Colt tylko dla wojska?

11 września portal The Truth About Guns opublikował informacje o zaskakującym e-mailu rozsyłanym do sprzedawców przez jednego z większych dystrybutorów broni na rynku cywilnym RSR Group. Dotyczy wstrzymania przez Colt’s Manufacturing (spółka-córka Colt Defense) dostaw broni długiej na rynek cywilny. Dotyczy to karabinków i karabinów systemu AR, sprzedawanych jako Colt M4/M4A1, Colt AR15A4 i Colt CM762/CM65.

Informacja, która dotarła do dealerów 10 września rano zawiera stwierdzenie, że RSR Group została poinformowana przez przedstawicieli Colt’s Manufacturing o wstrzymaniu wytwarzania karabinów i karabinków na potrzeby odbiorców cywilnych. Spółka ma się skupić jedynie na rynku wojskowym i służb mundurowych (M4A1 dla Senegalu, 2019-08-19; Cenzin na EUROPOLTECH 2019, 2019-05-07; Kolejne M4/M4A1 dla US Army, 2018-11-13). W magazynach Colta znajdują się jeszcze zapasy wyprodukowanej broni, które będą dostarczone do dystrybutorów.

Przedstawiciele Colt’s Manufacturing potwierdzili prawdziwość informacji. Przedsiębiorstwo na rynku cywilnym ma się skupić na rewolwerach i odmianach pistoletu M1911. Zaznaczono jednak, że jeżeli sytuacja się zmieni, to Colt powróci do 110-letniej tradycji sprzedaży broni długiej dla prywatnych strzelców.

Analiza
Spółka Colt’s Patent Firearms Manufacturing Company (obecnie Colt Defense) założona w 1836 roku od ponad 150 lat dostarcza broń strzelecką dla sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych. Początkowo specjalizowała się w rewolwerach i karabinach rewolwerowych, podczas wojny secesyjnej podpisała pierwszy kontrakt na dostawy 25 tys. muszkietów. W ofercie od 1870 pojawiły się pierwsze kieszonkowe pistolety, w 1883 sztucery powtarzalne (dźwigniowe i przeładowywane ruchem czółenka-łoża).

W 1895 przedsiębiorstwo uzyskało kontrakt na dostawy napędzanych ręcznie kartaczownic, a później wprowadziło do produkcji pierwszy karabin maszynowy Colt-Browning Model 1895. Był to efekt współpracy z Johnem M. Browningiem (1855-1926), jednym z najbardziej znanych i oryginalnych twórców broni strzeleckiej. 24 lipca 1896 konstruktor podpisał umowę z Coltem, w ramach której przedsiębiorstwo uzyskało wyłączność na korzystanie z jego wynalazków na terenie USA.

W efekcie do oferty trafił samopowtarzalny pistolet Colt M1900, który wyewoluował w M1911 produkowany do tej pory. Ogromnym sukcesem okazał się zakup w 1959 od spółki ArmaLite praw do 5,56-mm karabinka AR-15 i 7,62-mm karabinu AR-10. Ten pierwszy trafił do uzbrojenia amerykańskich sił zbrojnych jako M16 i jest wytwarzany nadal, głównie w zmodyfikowanych odmianach ze skróconymi lufami. W 1964 jako Colt AR-15 Sporter/SP1 (R6000) trafił w wersji samopowtarzalnej na rynek cywilny.

W 1977 przedawniły się jednak patenty chroniące szczegółowe rozwiązania AR-15 i od tego czasu konstrukcja była kopiowana – jak obecnie Glock 17 – przez rozlicznych mniejszych wytwórców. To, w połączeniu z przekazaniem przez siły zbrojne USA dokumentacji technicznej broni potencjalnym rywalom w postępowaniach i skopiowaniu tych informacji, doprowadziło w kilka dekad później do ogromnej popularności AR-15 wśród strzelców cywilnych. Dzisiaj konstrukcja produkowana jest przez setki przedsiębiorstw w Stanach Zjednoczonych i poza nimi.

Choć Colt’s Manufacturing/Colt Defense dostarczył ogromną liczbę M16, M16A1/A2/A3/A4 i M4/M4A1 do sił zbrojnych USA i innych państw, to jednak od lat 1980. gwiazda wytwórcy z Hartford zaczęła gasnąć. Spółka nie inwestowała w nowe modele konstrukcji strzeleckich, tracąc coraz bardziej udziały zarówno w rynku cywilnym, jak i wojskowym.

W 1984 Beretta wygrała konkurs na nową broń krótką dla amerykańskiego wojska. M9 do amunicji 9 mm x 19 zastąpiła 11,43-mm pistolety samopowtarzalne M1911A1 w linii. W 1988 roku wojsko zdecydowało się podpisać pierwszy kontrakt na dostawę M16A2 z oddziałem belgijskiego FN Herstal w USA, czyli FN Manufacturing. Nastąpiło to na skutek zakwestionowania jakości wytwarzanych przez Colta karabinków.

Koniec zimnej wojny zaowocował drastycznym spadkiem zamówień wojskowych. Dopiero w 1989 pojawił się zmodernizowany Colt M1911, czyli Colt Double Eagle. Opracowany w 1992 rewolucyjny w teorii pistolet samopowtarzalny Colt All American 2000 – z polimerowym szkieletem i ryglowaniem przez obrót lufy, okazał się porażką i zaprzestano jego wytwarzania w 1994.

W 1992 roku Colt złożył pierwszy wniosek upadłościowy. Został przyjęty, a przedsiębiorstwo poddano restrukturyzacji w wyniku porozumienia wierzycieli, państwa i udziałowców. Wprowadzono też program naprawczy i spółka nieco się pozbierała wprowadzając na rynek karabinek M4 i pistolety bocznego zapłonu do amunicji .22 LR. W 1994 roku udziały wykupiła grupa kapitałowa Zilkha & Co. Udało się jej zainteresować wojsko karabinkiem M4. Broń przyjęto wówczas do uzbrojenia w siłach zbrojnych USA. To głównie kolejne zamówienia na M4 utrzymywały spółkę przez ostatnie 25 lat.

Zgodnie z warunkami kontraktu, w 2009 roku prawa do karabinka przejęły wojska lądowe USA (US Army). Od tego czasu jednak Colt musiał rywalizować na zasadach konkurencyjnych w postępowaniach na dostawy M4/M4A1 z innymi producentami, którym udostępniono dokumentację techniczną. Od 2013 roku, FN America dostarcza wraz z Coltem M4 siłom zbrojnym USA i innych państw.

W 2002 spółka przeszła kolejną restrukturyzację. Na rynku cywilnym liczba sprzedanych karabinków AR-15 innych producentów (pierwszym, który wyprzedził Colta był Bushmaster) przekroczyła liczbę broni sprzedawanej przez Colta. W czerwcu 2015 Colt Defense złożył po raz kolejny wniosek o ogłoszenie upadłości. W styczniu 2016 roku ponownie po porozumieniu ze związkami zawodowymi i wierzycielami wprowadzono program naprawczy, zmniejszono zadłużenie z 384 milionów dolarów do 180 milionów i pozyskano nowy kapitał. Niestety, coraz trudniej było rywalizować Coltowi z młodszymi rywalami, znacznie bardziej elastycznie i szybciej reagującymi na potrzeby rynku.