalnym stanie. Zgodnie z opublikowanym przez PDFORRA raportem, z uwagi na niskie uposażenia średnio 11-12 marynarzy każdego z okrętów jest zmuszonych spania w kajutach po służbie, pracując średnio 60-70 godzin tygodniowo podczas 26-dniowych patroli. Następnie okręty stoją bezczynnie w portach macierzystych przez 16 dni. PDFORRA reprezentuje prawa pracownicze 6,5 z 8,9 tys. żołnierzy Sił Obronnych Irlandii.

Tymczasem, 2 lipca Komisja Wynagrodzeń Służb Publicznych (Public Service Pay Commission, PSPC) ma opublikować raport w sprawie stanu sił morskich. Według przecieków medialnych, zaleca się wzrost uposażeń o 96 centów (4,08 zł) dziennie po opodatkowaniu dla personelu Sił Obronnych, co wywołało ostry sprzeciw zarządu PDFORRA.

Opis
LÉ Eithne (P31) został wprowadzony do służby 7 grudnia 1984 i stacjonuje w porcie Haulbowline w hrabstwie Cork. Jednostka ma 84,8 m długości, 12 m szerokości, 4,3 m zanurzenia i 1920 t wyporności całkowitej. Załogę stanowi 9 oficerów i 77 marynarzy. Uzbrojenie stanowią 57-mm armata automatyczna Bofors, dwie 20-mm armaty automatyczne Rheinmetall Rh202 i 7,62-mm karabin maszynowy załogi. Pokład rufowy okrętu, jako jedynego w marynarce, jest zdolny do przyjęcia 5-tonowego śmigłowca Eurocopter SA-365F Dauphin 2, jednak takowego nie ma. Niemniej dwa wiropłaty tego typu są na wyposażeniu Irlandzkiego Korpusu Powietrznego (Aer Chór na hÉireann).

LÉ Ciara (P42) została przyjęta do służby 16 stycznia 1989. Wcześniej służyła w Royal Navy jako HMS Swallow (P242) w Hongkongu. Jednostka ma 62,6 m długości, 10 m szerokości, 2,72 m zanurzenia i 712 t pełnej wyporności. Jest napędzana dwoma silnikami wysokoprężnymi o mocy 14 200 KM. Załogę stanowi 6 oficerów i 33 marynarzy. Uzbrojenie stanowią 76-mm armata automatyczna OTO Melara, dwie 20-mm armaty automatyczne Rheinmetall Rh202 i dwa 12,7-mm karabiny maszynowe załogi.