9 grudnia br. premier Wielkiej Brytanii Rishi Sunak, podczas wizyty w bazie lotniczej RAF Coningsby w angielskim hrabstwie Lincolnshire, ogłosił podpisanie strategicznego porozumienia z Japonią i Włochami w nowym programie budowy samolotu wielozadaniowego 6. generacji o kryptonimie GCAP (Global Combat Air Programme), który zastąpi wcześniejsze narodowe inicjatywy, brytyjską Tempest i japońską F-X.
Głównymi narodowymi koordynatorami prac od strony przemysłowej mają być brytyjska spółka BAE Systems, japońska Mitsubishi Heavy Industries (MHI) i włoska Leonardo, a do programu dołączą również inne spółki z tych państw. Nie można wykluczyć dołączenia w przyszłości również Szwecji, która była zainteresowana wcześniejszym programem Tempest – wówczas od strony przemysłowej weszłaby spółka Saab Defence and Security (Szwecja w programie Tempest).
Priorytetem trzech partnerów GCAP jest praca nad ustanowieniem koncepcji platformy podstawowej i struktur wymaganych do rozpoczęcia fazy badawczo-rozwojowej w 2025. Wcześniej szczegóły zostaną zestalone na podstawie ustaleń dotyczących podziału kosztów, bezpośrednio na podstawie ocen budżetów krajowych (Kolejne fundusze na rozwój Tempest).
Londyn, Tokio i Rzym chcą aby około 2035 samolot wielozadaniowy nowej generacji, wyposażony w zaawansowane czujniki, najnowocześniejszą broń i innowacyjne systemy wymiany danych, zastępował obecnie eksploatowane samoloty Eurofighter Typhoon (przez Wielką Brytanią i Włochy) oraz F-15J/DJ Eagle i F-2 (przez Japonię) oraz uzupełni obecnie wdrażane przez trzy państwa samoloty wielozadaniowe 5. generacji F-35 Lightning II. Zakłada się również opracowanie bojowego bezzałogowego statku latającego (bbsl), tzw. lojalnego skrzydłowego wraz z uzbrojeniem (Włochy: Zielone światło dla Tempest i KC-46).
Program GCAP jest znacznym pogłębieniem brytyjsko-japońskiego porozumienia z 22 grudnia 2021, które zakładało jedynie partnerstwo w sprawie opracowania demonstratora technologii silnika turbowentylatorowego dla samolotów Tempest i F-X (Brytyjsko-japońskie porozumienie ws. napędu Tempest i F-X).
Wcześniej, 22 września 2021 wizytę roboczą w Japonii złożyła delegacja ministerstwa obrony Wielkiej Brytanii na czele z podsekretarzem stanu ds. zamówień w dziedzinie obronności Jeremym Markiem Quinem. Oficjele złożyli wizytę w Centrum Badań Lotniczych Tachikawa w Tokio, gdzie przedstawiono im postępy na temat programu F-X oraz omówiono współpracę z programem Tempest (Postępy w japońskim programie F-X).
Japonia już 25 lipca 2018 potwierdziła wstępne rozmowy na temat możliwości dołączenia do programu Tempest lub w celu pozyskania technologii do własnej inicjatywy. Mimo to, 12 grudnia 2020 głównym partnerem przemysłowym została amerykańska spółka Lockheed Martin. Teraz wydaje się, że Amerykanie zostali wyproszeni z programu, gdyż od dwóch lat nie informowano o zawarciu umowy w tej sprawie, ale rząd w Waszyngtonie popiera trójstronną inicjatywę swoich sojuszników (Lockheed Martin w japońskim programie F-X).
Tymczasem konkurencyjny niemiecko-francusko-hiszpański FCAS (Future Combat Air System) po raz wtóry przechodzi przez polityczne turbulencje, podobnie jak w 2021, o czym informowała agencja prasowa Bloomberg 7 czerwca br. Nadal nie rozwiązany pozostaje problem podziału prac w inicjatywie przez narodowe spółki branży obronnej, choć 22 września br. na spotkaniu na szczeblu ministerialnym sugerowano, że programy FCAS, podobnie jak budowy czołgu MGCS (Main Ground Combat System), mogą przyspieszyć, w związku z sytuacją bezpieczeństwa na świecie (Kryzys w programie FCAS).
Własne inicjatywy o kryptonimie NGAD (Next Generation Air Dominance) realizują w tym zakresie amerykańska marynarka wojenna (US Navy) i wojska lotnicze (US Air Force, USAF). Według koncepcji, samoloty nowej generacji mogłyby wchodzić do służby już na początku lat 2030. (Samolot 6. generacji według US Navy, Amerykański samolot 6. generacji już w 2029?, USA: Demonstrator samolotu 6. generacji oblatany).
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.