22 czerwca o godz. 9.43 czasu pekińskiego ze stanowiska LC-2 w Centrum Startowym Satelitów Xichang (XSLC), w chińskiej prowincji Syczuan, wystartowała ciężka, trójstopniowa rakieta nośna Chang Zheng-3B/E (Y68) z 55. satelitą systemu nawigacji satelitarnej BeiDou (z czego 44 obecnie funkcjonuje na orbicie) o nazwie własnej BeiDou-3G3.

Satelity trzeciego etapu globalnego systemu nawigacji satelitarnej BeiDou (Wielka Niedźwiedzica) zapewniają dokładniejszy i stabilniejszy sygnał, wyposażono je w łącza do komunikacji z innymi satelitami oraz są zdolne do różnicowego pomiaru sygnału nawigacyjnego i wykorzystania w ramach globalnego systemu poszukiwawczo-ratownicznego / Grafika: Chinese Academy of Science

Satelity trzeciego etapu globalnego systemu nawigacji satelitarnej BeiDou (Wielka Niedźwiedzica) zapewniają dokładniejszy i stabilniejszy sygnał, wyposażono je w łącza do komunikacji z innymi satelitami oraz są zdolne do różnicowego pomiaru sygnału nawigacyjnego i wykorzystania w ramach globalnego systemu poszukiwawczo-ratownicznego / Grafika: Chinese Academy of Science

Tym samym Chińska Narodowa Agencja Kosmiczna (Guójiā Hángtiānjú) poinformowała o ukończeniu budowy systemu trzeciej generacji, który ma globalny zasięg w dostarczaniu usług RDSS (Radio Determination Satellite Service) i RNSS (RadioNavigation Satellite Service).

Satelita, zbudowany na platformie DFH-3B, wyposażonej w antenę z fazowanym układem sygnałów nawigacyjnych i retroreflektor laserowy. Według wstępnych informacji amerykańskiej agencji kosmicznej NASA, BeiDou-3G3 został prawidłowo umieszczony na orbicie geosynchronicznej. Początkowo start miał odbyć się 16 czerwca, ale wykrycie usterek opóźniło go.

Jest to trzeci etap budowy chińskiego, globalnego systemu nawigacji satelitarnej, zapoczątkowanego w 2000 roku. Wartość całego programu jest szacowana na nawet 10 mld USD (39,3 mld zł). Pierwszy etap zakończono w pierwszym roku wdrażania, a drugi w 2012. Tym samym Chiny stały się trzecim operatorem globalnego systemu nawigacji po USA (GPS) i Rosji (GŁONASS).

Kolejnym globalnym systemem ma być budowany przez Unię Europejską, system Galileo. Regionalny system o nazwie NavIC zbudowały Indie w ramach programu IRNSS (Indian Regional Navigation Satellite System). Co ciekawe, Chiny zapowiedziały utworzenie kolejnej, czwartej generacji systemu BeiDou do roku 2035 (Rosja testuje broń antysatelitarną, 2020-04-16; Francja uzbroi satelity, 2019-07-28; Bojowy satelita z Japonii?, 2019-08-24; Indyjska broń antysatelitarna, 2019-03-28).

Opis
Pierwszego satelitę, BeiDou-1A, wystrzelono 30 października 2000, a następnego, BeiDou-1B, 20 grudnia tego samego roku. Trzeci, BeiDou-1C, został wystrzelony 24 maja 2003, a BeiDou-1D – 2 lutego 2007. Utworzyły one eksperymentalny, regionalny systemem nawigacji z trzema satelitami operacyjnymi i jednym rezerwowym.

W ramach drugiego etapu, 13 kwietnia 2007 wystrzelono BeiDou-2 M1, a następnie pierwszego geosynchronicznego satelitę, BeiDou-2G2, 15 kwietnia 2009. Z kolei 16 stycznia i 2 czerwca 2010 również na orbicie geosynchronicznej umieszczono kolejne dwa: BeiDou-2G1 i BeiDou-2G3. 31 lipca 2010 wystrzelono satelitę BeiDou-2I1 i umieszczono go, po raz pierwszy, na pochylonej orbicie geosynchronicznej. 31 października tego samego roku wystrzelono BeiDou-2G4, a 17 grudnia BeiDou-2I2. Kolejne trzy satelity, BeiDou-2I3, BeiDou-2I4 i BeiDou-2I5, wystrzelone 9 kwietnia, 26 lipca i 1 grudnia 2011, zostały także umieszczone na pochylonej orbicie geosynchronicznej. 24 lutego 2012 wystrzelono satelitę BeiDou-2G5. Pierwszy podwójny start miał miejsce 29 kwietnia tego samego roku. Wyniesiono wówczas BeiDou-2M3 i BeiDou-2M4. 18 września wystrzelono kolejną parę: BeiDou-2M5 i Beidou-2M6. Z kolei 26 października 2012 wystrzelono BeiDou-2G6, kończąc drugi etap programu.

W latach 2013-2014 nie odbyły się żadne starty, a wystrzelony 30 marca 2015 satelita testowy BeiDou-3I1-S był pierwszym w ramach trzeciego i ostatniego etapu budowania systemu nawigacji o globalnym zasięgu. 25 lipca wystrzelono parę BeiDou-3M1-S i BeiDou-3MS-2, natomiast 29 września – BeiDou-3I2-S. Ostatni satelita testowy, BeiDou-3M3-S, został wyniesiony 1 lutego 2016. Cztery satelity tej serii pozwoliły na przejście programu w decydującą fazę: planowano umieścić trzy satelity na orbicie geosynchronicznej, trzy na pochyłej orbicie geosynchronicznej i dwadzieścia cztery na orbitach średnich, wprowadzając również nowe częstotliwości sygnałów. W międzyczasie, 29 marca i 12 czerwca 2016, wystrzelono dwa satelity uzupełniające drugi etap: BeiDou-2I6 i BeiDou-2G7.

W 2017 wystrzelono tylko dwa satelity: BeiDou-3MEO1 i BeiDou-3MEO2, ale już w kolejnym aż dziesięć: 11 stycznia (BeiDou-3MEO7 i BeiDou-3MEO8), 12 lutego (BeiDou-3MEO3 i BeiDou-3MEO4), 29 marca (BeiDou-3MEO9 i BeiDou-3MEO10), 9 lipca (uzupełniający Beidou-2I7), 29 lipca (BeiDou-3MEO5 i BeiDou-3MEO6), 24 sierpnia (BeiDou-3MEO11 i BeiDou-3MEO12), 19 września (BeiDou-3MEO13 i BeiDou-3MEO14) i 15 października (BeiDou-3MEO15 i BeiDou-3MEO16). Z kolei 1 listopada 2018 wystrzelono geosynchronicznego BeiDou-3GEO1, a potem wyniesiono BeiDou-3MEO17 i BeiDou-3MEO18.

W 2019 kontynuowano starty. 20 kwietnia wystrzelono BeiDou-3IGSO-1, 17 maja uzupełniający BeiDou-2G8, a 24 czerwca BeiDou-3IGSO-2. 22 września wyniesiono dwa satelity: BeiDou-3MEO23 i BeiDou-3MEO24. Kolejny start odbył się 4 listopada (BeiDou-3IGSO-3), a po nim 23 listopada wyniesioną parę: BeiDou-3MEO21 i BeiDou-3MEO22). 16 grudnia ponownie wystrzelono dwa satelity: BeiDou-3MEO19 i BeiDou-3MEO20. Przedostatni lot wykonano w bieżącym roku: 9 marca wystrzelono geosynchronicznego BeiDou-3GEO2.