29 września w bazie morskiej San Diego w Kalifornii odbyła się uroczystość wycofania ze służby w amerykańskiej marynarce wojennej (US Navy) 13-letniej fregaty rakietowej USS Freedom (LCS-1) typu Freedom klasy LCS (Littoral Combat Ship). Jednostka została przeniesiona do rezerwy (Out of Commission in Reserve, OCIR). Taki sam los spotka łącznie pięć innych okrętów klasy LCS – pierwszy z nich, USS Independence (LCS-2) typu Independence, został wycofany 29 lipca br. (US Navy wycofała pierwszą fregatę LCS).
Amerykańska marynarka wojenna wycofała ze służby 13-letnią fregatę rakietową USS Freedom (LCS-1) typu Freedom klasy LCS
Uroczystość, z powodu ograniczeń związanych z pandemią COVID-19, została ograniczona i potraktowana jako wydarzenie prywatne z udziałem przedstawicieli US Navy i załogi (9 oficerów i 41 marynarzy, w tym dowódca, kmdr Larry Repass). Pierwotnie, okręt miał zostać wycofany w marcu br. (Amerykańska fregata Constellation vs. FREMM).
20 czerwca 2020 US Navy poinformowała, że ze służby zostanie wycofanych pierwszych sześć fregat LCS: cztery typu Freedom i dwie typu Independence. W przypadku USS Freedom, termin do którego US Navy została zobowiązana przez Kongres minął 30 września. Kolejne na liście do wycofania ze służby są trzy fregaty typu Freedom: USS Fort Worth (LCS-3), Detroit (LCS-7) i Little Rock (LCS-9) oraz pojedyncza typu Independence, USS Coronado (LCS-4). Wszystkie – z terminem do 31 marca 2022.
Co ciekawe, wbrew obiegowym opiniom, na razie, nie ma planów przekazania lub sprzedaży okrętów sojusznikom, a przynajmniej pierwszych dwóch wycofanych w tym roku – zgodnie z oficjalnym dokumentem US Navy z 17 lutego br. (Laser dla LCS potwierdzony).
Powodem takich kroków jest fakt, iż ich stan techniczny budzi poważne zastrzeżenia. Okręty służyły przede wszystkim do szkolenia załóg oraz testowania nowych technologii, przez co były intensywnie eksploatowane, ale też ich wyposażenie różni się od pozostałych okrętów. Rozważano też włączenie jednostek to eksperymentalnego dywizjonu SURFDEVRON 1 (Surface Development Squadron 1) razem z niszczycielami rakietowymi typu Zumwalt i okrętami bezzałogowymi – ostatecznie zrezygnowano z ego pomysłu z przyczyn opisanych powyżej (Trzeci Zumwalt na próbach, Eksperymentalny dywizjon Zumwaltów).
Po wycofaniu ze służby USS Freedom, w linii pozostaje w tej chwili dziewięć bliźniaczych okrętów, dwa są wykańczane, trzy w budowie, natomiast jeden zamówiony. Po zakończeniu obecnego planu wycofywania wskazanych jednostek, w służbie pozostanie dwanaście fregat. Ponadto, cztery eksportowe MMSC (Multi-Mission Surface Combatant) zostały zamówione przez Arabię Saudyjską / Zdjęcia: US Navy
Jeśli chodzi o USS Freedom (LCS-1), to zamówienie na nią otrzymało konsorcjum spółek Lockheed Martin, Gibbs & Cox, Marinette Marine i Bollinger Shipyards, 15 grudnia 2004. Stępkę położono 2 czerwca 2005 w stoczni Marinette Marine w Marinette, w stanie Wisconsin. Wodowanie techniczne nastąpiło 23 września 2006, a wejście do służby 8 listopada 2008, po zakończeniu testów odbiorczych.
Na początku służby, fregata wykonała rejs na wodach Karaibów i Ameryki Południowej, podczas którego odnotowano sukces w walce z przemytnikami narkotyków. W latach 2010-2012, zgodnie z ówczesną taktyką wykorzystania okrętów LCS, wykonywała zadania u zachodnich wybrzeży kraju, a portem macierzystym było San Diego. Wykryto wówczas wiele wad konstrukcyjnych związanych z jakością wykonania. W 2013 okręt został skierowany do Singapuru. Później został zdegradowany do roli jednostki szkoleniowo-doświadczalnej i pozostawała w porcie macierzystym.
Co ciekawe, nazwę Freedom nosiły w przeszłości statek pasażersko-transportowy o numerze burtowym ID-3024, wcześniej noszący cywilne nazwy USAT Iroquois i USAT Freedom (1917-1919), pierwotnie służący w Niemczech jako SS Wittekind (1894-1914) i przejęty przez Amerykanów podczas I wojny światowej, gdzie służył w Cruiser and Transport Force US Navy, a także dwumasztowy szkuner pomocniczy o numerze burtowym IX-43 w latach 1940-1962 (Stępka pod pierwszą saudyjską fregatę MMSC).