W sobotę, 27 lipca 2024, Departament Obrony Australii podpisał 4-letnią umowę o wartości 2,2 mld AUD (5,63 mld zł) ze spółką ASC Pty Ltd. (Australian Submarine Corporation) z Osborne na serwis, obsługę i modernizację sześciu konwencjonalnych okrętów podwodnych typu Collins w ramach ogłoszonego 4 czerwca br. programu LOTE (Life of Type Extension).
Zdjęcie: Departament Obrony Australii
Jak poinformowała służba prasowa Rządu Związku Australijskiego pod przewodnictwem premiera Anthony’ego Albanese, jest to część szerszego programu modernizacji tychże okrętów opiewającego na 4-5 mld AUD (10,24-12,80 mld zł). We wrześniu 2021 informowano, że celem jest wydłużenie służby operacyjnej jednostek do 2048 lub dłużej, jeśli będzie tego wymagać sytuacja bezpieczeństwa.
Zwłaszcza, że Rząd w Canberze ogłosił plany pozyskania trzech amerykańskich wielozadaniowych, atomowych okrętów podwodnych typu Virginia z opcją na dwa kolejne okręty po 2030 oraz brytyjsko-australijskich SSN-AUKUS na bazie programu SSN(R) po 2040, które oficjalnie ogłoszono 13 marca 2023. Porozumienie strategiczne AUKUS zostało powołane 16 września 2021. Program AUKUS-SSN jest wynikiem rezygnacji z planów budowy 12 konwencjonalnych okrętów podwodnych typu Attack, bazujących na francuskim projekcie Shortfin Barracuda Block 1A zaoferowanym przez francuską spółkę Naval Group.
Obecnie, królewska marynarka wojenna (Royal Australian Navy, RAN) dysponuje sześcioma okrętami typu Collins, wprowadzonymi do służby w latach 1996-2003: HMAS Collins (SSG 73), Farncomb (SSG 74), Waller (SSG 75), Dechaineux (SSG 76), Sheean (SSG 77) oraz Rankin (SSG 78). Poprzednie prace przy tych okrętach dotyczyły integracjo nowych sonarów sonarów nowej generacji Heron MOAS (Mine and Obstacle Avoidance Sonar) wraz z antenami HFIA (High Frequency Intercept Array) oraz systemów dowodzenia i nadzoru ISCMMS (Integrated Ship Control Management and Monitoring System).
Pierwszym okrętem, na którym rozpoczną się aktualne prace modernizacyjne będzie HMAS Farncomb. Jednostka wejdzie do stoczni ASC Pty Ltd. w 2026. Kolejnymi będą HMAS Sheehan i Rankin. Co ciekawe, ostatnie doniesienia medialne mówiły o odkryciu bezprecedensowego poziomu skorodowania kadłubów zarówno Farncomb, jak i Sheean. Przedstawiciele rządu nie wyjaśnili jeszcze, w jaki sposób te kwestie wpłyną na ogólny czas trwania modernizacji i zakres przedłużenia eksploatacji tych dwóch jednostek.
Najważniejszym elementem modernizacji będzie częściowa wymiana komponentów układu napędowego. Trzy silniki wysokoprężne Garden Island-Hedemora HV V18b/15Ub (VB210) wraz z trzema generatorami Jeumont-Schneider o mocy 1400 kW każdy zostaną zastąpione przez nowe jednostki spółki Rolls-Royce/MTU, wraz z nowym systemem zarządzania i dystrybucji energii Euroatlas. Zachowany zostanie silnik elektryczny Jeumont-Schneider o mocy 5296 kW.
Modernizacja obejmie także czujniki i uzbrojenie, choć zrezygnowano z dwóch oczekiwanych ulepszeń. Mianowicie peryskop wachtowy Pilkington Optronics (obecnie Thales Optronics) CK043 oraz bojowy CH093 miały zostać zastąpione przez nowe maszty optoelektroniczne Safran Series 30. Planowano też integrację pocisków manewrujących UGM-109E Tomahawk Land Attack Missile (TLAM-E Block IV) do atakowania celów naziemnych, które miałyby być wystrzeliwane z wyrzutni torpedowych.
Z obu zadań zrezygnowano na tym etapie. w przypadku Tomahawków stwierdzono, że integracja jest niewykonalna za zatwierdzone fundusze i w związku z tym nieopłacalna, a wariant Tomahawka dostosowany do wyrzutni torpedowych nie jest produkowany przez amerykańską korporację RTX od 12 lat. Obecnie australijskie jednostki mogą wystrzeliwać pociski przeciwokrętowe UGM-84C Sub-Harpoon.