W piątek, 13 września 2024, w stoczni francuskiej spółki Chantiers de l’Atlantique w Saint-Nazaire, w departamencie Loara Atlantycka, przekazano przedstawicielom Generalnej Dyrekcji ds. Uzbrojenia (Direction générale de l’Armement, DGA) drugi z czterech zamówionych okrętów zaopatrzeniowych nowej generacji w programie BRF (Bâtiments Ravitailleurs de Forces), wcześniej znanym jako FlotLog (Flotte Logistique), który otrzyma nazwę Jacques Stosskopf, informując że został zwodowany 19 sierpnia br.
Zdjęcie: Chantiers de l’Atlantique
W uroczystości tzw. przekazania dowodzenia uczestniczył dyrektor naczelny DGA Emmanuel Chiva, dyrektor Europejskiej Organizacji jednoczącej współpracę w dziedzinie uzbrojenia (Organisation conjointe de coopération en matière d’armement, OCCAR) Joachim Sucker, Generalny Inspektor Sił Zbrojnych adm. François Moreau, dyrektor generalny spółki Naval Group Pierre Éric Pommellet oraz dyrektor generalny Atlantic Siteers, Laurent Castaing.
Pierwsze cięcie blach okrętu odbyło się w lutym 2022, a stępkę położono 6 grudnia 2022, gdy z Włoch dotarła rufa, a 18 lipca 2023 zwodowano przednią część, którą także wysłano do Francji. Następnie rozpoczął się montaż końcowy w Saint-Nazaire, który trwał 5 miesięcy, po dokowaniu w marcu br.
Próby morskie jednostki zaplanowano na wiosnę 2024, a przekazanie do służby do końca 2025. Uzupełni on przekazany 18 lipca 2023 pierwszy okręt tego typu, FS Jacques Chevallier (A 725). Trzecim okrętem będzie Émile Bertin, którego stępkę położono 5 grudnia 2023, a ostatnim Gustave Zédé. Dostawy zakończą się po 2030. Są obecnie największe francuskie okręty, zaraz po lotniskowcu FS Charles de Gualle (R91).
Zamówienie o wartości 1,7 mld EUR (według ówczesnego kursu średniego: 7,26 mld zł) na cztery okręty zaopatrzeniowe nowej generacji, DGA złożyła na początku lutego 2019. Projekt bazuje na włoskim typie Vulcano klasy USL (Unità di supporto logistico), których dotąd Rzym zamówił dwa z opcją na dwa kolejne (Wodowanie włoskiego okrętu zaopatrzeniowego Atlante).
Francuskie okręty miały być jednak większe: 194 m długości i 31 tys. t wyporności (włoskie: 193 m i 27 tys. t). Ponadto, BRF mają 27,4 m szerokości i 9 m zanurzenia. Wyporność standardowa to 16 tys. t, natomiast pełna do 31 tys. t. To jednostki zdolne do transportu 13 tys. m sześc. paliwa okrętowego, lotniczego, broni, amunicji, części zamiennych, a także wody pitnej i żywności.
Załogi francuskich jednostek mają liczyć 130 osób (z możliwością zaokrętowania 60 dodatkowych pasażerów). Zespół napędowy jest złożony z silników spalinowych i elektrycznych o łącznej mocy 24 MW, co zapewni prędkość do 20 w. Na uzbrojenie okrętów wchodzą m.in. 40-mm armaty morskie Nexter/Thales RapidFire T40AA, które zostały wybrane w lutym 2020. Ponadto, zaplanowano integrację artylerii średniego kalibru oraz lekkich pocisków przeciwlotniczych (np. MBDA Simbad-RC z pociskami Mistral 3), co jest związane ze zmianą doktryny dotyczącej samoobrony tych jednostek. Wynika to ze zmian w środowisku zagrożeń obejmujących skokowy wzrost liczby pocisków przeciwokrętowych na jednostkach pływających, jak i działania asymetryczne (np. piractwo morskie, zamachy samobójcze z wykorzystaniem łodzi lub ataki bezzałogowców). Uzbrojenie zostało wpięte w system kierowania ogniem Polaris.
BRF stopniowo zastąpią pięć okrętów typu Durance: FS Durance (A 629), Meuse (A 607), Var (A 608), Marne (A 630) i Somme (A 631), dostarczonych w latach 1983-1990.